Je leest het ’t eerst op Grazia.nl

Onenightstand: Happy new year

Iedere week in Grazia: een avontuur dat – om wat voor reden dan ook – slechts één nacht duurde.

Onenightstand: Happy new year

Iedere week in Grazia: een avontuur dat – om wat voor reden dan ook – slechts één nacht duurde. Deze keer het verhaal van Anne (28).

In de hal

"Mijn vriendin Jeanette komt uit een familie met nogal wat geld. Vorig jaar had ze haar ouders er met oud en nieuw een aantal dagen op uit gestuurd, zodat zij het – zoals ze dat zelf noemde – Feest van de Eeuw kon geven in de Gooische villa waar ze is opgegroeid. Denk: vrijstaand huis, vijf badkamers en overal kroonluchters. Ze had een man of honderd uitgenodigd, en alles tot in de puntjes voorbereid. Ik was met een aantal studievriendinnen met de taxi gekomen. We wisten wel dat Sjaan van goede komaf was, maar zó goed… We keken onze ogen uit in de lange jurken die we voor de gelegenheid hadden gekocht. De grap was dat het er aan de ene kant allemaal poepchic uitzag, maar het aan de andere kant ‘gewoon’ een feestje was: bier, chips, muziek en een hoop geouwehoer. Er liep een man rond die mijn aandacht trok. Hij was keurig in pak, maar ging niet op in het feestgedruis. Ik maakte me los van mijn vriendinnen en sprak hem aan. Hij bleek de eigenaar van het feestjesorganisatiebedrijf te zijn dat Sjaan had ingehuurd om alles op rolletjes te laten lopen. Hij heette Harold, en als ik hem zocht, kon ik hem in de keuken vinden, vertelde hij met een dikke knipoog. Iets voor middernacht werden glazen champagne neergezet in de tuinkamer waar het feest zich voornamelijk afspeelde. Ik pakte er twee en baande me een weg naar de keuken. Ik duwde een glas in Harolds handen en zei: “Ik zocht je.” Op de achtergrond hoorden we iedereen aftellen en om klokslag twaalf tikten we onze glazen tegen elkaar. Harold gaf me een kus op mijn wang. “Ik moet nog een uurtje werken. Zie ik je daarna in de hal?” fluisterde hij."

Ongeduldig

"Het eerste uur van 2018 bracht ik ongeduldig op de klok kijkend door. Daarna ontsnapte ik uit het feestgedruis (inmiddels stonden mensen óp de marmeren salontafel) en liep ik de gang in. Harold stond bij een deur te wachten en maakte met een knikje duidelijk dat ik hem moest volgen. Ik snelde op mijn veel te hoge hakken achter hem aan. Hij had de boel blijkbaar verkend, want hij nam me mee naar een slaapkamer mét hemelbed. Nadat hij de deur op slot had gedraaid, vlogen we elkaar bijna aan van geiligheid. Ik wurmde hem al zoenend uit zijn jasje. Hij tilde de rok van mijn jurk omhoog, haakte zijn duimen onder mijn string en trok die vervolgens omlaag. Daarna duwde hij me richting het hemelbed, waar hij me omdraaide – zodat ik met mijn handen steun kon zoeken bij een paal aan het voeteneind. Ik hoorde hoe hij de rits van zijn broek opende en keek over mijn schouder om te zien hoe hij een condoom om deed. Daarna verdwenen zijn handen onder de stof van mijn jurk. Ze gleden over mijn billen, wreven tussen mijn benen en pakten me bij mijn heupen beet. Terwijl ik de pilaar vastgreep om niet omver te vallen, kwam hij langzaam bij me naar binnen. De roes van alcohol maakte het allemaal woest opwindend. Harold bewoog in en uit me in een steeds sneller wordend tempo, en ik hoorde hem kreunen. Met mijn billen naar achteren en mijn rug in een – achteraf gezien – ietwat onnatuurlijke kromming hield ik me staande op mijn hakken. Ik vond het spannend, heet en lekker, en wilde dat het nog úren zou duren. Tot ik de stem van Jeannette op de gang hoorde. “Harold?! Ben je hier? Ik moet je nog in natura betalen..!” Ik heb mijn string gepakt en ben de kamer uitgerend. Dit jaar blijf ik thuis op 31 december."