Iryna viert kerst in Oekraïne: ‘We vergeten geen seconde dat het oorlog is’

Kerstmis vieren met de angst voor een luchtaanval. De 33-jarige Iryna Dmytrivna Sych probeert er ook dit jaar weer iets van te maken. Oekraïners gaan de tweede kerst in terwijl hun land in oorlog is. "De sirenes kunnen altijd afgaan."

Kerst in Oekraïne

“Voor mij is Kerstmis een heilige tijd waarin we als familie bij elkaar komen om te kletsen, herinneringen op te halen aan vroeger, bordspellen te spelen en elkaar cadeaus te geven. In Oekraïne houdt kerst vooral in dat je een fijne avond doorbrengt met je dierbaren", vertelt Iryna in Grazia. "Zo ga ik met mijn man Artem en dertienjarige dochter Alice aan tafel om uitgebreid te eten. Volgens de traditie bestaat ons diner uit twaalf gerechten die de twaalf apostelen symboliseren", deelt ze.

"Wij vieren pas sinds kort kerst op 25 december, zoals jullie in Nederland dat ook doen", gaat Iryna verder. "Vroeger was het feest in Oekraïne altijd op 7 januari, op die dag vieren veel oosters-orthodoxe christenen Kerstmis. Nu vieren we het op 25 december zoals in het Westen. Waarom? Omdat we niets meer met Rusland te maken willen hebben sinds Poetin ons land binnenviel", legt ze uit. "De Russen vieren kerst in januari, dus wij niet. We wensen niets meer met hen gemeen te hebben. Daarom praten we ook geen Russisch meer. Russisch was de voertaal voor de meeste mensen in onze stad, maar nu spreken we uit principe alleen nog maar Oekraïens.”

Loopgraven

“Wij wonen in een buitenwijk van Dnipro, de derde stad van Oekraïne in het oosten van het land. Hier wonen ruim een miljoen mensen. Of het veilig is? Het is nergens in het land veilig", stelt Iryna. "Op het moment zijn er even geen stroomstoringen, maar als het netwerk morgen getroffen wordt, kunnen we zo weer dagen zonder water, licht of verwarming zitten. Als je bedenkt dat het hier ’s winters overdag flink kan vriezen, kun je wel nagaan hoe heftig dat is", vertelt ze. De familie treft dan ook de nodige voorbereidingen. "We hebben altijd water en kaarsen op voorraad, we hebben powerbanks, warme kleding en veel dekentjes. Gelukkig hebben we onze honden, levende kacheltjes om mee te knuffelen."

Door de oorlog in het land zijn de feestdagen ook niet meer zoals Iryna gewend is. "Natuurlijk is Kerstmis anders dan voor de oorlog, alles is anders. Feestdagen zijn niet zo feestelijk als toen er nog vrede was", zegt ze. Toch blijft ze positief. "We maken er het beste van, dus we tuigen een kerstboom op. We komen nog steeds samen met onze dierbaren en genieten van elkaars gezelschap. Maar in ons achterhoofd zitten altijd de jongens die nu in de loopgraven zitten en de mensen die niets meer hebben doordat hun huis gebombardeerd is. En we denken ook aan onze landgenoten die wonen in door de Russen bezette gebieden. Ondertussen gaan de sirenes – het luchtalarm – vaak af, dat is eng. Dus de feestdagen blijven beladen: we vergeten geen seconde dat het oorlog is.”

Verder lezen? Het volledige verhaal van Iryna lees je in de nieuwste Grazia, nu in de winkel! 

Tekst: Eva Munnik | Beeld: Privébezit Iryna