Onenightstand: Dinner date

Iedere week in Grazia: een avontuur dat – om wat voor reden dan ook – slechts één nacht duurde. Deze keer het verhaal van Jessica (34).

Restaurant

Mijn vriendinnen en ik proberen regelmatig nieuwe restaurantjes uit, en een tijdje geleden waren we bij een tent beland waar werkelijk álles om te kwijlen zo lekker was. Niet alleen het eten: ook de ober. Hij was knap, vriendelijk en er was overduidelijk heel veel aantrekkingskracht tussen ons. Tenminste: dat vond ik. Toen ik aan mijn vriendinnen vroeg of ze het ook gemerkt hadden, keken ze me fronsend aan. Ik besloot dat ze gewoon jaloers waren en dat ik dit snoepje zonder hun hulp aan de haak zou slaan.

Visitekaartje

Na het toetje en de koffie stonden we buiten te overleggen of we nog ergens een drankje zouden gaan drinken. Ik constateerde – niet geheel toevallig – dat ik m’n sjaal binnen had laten liggen. Ik rende het restaurant weer in en vroeg de knappe ober of hij m’n sjaal had gevonden. Dat had hij. Toen hij ’m aanreikte, overhandigde ik in ruil daarvoor mijn visitekaartje, met een knipoog en de vraag: “Laat je iets van je horen als je straks klaar bent met werken?” Ik zag dat hij even niet wist wat hij ermee aan moest, maar terwijl ik me omdraaide om me uit de voeten te maken, hoorde ik hem zachtjes zeggen: “Misschien wel.”

Score!

Drie uur en vele glazen wijn verder probeerde ik wanhopig mijn vriendinnen ervan te overtuigen om er nog ééntje te doen: ik wilde dat ze erbij waren als de knappe ober contact met me op zou nemen. Maar iedereen was moe en had plannen de volgende dag, dus ik fietste teleurgesteld alleen naar huis. En toen kreeg ik een appje. “Hé Jessica. Xavi hier. Wat ben je aan het doen?” Ik had niets te verliezen (en heel veel zin in hem), dus ik antwoordde: “Fiets nu naar huis. Kom je ook?” Waarop binnen een paar seconden zijn reactie volgde: “Wat is je adres?” Score.

Ik ging nog snel als een tornado door m’n huis heen om de grootste bende te verplaatsen – die konijnenpyjama kon beter niet boven op m’n bed blijven liggen, zeg maar. Toen de deurbel ging en Xavi binnenstapte, voelde ik precies diezelfde spanning als ik in het restaurant al had gevoeld, maar dan duizend keer zo intens. Xavi pakte me bij m’n middel, en trok me naar zich toe. Onze tongen verstrengelden zich in elkaar, en als een soort oververhitte pubers wreven onze lichamen tegen elkaar aan aan.

Haast

Ik trok Xavi mee naar de slaapkamer. Het voelde een beetje alsof we haast hadden, maar wel lekkere haast. We keken elkaar ongemakkelijk aan terwijl we onze eigen kleding zo snel mogelijk uittrokken, zo van: ik blijf je gewoon in je ogen kijken, dan kun je het niet maken om uitgebreid m’n lichaam te bestuderen. Hij deed een condoom om, ik ging op mijn rug op bed liggen en nog geen vijf minuten nadat hij aanbelde lagen we seksend op mijn bed.

Heerlijk

Er was geen tijd voor liefkozend aaien en strelen. We gingen in luttele minuten van missionaris naar cowgirl naar doggy – waarbij Xavi zijn heupen heen en weer bewoog in een tempo waar de gemiddelde Zumba-instructeur nog wat van kan leren. Het verdiende allemaal geen schoonheidsprijs, maar het was heerlijk. Geen tijd om te ademen, alleen de puur fysieke noodzaak om elkaar compleet uit te putten. Xavi kwam met een harde kreun klaar, en toen we naast elkaar op bed naar adem lagen te snakken, voelde ik een rust over me heen komen die ik al lang niet had gevoeld. Ik had deze avond nodig gehad.

We zijn in slaap gevallen, en Xavi is ’s ochtends zonder veel te zeggen vertrokken. Mijn vriendinnen heb ik niets verteld: misschien doe ik dat de volgende keer als we uit eten gaan.