Kijk, ik had natuurlijk wel iets bedacht hè? Het is natuurlijk superfijn om de kinderen op je verjaardag lekker bij je te hebben, vanaf s ochtends vroeg al, maar het is ook leuk om je verjaardag niet alleen als moeder maar ook even gewoon als Denise te vieren. Maar daar moest dan dus wel iets voor geregeld worden.
Al zon week of wat van te voren word ik er altijd een beetje zenuwachtig van. Van die verjaardag die er aan zit te komen en dat je weer iets moet bedenken.
En elk jaar lijkt dat moment weer eerder te komen. Wat niet zo is, maar verhoudingsgewijs natuurlijk wel, want als je 20 bent is een heel jaar een twintigste van je totale leeftijd, en als je veertig bent ineens nog maar een veertigste.
Een groot feest ging m niet worden, maar helemaal niet vieren ook niet. Gezellig uit eten is altijd leuk of een dagje sauna, ook heerlijk. Dat laatste werd het ook niet, maar ga ik deze lente écht maar eens doen.
Los van wat ik wilde had ik natuurlijk een logistiek probleem. Ik kon niet zomaar weg.
Ik belde erover met mijn moeder. Ze wilde graag komen en we konden wel iets combineren misschien. Dat ik daarna nog weg kon, als zij een paar uurtjes zouden oppassen. En dat lukte. Ook al moest haar vriend er helemaal speciaal voor uit Friesland komen.
We zouden een stukje wandelen in de buurt en dan met de kinderen gezellig ergens taart gaan eten. Maar het was nou niet echt dat je zegt hè, wat een gezellig en lekker wandelweer. Integendeel. Het was koud, het waaide en het sneeuwde nat. (Het nattesneeuwde, er viel natte sneeuw. ;-))
En dus aten we kruimelvlaai bij mij thuis (ik had voor de zekerheid toch wat ingeslagen) en dan zouden we later op pad gaan. Maar het nattesneeuwde voort.
Heb je geen pizzeria in de buurt of zo? vroeg mijn moeder.
Ja, pizzerias zat, maar bijna allemaal afhaal.
Voor de zekerheid checkte ik het even op IENS. Kijk, leuke tentjes weet ik zat te vinden, maar het was allemaal net wat verder lopen. Normaal helemaal niet erg, maar nu?
Ik tikte mijn wijk in en er kwam een Chinees uit. Met ook een Surinaamse en Chinees-Indische keuken.
Hé, dacht ik, volgens mij zit die hier vlakbij! En ja hoor, als ik helemaal in de hoek van mijn raam ging staan kon ik m zelfs in de verte gewoon zien!
Het was zon Chinees waarvan ik wel wist dat hij er zat, maar waar je gewoon langsloopt. Zoals er zoveel van dat soort tentjes zijn. Bij nieuwe of hippe tentjes denk je meteen Daar wil ik eens heen! en bij andere tentjes komt het gewoon niet in je op. Je zíet ze eigenlijk niet eens echt. Deze Chinees was er zo een.
Totdat ik op IENS zag dat hij een 8,8 kreeg. En 2 recente positieve beoordelingen.
We gingen al vroeg, met de kinderen, omdat ik daarna nog weg ging. Na wat gegniffel om de grappige spellingswijze op de kaart bestelden we drie heerlijke tippan-gerechten. Bo en Jippe aten er gewoon van mee. Nou ja, Bo vond vooral de rijst lekker. En Jippe? Die was de grote garnalenbietser. Mmm, lekker dat het was!
Goh, een Chinees op slechts honderd stappen bij mijn huis vandaan! Als je vanaf de tafel langs de lachende Boeddha naar buiten tuurde, keek je gewoon mijn straat in!
© Foto: Denise Miltenburg
Zo zie je maar weer. Soms moet je eens iets proberen wat je anders niet zou doen.
Dat hadden we toch maar aan dat vieze, natte koude weer te danken. 😉
En daarna? Ik kleedde me snel om en ging lekker dansen met 4 vriendinnen, terwijl mijn moeder en de vriend van mijn moeder oppasten. Super lief (want daarna moesten ze ook nog helemaal terug) en leuk voor mij natuurlijk. Jiehoe!
Dansen? Op zondag? Zo vroeg? Inderdaad, dat kan hier soms, speciaal voor de oudjes.
Jaha, Den Haag is leuk!
En gisteren was het wéér smullen geblazen. Toen nam mijn tante me mee uit eten, ook voor mijn verjaardag, en weer elders in Den Haag. Heerlijk, en heel gezellig!
