In Nederland lijdt 1 op de 10 vrouwen aan menstruatiearmoede. En de huidige inflatie helpt niet mee. Alleenstaande moeder Saskia (38) weet er alles van en deelt haar verhaal in de hoop het taboe te doorbreken.
Smoes
Saskia: “Een paar weken geleden zat ik in de tram op weg naar een afspraak met een nieuwe klant. Ik werk voor mezelf als honden-uitlaatster en was blij dat ik er waarschijnlijk weer een klant bij had. Extra geld is namelijk meer dan welkom. Net toen ik wilde opzoeken hoeveel haltes ik nog moest, voelde ik iets langs mijn been stromen. O nee! Van schrik voelde ik voorzichtig onder mijn lange jurk aan mijn onderbeen. En ja hoor, mijn hele vinger rood door het bloed.”
“Ik pakte snel een zakdoekje, veegde mijn hand schoon en hoopte maar dat niemand het had gezien. Ik schaamde me rot en drukte meteen op de stopknop. Gelukkig had ik een jasje bij me dat ik om mijn middel kon knopen. Ik ben direct uitgestapt en met de eerstvolgende tram terug naar huis gegaan. De afspraak moest ik afzeggen: ik verstuurde per sms de smoes dat mijn dochter plotseling ziek was geworden en ik haar direct op moest halen van school. Eenmaal thuis ben ik huilend onder de douche gestapt. Ik voelde me zo rot. Met de klant kon ik gelukkig een nieuwe afspraak maken, maar diezelfde week was geen optie voor mij. Ik had namelijk niet genoeg geld om maandverband te kopen. En ik wist uit ervaring: dit was pas het begin van minimaal drie dagen hevige bloedingen. Zo hevig dat ik zonder mijn maandverband geen kant op kan en er niets anders op zit dan thuisblijven. En elke dag weer mijn doorweekte lakens en kleding moet wassen.”
Whut: op deze manieren kun je zelf je menstruatie opwekken
Washandje
“Sinds mijn eerste menstruatie ben ik maandelijks heel hevig ongesteld. Aan normaal maandverband en tampons heb ik dan ook niet genoeg. Drie van de zes dagen dat ik ongesteld ben, kan ik niet anders dan kraamverband gebruiken anders lekt het meteen door en stroomt het zo langs mijn benen. Maar vaak heb ik daar dus niet genoeg geld voor en kan ik niet anders dan thuisblijven. Je hoort weleens verhalen van vrouwen die dan een washandje of wc-papier gebruiken, maar dat is voor mij geen oplossing. Daar heb ik, helemaal tijdens die hevige dagen, niets aan. Op die dagen helpt mijn veertienjarige dochter – ik ben alleenstaande moeder – mij met het uitlaten van de honden. De baasjes brengen hun honden meestal bij mij en halen ze ook hier weer op. Daardoor kan ik dit werk blijven doen.
Een kantoorbaan is geen optie voor mij. Ik kan me toch niet maandelijks ziek melden, omdat ik weer eens thuis moet blijven door mijn hevige bloedingen en buikkrampen. Dan was ik allang werkloos geweest. Maar hoe leuk ik dit werk ook vind, het verdient niet genoeg. Daarom kom ik regelmatig bij de Voedselbank en de Sociale Kruidenier, waar ik niet alleen eten, maar vaak ook gratis menstruatieproducten vind. Daar hebben ze alleen meestal niet het maandverband dat ik nodig heb. Mijn dochter is inmiddels veertien en is helaas net zo hevig ongesteld als ik. Om ervoor te zorgen dat ze geen dag school hoeft te missen, vind ik het belangrijker dat zij in ieder geval genoeg maandverband heeft. Laatst lukte dit alleen echt niet. Dus zat er niets anders op dan haar ziek melden op school. Mijn hart brak en ik voelde me vreselijk.
Taboe
“Ik schaam me heel erg voor mijn situatie en praat er nauwelijks over. De enige die er vanaf weet, is een goede vriendin, die zelf ook de grootste moeite heeft om rond te komen. De laatste tijd hoor je gelukkig steeds meer over menstruatiearmoede. Het is natuurlijk schrijnend dat zoveel vrouwen en meisjes in Nederland met hetzelfde probleem kampen als mijn dochter en ik. Vrouwen kunnen niet naar hun werk, verliezen hun baan, terwijl zij juíst het geld zo hard nodig hebben. En meisjes kunnen niet naar school, terwijl ze dat juist nodig hebben voor hun toekomst. Ik hoop dat de plannen om landelijk gratis menstruatieproducten beschikbaar te maken snel worden gerealiseerd door de overheid, zodat geen enkele vrouw zich hier nog druk om hoeft te maken en voor hoeft te schamen.”
Tekst: Kim Buitenhuis | Beeld: iStock
