Iedere woensdag deelt een Grazia lezer(es) zijn of haar grootste regret…
Naam en leeftijd: Monique, 33 jaar Relatie: nee Beroep: medewerkster klantenservice
“Charley en ik waren een jaar bij elkaar toen we besloten dat ik zou stoppen met de pil. Ik had al een tijdje last van nesteldrang. Het klikte op alle fronten en ook het samenwonen, dat we nog maar net deden, ging goed. Dus waarom zouden we nog wachten? Charley stond er ook achter, zei hij. Maar terwijl ik meteen al begon met het aanpassen van mijn levensstijl, door bijvoorbeeld te stoppen met drinken, nam hij het nog niet zo serieus. ‘Eerst maar eens wachten tot het raak is’, zei hij.
Nu ik niet zo vaak meer mee ging stappen – zonder alcohol is er gewoon weinig aan – ging hij met zijn vrienden. Vaak kwam hij dan pas diep in de nacht thuis. Dat vond ik geen probleem. In een relatie moet je elkaar kunnen vertrouwen, toch? Anders heeft het ook geen zin om samen aan kinderen te beginnen.”
Slippertje
“Dat Charley anders was dan ik hoopte, ontdekte ik op een avond dat hij onder de douche stond. De nacht ervoor was hij weer tot heel laat uit geweest. Zijn mobiel, waarmee hij normaal gesproken vergroeid was, lag dit keer vergeten op tafel. Toen er een appje binnenkwam kon ik het niet laten. Ik keek en zag dat het van Louise kwam, een meisje uit Charley’s vriendengroep. Gewoon een kennis, had hij een keer gezegd. Dit berichtje was anders niet zo gewoon. ‘Wat was het geil gisteravond’, schreef ze. En: ‘Wanneer zie ik je weer?’ Verstijfd zat ik met de smartphone in mijn handen. Ik had zin om het ding stuk te gooien, al Charley’s kleren uit de kast te trekken en hem helemaal verrot te schelden. Maar ik dacht ook aan de baby waar ik op hoopte. Als ik Charley de deur uitzette, zou ik vast nog heel lang geen moeder worden. Voordat ik er een beetje bovenop was, en met een ander net zo’n goede band als met hem had opgebouwd, was ik zo weer twee jaar verder. Dat wilde ik niet.
Ik besloot niets te zeggen. Misschien had dit weinig om het lijf. Was het een stom, eenmalig slippertje. Moest ik daarvoor alles opblazen? Toen Charley weer bij me kwam zitten, was hij net zo lief en gezellig als altijd. Toen ik quasi-argeloos nog eens vroeg naar de avond ervoor, zei hij alleen: ‘Ach, ik ben veel te dronken geworden, ik weet er weinig meer van.’ Die nacht vlogen de vonken eraf tussen ons, net als anders. En toen we Louise een week later tegenkwamen op een feestje, en Charley haar compleet negeerde, dacht ik: ik laat het zitten.”
Zwanger
“Wat is dat ontzettend stom van me geweest. Doorgaan met iemand waarvan je weet dat hij je bedonderd heeft. Wie doet dat nu? Drie maanden later was ik zwanger. En dolblij. En hoopvol dat Charley nu vaker thuis zou zijn. Dat hij mee zou helpen om de kinderkamer baby-proof te maken en spullen te kopen via Marktplaats. Maar ik stond overal alleen voor. Charley werkte of ging uit. ‘Nu kan het nog’, zei hij. ‘Laat me maar, straks ben ik er echt voor jou en ons kind.’ Ik wilde het zo graag geloven dat ik opnieuw mijn kop in het zand stak. Al meende ik vaak parfum op zijn kleren te ruiken. En bewaakte hij zijn mobiel met z’n leven.
Natuurlijk veranderde er niets toen onze dochter er eenmaal was. Hoewel hij graag met haar pronkte als er bezoek was, liet hij de zorg grotendeels aan mij over. Vrijdagavond bleef zijn vaste stapavond. Hij kwam steeds later thuis. Soms helemaal niet. Op een dag was ik het zo zat dat ik via via Louises nummer heb achterhaald. Ik belde haar op. ‘Ik weet alles’, zei ik tegen haar. Bluf, ik wist niets, niets meer dan dat ene appje. Maar ze liep meteen leeg. Het was allang over tussen hen. Het was ‘al’ afgelopen voor de bevalling. Als ik nu verhaal wilde halen, moest ik bij een ander meisje zijn. Daar zat Charley vaak. Wilde ik soms haar nummer?
Ik heb dat meisje niet eens gebeld. Ik heb al Charley’s spullen bij elkaar gezocht en in vuilniszakken gepropt. Toen hij thuiskwam, stond alles in de gang. Hij had nog de moed om boos te worden: het stelde niets voor met die andere meiden, echt niet. En: ‘Kom op, het was niet erg gezellig meer tussen ons, toch? Al niet sinds je was gestopt met de pil!’ Volgens hem was ik bij de sex ‘alleen nog maar bezig geweest met zwanger worden’. En ‘tijdens de zwangerschap was de sex ook niet je van het geweest’. Ik had nog zo mijn best gedaan om hem tevreden te houden, maar dat was dus allemaal niet genoeg voor hem geweest.”
Pijnlijk
“Mijn dochter is nu anderhalf jaar. Hoewel ik erg blij met haar ben, vind ik het alleenstaand ouderschap zwaar. Ik had het me allemaal heel anders voorgesteld. En ik vind het pijnlijk dat Charley geen belangstelling voor ons kind toont. Ik had mijn meisje een andere vader gegund. Maar het is mijn eigen fout. Ik had nooit zwanger moeten worden van Charley. Ik had hem meteen de deur moeten wijzen toen ik ontdekte dat hij vreemdging. Zo dom van mij om alles toch door te zetten. Daar betaalt mijn dochter uiteindelijk de prijs voor.”
