De kinderen rennen op blote voeten door de tuin en zijn na een uur zo zwart als roet. Wij zitten op de patio zo snel mogelijk alle marsepein op te eten onder het mom, ‘dat smelt in deze hitte’.
We hebben het over de sneeuw in Nederland. Sneeuw die ik met eigen ogen heb gezien afgelopen maandag en dinsdag. Al lijkt het soms alsof ik alles heb gedroomd. Hetgeen ook heel goed zou kunnen daar ik in NL en bij terugkomst heel heel veel geslapen heb.
Groot is de verbazing en blijdschap als er bij de keukendeur 3 jutte zakken staan met kadootjes. Het zingen van Sinterklaas liedjes in de volle zon is toch gehoord. De Nederlandse letters om sommige kadootjes, het feit dat niemand anders in de klas dit weekend Sinterklaas viert of het in geen velden of wegen te bekennen zijn van een schoorsteen doet er niet toe.
Dit jaar in ieder geval nog niet, goddank.
Moe en tevreden keren we huiswaarts waar er nog geskyped moet worden met oma om het mooiste kado te showen.
Morgen nog 1x de man met de baard op de NLse ambassade en daarna de kerstboom optuigen. Ik ben een blij en bevoorrecht mens. Toch zou ik soms al wel graag willen weten, waar ik volgend jaar pepernoten zit te eten -ja, ja, dat rijmt :-)-! Dus Sint of Santa Claus, als u meer weet; mijn schoen staat vanavond bij de voordeur…
