Je leest het ’t eerst op Grazia.nl

Duncan Laurence over nieuwe album: 'Het schrijven was als therapie'

'Ik ben in mezelf gaan geloven'

Op 26 mei verschijnt zijn nieuwe album Skyboy. In de nieuwste Grazia vertelt Duncan Laurence hoe het maken van deze plaat hem hielp om zichzelf te vinden én accepteren.

Skyboy

"Bij het eerste album zat ik echt in de roes van Arcade en het succesverhaal dat daarbij hoorde", vertelt Duncan over zijn vorige album Small Town Boy. "Alles was nieuw en er waren ontzettend veel meningen om me heen waar ik naar wilde luisteren, omdat ik het beste eruit wilde halen. Ik heb mezelf, en wie ik als artiest wil zijn, daarin een beetje aan de kant gezet", aldus de zanger. "Waar ik ben opgegroeid was het snel van: doe maar normaal, dan ben je al gek genoeg, waardoor ik altijd het gevoel had dat er een plafond was. Ik werd daar onrustig van, want mijn dromen lagen zoveel verder dan dat plafond." Zijn aankomende album is dan ook anders. "Met Skyboy heb ik echt een stap gemaakt naar Duncan Laurence, zoals ik me voel. Ik ben mijn identiteit en seksualiteit gaan accepteren en gebruiken voor inspiratie. Het is een soort opening naar een nieuwe wereld waarin ik lekker mezelf mag zijn."

Pestverleden

In zijn liedje Broken Parts zingt hij: 'Finally falling in love with my broken parts'... "Dit nummer gaat over mijn pestverleden", vertelt hij daarover. "Toen ik begon met het album en we in lockdown zaten, ben ik best wel depressief geweest. Ik kon niet optreden op het songfestival, omdat ik covid kreeg, en ging door een zware periode waarin ik tegen mezelf heb gezegd: wie ben ik nou en waar wil ik heen met mijn muziek?" blikt hij terug. "Ik mag eindelijk die droom leven; ga ik het doen op een manier waarbij ik mezelf verstop of ga ik volledig laten zien wie ik ben?"

Toch was dat makkelijker gezegd dan gedaan. "Ik voelde een weerstand, die te maken had met mijn pestverleden, want ik wist: mensen gaan weer meningen hebben. Maar ik durfde toch voor optie twee te gaan", vertelt Duncan. "Het schrijven van de muziek, waarbij alle persoonlijke verhalen op zijn plek vielen, was bijna als therapie. Ik zei tegen mezelf: ‘Als ik dit kan creëren uit het feit dat ik mezelf niet verstop, waarom zou ik het dan niet altijd zo doen?’ Sindsdien ben ik echt in mezelf gaan geloven."

Druk loslaten

Of hij hierdoor ook de druk van hoge verwachtingen heeft kunnen loslaten? "Ja, totaal. Ik ben net zoals bij het schrijven van Arcade heel erg in mijn eigen bubbeltje gaan zitten, en heb een veilige omgeving gecreëerd, zoals ik dat vroeger deed als ik thuiskwam van alle pesterijen en achter mijn piano kroop", vertelt hij. "Nadat mijn eerste album uitkwam, hebben we een piano gekregen van Ilse DeLange, en daarmee zijn Jordan – mijn partner, met wie ik alles samen schrijf – en ik samen gaan creëren. We zaten in onze eigen bubbel middenin de lockdown en de muziek gaf ons de houvast en hoop van: het komt wel goed, laten we op onszelf focussen en niet op de buitenwereld."

In de nieuwste Grazia vertelt Duncan Laurance ook over zijn partner Jordan en hoe hij betrokken is bij het Songfestival met Mia en Dion. Nu in de winkel! 

Tekst: Jill Waas | Beeld: NL Beeld