Het nieuwe seizoen Levenslang Met Dwang start 23 april op RTL 5. Dennis Weening vertrok met acht mensen die kampen met een dwangstoornis naar Thailand. Maximiliane (31) is een van hen.
Bacterie
"Als kind speelde ik in de zandbak, klom ik in bomen en kwam ik met vieze kleren thuis. Nooit heb ik last van smetvrees gehad, tot ik in 2009 een fietsongeluk kreeg waardoor ik een grote wond aan mijn heup had. Die wond is gaan infecteren, en ik heb anderhalf jaar lang met een bacterie rondgelopen zonder dat ik het wist. Het enige wat ik merkte, was dat ik allerlei klachten kreeg. Ik viel kilo’s af, was doodmoe en kreeg rode vlekken over mijn hele lichaam. Het werd op een gegeven moment zo erg dat ik alleen nog maar als een zombie op bed lag. Mijn lijf was van top tot teen ontstoken, ik dacht dat ik dood zou gaan."
Smetvrees
"Op een ochtend werd ik heel vroeg wakker. Ik voelde dat er iets niet in orde was en liep naar de badkamer. Mijn hele gezicht was opgezwollen, ik kreeg mijn ogen bijna niet open vanwege alle ontstekingen. Eindelijk werd ik doorverwezen naar het ziekenhuis, waar ze ontdekten dat ik een bacterie in mijn lichaam had. Ik kreeg antibiotica en omdat mijn huid zo ontstoken was, werd ik twee keer per dag opgehaald door de dames van de afdeling dermatologie, waarna mijn hele lichaam werd ingesmeerd met zwarte teerzalf. Anderhalf jaar lang heb ik elke dag moeten smeren, tot mijn huid was genezen. Daarbij had de bacterie mijn immuunsysteem zodanig beschadigd, dat ik allergische reacties kreeg op alle cosmetische producten. In die periode ontwikkelde ik smetvrees."
Alles vies
"In het begin had ik het nog niet zo in de gaten. Ik ging gewoon steeds meer dingen vies vinden, waste mijn handen vaker en begon steeds meer mijn huis te poetsen. Op een geveven moment ging ik bijna niet meer bij mensen op bezoek, en vermeed het om met iemand af te spreken omdat ik bang was dat er mensen tegen me aan zouden botsen wanneer ik over straat liep. Ook mocht er niemand bij mij thuiskomen, want mijn huis was mijn enige schone plek. Ik vond alles vies, en droeg voortdurend plastic handschoenen zodat ik minder vaak mijn handen hoefde te wassen."
"Omdat ik rust in mijn hoofd wilde en moe werd van de continue drang om schoon te maken, ben ik uiteindelijk naar een therapeut gegaan. Dat haalde niets uit. Toen ik een oproep van het programma Levenslang Met Dwang voorbij zag komen, besloot ik mezelf op te geven."
De rest van het verhaal lees je in de nieuwe Grazia of HIER via Blendle.
