Je leest het ’t eerst op Grazia.nl

Jacomien blikt terug op opdrachten in EMIDJ: ‘Soms duurde een spel uren'

Ook vertelt ze wat haar favoriete herinnering is.

In Echte Meisjes in de Jungle krijgen de meisjes soms behoorlijk pittige opdrachten voor hun kiezen. In gesprek met Grazia vertelt Jacomien waarom ze elke opdracht zo graag wilde winnen en hoe de opdrachten voor hen echt waren.

Opdrachten

Veel kijkers van EMIDJ is het niet ontgaan dat Jacomien elke keer als een speer ging tijdens het uitvoeren van de opdrachten. “Ik heb een goede conditie en elke keer als we aan een opdracht moesten beginnen, voelde ik een bepaalde spanning in mijn lichaam. Ik was gebrand om te winnen. Niet omdat ik per se in de finale wilde komen, maar zodat mijn team naar het luxe kamp kon gaan. Iedereen in mijn team dacht er trouwens zo over. Niemand was bezig met die geldpot, maar iedereen wilde vooral heel graag naar het luxekamp”, deelt Jacomien als we met haar bellen.

Jacomien vertelt dat ze niet elke opdracht even leuk vond, en dat sommige spellen ook heel erg lang duurden. “Ik vond sommige spellen wel leuk, maar weet je wat het vooral was? Sommige opdrachten duurden best lang. In de aflevering zie je alleen dat we één of twee spellen spelen, maar in de werkelijkheid waren we daar soms uren mee bezig. We hebben bijvoorbeeld uren gedaan over het spel waarbij we in de zandbak letters moesten vinden.”

“Tijdens dat spel waren we helemaal kapot en het was ook nog eens snikheet. We zaten midden in de savanne en het was er die dag zó warm. Tijdens het spel, moesten we een paar keer stoppen om even in de schaduw te gaan zitten en water te drinken. Ook konden mensen zich dan weer insmeren, want anders verbrand je levend”, deelt Jacomien.

Mooiste herinnering

Tijdens haar deelname aan EMIDJ heeft Jacomien ontzettend veel meegemaakt, maar wat is haar eigenlijk het meest bijgebleven? “Nadat we het spel met die eenden hadden gewonnen, mochten we naar het luxekamp. We sliepen toen op een eiland midden in het stuwmeer. Daar waaide het lekker, waardoor het er niet zo warm was en we sliepen daar in een soort hutje. Ook hadden we hier een stuk minder last van ongedierte. We lagen op een stretcher en konden daar prachtig uitkijken op het water. Het was net alsof we in The Lion King zaten; zo mooi was het. ’s Nachts waren er zoveel sterren te zien, ik denk niet dat ik ooit in mijn leven zoveel sterren heb gezien. Toen realiseerde ik me dat ik zoiets nooit meer mee zou maken. Het was echt prachtig.”

Beeld: Jasper Suyk/Rob Jacobs