Twee jaar geleden kenden we haar niet, nu is Davina Michelle (23) een van de grootste zangeressen van ons land. Met nummer 1-hits, een voorprogramma bij P!nk en twee AFAS Live-concerten. Toch gaat die enorme bekendheid ook gespaard met soms felle kritiek. Hoe gaat ze daarmee om?
Felle kritiek
Ze brak in één klap door met haar cover Duurt Te Lang van Glenn Faria tijdens het programma Beste Zangers. Het zorgde voor een absolute nummer 1-hit, maar dat was niet het enige wat het programma opleverde. Zo kwam er ook veel kritiek om de hoek kijken.
"Het was de eerste keer dat ik kritiek kreeg. Op mijn wekelijkse filmpjes met covers op YouTube reageerden mensen wel, maar allemaal superpositief. Negatieve reacties was ik nog niet gewend. Aan de andere kant denk ik nu: wat liep ik nou te zeiken? Het hoort er gewoon bij. Maar toen kwam het hard aan." begint ze.
Niks gewend
"Vooral mensen die ongegrond, publiekelijk comments neerzetten als: ‘Ik weet niet wat het is, maar iets aan haar irriteert mij.’ Maar ook: ‘Haar uitspraak slaat nergens op’, ‘Dit is verschrikkelijk’ of: ‘Ligt het nou aan mij of vindt iedereen haar kut?’ Het was puur haat zaaien, eigenlijk gewoon pesten. Je brandt me voor de hele wereld keihard af! In Nederland vinden we dat we altijd onze mening maar moeten laten horen. Ik zou zelf nooit zomaar ergens negatieve reacties plaatsen. Ik heb altijd geleerd: als je niks leuks te zeggen hebt, houd dan je mond. Maar goed, ik was in die tijd nog een guppie en niks gewend.”
Toch vertelt de zangeres dat het best hard aankwam. “Ergens is het natuurlijk zo: als je aan zo’n programma meedoet, kun je het verwachten. Je zou moeten denken: ik heb zelf ‘ja’ gezegd, dus olifantshuid kweken en door. Dan deed ik ook, maar aan de andere kant ís het toch ook bizar dat mensen overal haatreacties plaatsen over een meisje van net twintig?"
Gegroeid
Klagen doet ze overigens niet, want, zoals ze zelf zegt, bij anderen is het soms wel 20.000x zo erg.
"Maar we zijn wel mensen. Hoe zou jij je voelen als andere mensen allemaal lelijke dingen zeggen, die de hele wereld kan lezen? Van sommige dingen heb ik wel geleerd. Opmerkingen over mijn accent, bijvoorbeeld. Als ik het nu terugkijk, denk ik ook: jezus. Daar heb ik aan gewerkt. Als ik oude covers terugluister, hoor ik ook echt wel dat ik gegroeid ben. Maar ongegronde haatreacties als ‘Zij is verschrikkelijk’ – wat moet ik daar in godsnaam mee?”
Tekst: Tanja Spaander | Beeld: Giovanni de Deugd
