Guido Spek over Expeditie Robinson: ‘Had niet nóg een week hoeven duren’

Guido Spek is één van de drie finalisten van Expeditie Robinson 2023. In de nieuwste Grazia blikt de zanger en acteur terug op het avontuur, vertelt hij wat het zwaarst was en wat hij meeneemt in het dagelijks leven.

Meedoen aan Expeditie Robinson...

"Was waanzinnig. Het is heel raar om vijf weken op zo’n onbewoond eiland te zitten zonder contact met je vrienden. Maar het is ook fijn om eventjes geen afleiding te hebben van mails, mijn telefoon waar ik een haat-liefdeverhouding mee heb en alles wat je moet in het leven. Gewoon weer even ouderwets buitenspelen.”

Het zwaarst vond ik...

“Ik vond de expeditie vooral heel leuk! Het slapen was de eerste nachten wat onrustig, omdat je tien keer wakker wordt en denkt: waarom lig ik in godsnaam zonder deken op het strand? Maar daar wen je aan. De honger stilde ik door ’s morgens, ’s middags, ’s avonds en als tussendoortje veel water te drinken. Je maag went snel aan minder eten. Wel was ik tegen het einde echt benieuwd naar hoe het thuis was, wat dat betreft had het niet nóg een week hoeven duren.”

Wat ik meeneem uit de expeditie...

"Is dat ik echt graag in de natuur ben. Ik vind het fantastisch om in de stad te wonen, de drukte om mij heen en op 65 verschillende plekken mijn boodschappen kunnen doen. Maar buiten rond een kampvuurtje zitten en samen praten en te lachen, is toch ook heel fijn. Daarom houd ik, denk ik, zo van theater: daar zet je ook anderhalf uur je telefoon uit en hoef je alleen maar te kijken en luisteren. Ik denk dat iedereen een keer een weekje op een onbewoond eiland zou moeten zitten. Gewoon even de boel de boel laten en kijken hoelang het duurt voordat je je verveelt. Mij is het in die vijf weken niet gelukt!”

Wie van de drie de finale wint en zich mag kronen tot Robinson 2023 zien we aanstaande zondag om 20.30 uur bij RTL 4.

In de nieuwste Grazia lees je het volledige interview met Guido Spek en vertellen ook finalisten Willem Voogd en Ilse Paulis alles over het avontuur. 

Tekst: Jill Waas | Beeld: Shotbysud