Taylors Take-Over: 'Taylors fandom is super toegewijd'

Ze verbreekt record na record, verkoopt stadions binnen seconden uit en veroorzaakte zelfs een aardbeving tijdens haar concert. Waarom is iedereen zo hysterisch als het over Taylor Swift gaat? Journalist en Swiftie Ivana legt het uit.

Doorgewinterde Swiftie

"Ik ben een doorgewinterde Swiftie. Taylor en ik gaan way back naar 2006; zij met haar eerste album, ik met mijn eerste liefdesverdriet omdat die knappe jongen op school niet eens wist dat ik bestond. Taylor, met songteksten als He's the reason for the teardrops on my guitar, the only thing that keeps me wishing on a wishing star, leek mijn gedachten te kunnen lezen. Als twee beste vriendinnen die elkaars zin afmaken. En zo ontstond een sisterhood waar ik tot de dag van vandaag mijn vriendschapsarmbandje van draag. Met een voorliefde voor Amerikaanse popcultuur was ik de enige van mijn vriendinnen die toentertijd fan was. Dat is vandaag de dag wel even anders. Toen Taylor Swift in juni eindelijk bekendmaakte dat haar The Eras Tour naar Europa komt, met drie shows in de Johan Cruijff ArenA, klapten bij Ticketmaster spontaan de servers eruit. Met miljoenen tegelijk doken we op de kaartverkoopregistratie – de enige manier om aan tickets te komen – en kaarten waren in no time uitverkocht, met veel mensen die niet eens voorbij de wachtrij kwamen."

Extreme gekte

"En dan hebben we het nog niet eens over Amerika, waar Swifties Ticketmaster voor de rechter sleepten voor 'valse beloftes' en 'emotionele schade' na het voorverkoopfiasco (zelfs het Witte Huis bemoeide zich ermee). En waar concertgangers tijdens de show een aardbeving van 2.3 op de schaal van Richter veroorzaakten. Of Latijns-Amerika, waar de fysieke verkoop zo grimmig werd, dat meerdere mensen gearresteerd weren wegens bedreiging en agressie."

Muzikaal mastermind

"Als zelfverkozen opper-Swiftie benadruk ik natuurlijk maar wat graag hoe toegewijd onze fandom is. We gaan voor Taylor door het vuur en zijn er voor haar zoals zij er ook altijd voor ons was, in goede en slechte tijden. En hoewel fans zeker een aandeel hebben in de hedendaagse hysterie rondom Swift (alleen al de #Taylor-Swift op TikTok heeft 105 miljard views), scheelt het ook dat het tegenwoordig gewoon cool is om te zeggen dat je Swiftie bent. Waar Taylor vroeger in het hokje 'tieneridool' werd gestopt, kan ze tegenwoordig rekenen op de steun van de meest gerenommeerde muzikanten."

"Zo pende Paul McCartney al een nummer over Taylor en de zusterlijke relatie met haar fans, en doken artiesten als Aaron Dessner, (The National), Jack Antonoff, Kendrick Lamar, Ed Sheeran, Justin Vernon (Bon Iver) en Lana Del Rey allemaal al de studio in met Taylor. Stuk voorstuk konden zij niets anders dan zich verwonderen over haar bijzondere talent om in een paar uur een muzikaal meesterwerk te creëren. Dit opende deuren voor een nieuwe groep muziekliefhebbers, die haar eindelijk een eerlijke kans gaven en haar beoordeelden op wat ze is: een onmiskenbaar talent en muzikaal mastermind."

Verbinding

"Maar misschien wel nog mooier, is hoe de liefde voor Taylor en haar muziek mensen van over de hele wereld met elkaar verbindt. Zo startte in Amerika de trend om bij de concerten zelfgemaakte vriendschapsbandjes te ruilen – en aan het eind van de avond naar huis te gaan met een pols vol kleurrijke aandenkens en een handjevol nieuwe vrienden."

"Ook in Nederland zoeken Swifties de verbinding met elkaar op. In de Nederlandse Taylor Swift Facebook-groep komen sinds de bekendmaking van de Europese tour geregeld oproepen voorbij van fans die een concertbuddy zoeken – vrij – wel altijd met succes. En in de bijbehorende Whatsapp-groep tetteren fans de hele dag door over van alles en nog wat; van albumgeruchten tot problemen in de privésfeer. Hier staat dan ook 24/7 iemand voor je klaar, een fijne reminder voor Swifties dat Taylors lied You're on your Own, Kid gelukkig niet herkenbaar hoeft te zijn. En wellicht het dat het geheim achter het ontembare succes van Taylor Swift: het is niet alleen muziek, het is een lifestyle!"

Tekst Ivana Batstra | Beeld: NL Beeld