Leg je handen in je schoot. Sluit je ogen. O nee, open ze nog heel even, maar laat je handen waar ze zijn. Lees dit: met welke vingers typ jij?
Sluit je ogen weer en geef antwoord.
Ja, halloooo, hallooo, nu mag je ze weer openen.
Je moet nog wel even verder lezen namelijk.
Grote kans dat je dacht dat je met je wijsvingers typt. Toch? Of met meer vingers, maar óók met je wijsvingers.
Nou, dat dacht ik dus ook.
Nooit een cursus blind typen gevolgd. Ik doe het met twee vingers en kan dat heel snel, dat verzeker ik je. Dacht eigenlijk dat het er vier waren, maar mijn eigen typkunsten bewonderend, kwam ik er zonet achter dat het er toch echt maar twee zijn. Twee middelvingers welteverstaan. Als je het me gevraagd had, had ik toch echt wijsvingers gezegd, maar nee, het zijn de middelvingers.
En zoals ik al eens eerder gezegd heb, verslind ik toetsenborden. Ook al heb ik een gloednieuwe, na een paar weken(!) zijn de eerste letters al niet meer leesbaar en een paar maanden later is het toetsenbord bijna zwart. (Toen ik nog een grijs toetsenbord had grijs).
Stickertjes helpen niet, ook die vervagen onder mijn vingervlugge bewegingen. Permanent markers ook al niet. Wat ik er ook op schrijf, het houdt maar even stand.
Tevergeefs dus.
Waar het aan ligt weet ik niet. Nou ja, ik kan wel wat bedenken: 1. Ik typ veel, heel veel. 2. Ik heb redelijk lange nagels. En 3. Misschien gebruik in een toetsenbordonvriendelijk crèmepje of zo. Of de verkeerde handzeep. Laten we het maar op een van die eerste twee houden. Of op die eerste, want mijn nagels raken de toetsen eigenlijk alleen aan de bovenkant aan en de héle letter is weg.
Kijk, na die dik duizend logjes (voor VrouwOnline alleen al), vele verhalen en miljoenen mailtjes weet ik inmiddels wel zon beetje waar de toetsen zitten, maar soms sla je de toets toch eens mis. Vooral met wachtwoorden is het lastig. Als je alleen maar puntjes ziet op de plek waar je iets invoert.
Of als er eens iemand anders achter mijn keyboard zit.
Waar zit de n?’
Goed. Problemen, problemen dus. Ja, een mens heeft wat problemen hè? Er moet nu echt weer iets gebeuren. Op verschillende vlakken. Maar laten we klein beginnen. Toch maar weer nieuwe stickertjes kopen. Of een nieuw toetsenbord.
Iemand een idee welk toetsenbord wel schrijvershandenresistent is?
Stiekem heb ik mijn oog op deze laten vallen. Van bamboe. (Alleen heeft die dan weer een draadje, en ik ben net zo lekker draadloos).
Voor 49 euro hoor, niet voor 15. Verneukeratief hè?
Maar wel mooi.
Ook zag ik er eens een van ander hout.
Heel mooi.
Zonde om blind op te typen. 😉
