Om van zijn extra kilo’s af te komen slikte Mike het omstreden middel DNP. Hij overleed een jaar geleden, op zijn 27e. Zijn vriendin Meggy Titselaar (26) wil mensen waarschuwen voor deze dieetpillen.
Yin en yang
“Afgelopen zomer zouden we gaan trouwen, tien jaar nadat we verkering kregen. En deze maand zou ik mijn spiraaltje eruit laten halen, hadden we destijds bedacht. Maar alles liep anders: mijn vriend Mike is dood. Ik moet door, maar makkelijk is het niet. Ik weet nog goed dat Mike zei, vlak voordat hij doodging: ‘Ik ben een grote, gezonde kerel, ik kan alles aan.’ En dat was ook zo.” “We leerden elkaar kennen toen ik vijftien was. Het was net uit met mijn vriendje. Mike ving me op. Ik zie wel hoe het loopt, dacht ik. Maar Mike wist al meteen dat ik de ware voor hem was. Het gekke is: we waren tegenpolen. Yin en yang. Maar voor ons werkte dat, we vulden elkaar aan. Mike was bedachtzaam en rustig, ik impulsief."
DNP
"En omdat Mike altijd alles overdacht, is het ook zo bizar dat dit juist hém moest overkomen. Mike hield van sport, maar hij was ook een echte bourgondiër. Honderddertig kilo woog hij, een beer van een vent. Maar hij baalde van zijn buik. Ook omdat die hem in de weg zat tijdens karate en kickboksen. Vanaf de dag dat ik hem kende, was Mike bezig met shakes en poedertjes, maar niets werkte. Of het werkte even, maar dan jojode hij zo weer terug. Ik heb altijd gezegd dat ik blij met hem was zoals hij was, maar hij vond zichzelf nu eenmaal te dik. Op een dag zei hij: ‘Ik heb nu iets wat écht gaat werken.’ Hij had via internet een nieuw middel ontdekt dat hij bestelde bij AliExpress, een Chinese online budgetstore. Ik dacht meteen: is dat wel te vertrouwen? Maar Mike zei dat hij zich goed had ingelezen en dat er niks kon misgaan. DNP heette het spul."
Stopweek
"Ik denk dat hij er op een of ander forum over had gelezen. Ik had mijn bedenkingen, maar Mike deed nooit iets ondoordachts. Als hij zegt dat het goed is, is het vast oké, dacht ik. De enige bijwerking was overmatig zweten, maar daar viel je juist van af, zei Mike. Toch zat het me niet lekker, ook omdat er geen bijsluiter bij zat. Ik vroeg een paar keer of hij geen last had van hartkloppingen of andere rare dingen, maar hij voelde zich prima, zei hij. De pillen moesten om de week worden geslikt. Na de stopweek was Mike net twee dagen weer begonnen toen hij klachten kreeg. Ik lag al in bed, toen ik Mike hoorde overgeven. Ik stond op om te vragen hoe het met hem ging en ik zag gelig braaksel in de gootsteen. De kleur van de pillen. Mike wist me gerust te stellen: hij had een boterham gegeten die verkeerd was gevallen. ‘Ga maar weer slapen’, zei hij. ‘Het gaat alweer wat beter.’ Nu denk ik dat hij zich echt wel rot voelde, maar Mike was iemand die een ander nooit wilde belasten.”
Intensive Care
“Ik viel in slaap en werd ’s nachts weer wakker. De plek naast me was nog steeds leeg. Vanuit de woonkamer hoorde ik Mike heel hard ademen. Weer ging ik kijken wat er aan de hand was en ik zag hem languit op de bank liggen. Zijn borstkas zwoegde moeizaam op en neer en de bank was helemaal doorweekt van zijn zweet. Mike zei dat het voelde alsof zijn borstspieren verlamd waren. Ik ben toen de auto gaan halen om naar de huisartsenpost te rijden, maar ik was bang dat Mike van de trap zou vallen als we naar beneden zouden lopen. Ik belde de huisarts of ze met spoed langs wilde komen, maar toen ik uitlegde wat er aan de hand was, wist zij niet wat ze met de situatie aan moest. Ze heeft nog de apotheek gebeld, maar daar kenden ze het middel DNP niet en de assistenten konden ons niet helpen. Uiteindelijk heb ik de ambulance gebeld. De verpleegkundige zei direct: ‘Dit is niet goed.’ Toen al had ik het gevoel dat ik Mike zou gaan verliezen. Hij werd onderzocht en aan de beademing gelegd en daarna moest hij naar de intensive care. Hij was in levensgevaar. Zijn temperatuur liep heel snel op tot 41,6 graden Celsius."
Reanimeren
"Met behulp van koelelementen lukte het om de koorts wat te laten zakken. Even hadden we goede hoop. Mike werd wat helderder. ‘Weet je wel wat je jezelf hebt aangedaan?’ vroeg de arts. ‘Ik denk dat ik een beetje naïef ben geweest’, antwoordde Mike. Hij kon bijna niet meer ademen, zei hij. De arts besloot dat het beter zou zijn om Mike in slaap te brengen en op een koelelement te leggen. Zijn lichaam zou dan rust krijgen. We moesten dan wel even de kamer uit, zodat de verpleging de beademing kon aanleggen. Een kwartier later kwam een verpleegkundige naar me toe om te zeggen dat het niet goed ging. Ze waren hem aan het reanimeren toen ik binnenkwam. Ik ben zelf verpleegkundige en weet precies wat er kan gebeuren als iemand uit een reanimatie komt. Je kunt echt een kasplantje worden. Het eerste kwartier dacht ik nog: word wakker! Maar het reanimeren duurde zo lang dat ik begon te denken: dit leven wil je niet… Vijftig minuten lang hebben ze gereanimeerd."
Knuffelen
"Naderhand zeiden de artsen dat ze zo’n gezonde jongen niet zomaar wilden opgeven. Op zes november 2015, om vijf voor elf ’s ochtends, zeiden de artsen dat ze niets meer voor Mike konden doen. Ik ben wel een uur in de stoel blijven zitten, ik kon alleen maar voor me uit staren naar mijn geliefde die op bed lag, en nu ineens niet meer in leven was. Ik wilde op dat moment niets liever dan hem mee naar ons eigen huisje nemen. Toen hij eindelijk met mij mee naar huis mocht, heb ik hem nog een week bij me gehad. Hij lag opgebaard in de woonkamer. We vonden het altijd heerlijk om samen thuis te zijn en dat vond ik nu ook. Ik heb veel bij hem gezeten en soms legde ik mijn hoofd op zijn borst, net als toen hij nog leefde. Mikes lichaam was gebalsemd waardoor hij zacht bleef en niet ijskoud of stijf werd, dus alles voelde heel fijn en vertrouwd. Die dagen heb ik volop van zijn aanwezigheid en van elk moment dat ik hem heb kunnen vasthouden, kussen en knuffelen, genoten. Op de dag dat Mike gecremeerd werd zat de zaal bomvol. Zo vol zelfs, dat de deuren niet meer dicht konden. We draaiden het nummer Sun is shining en ik heb over ons leven verteld. Hoe gelukkig we waren, wat we allemaal meegemaakt hadden, en dat we niets liever hadden gewild dan samen oud worden.”
Opgebrand
“Omdat Mikes familie niet wilde dat er autopsie werd verricht, is het niet met honderd procent zekerheid te zeggen dat Mikes dood inderdaad door de DNP veroorzaakt is. Maar volgens de arts die ik hierover heb gesproken is er geen twijfel mogelijk. Die zei dat hij als reactie op de pillen van binnenuit is ‘opgebrand’, om het zo maar te zeggen. Het verschrikkelijke is dat DNP nog steeds te koop is op diezelfde website. Vanuit Nederland kunnen we niets doen tegen buitenlandse internetleveranciers. Daarom wil ik dat iedereen weet wat voor gevaarlijk spul DNP is. Ik wil heel graag mijn verhaal delen, ik wil niet dat iemand hetzelfde overkomt. Voordat Mike in slaap werd gebracht kon ik nog net tegen hem zeggen hoeveel ik van hem hield. Dat ik hem niet kwijt wilde. Het laatste wat hij mij tegen mij zei was: ‘Ik hou ook zoveel van jou, ik ga knokken voor ons.’ Ik koester die woorden nog elke dag.”
Tekst: Vivienne Groenewoud Beeld: iStock
