Zo, daar ben ik weer!
Jullie dachten vást dat ik in de cel zat. Drie dagen niet posten; dat is toch niets voor mij? De waarheid is dat ik de afgelopen dagen zó druk was, met niets doen, dat ik geen tijd had om ook maar een letter te typen! Ik werd gisteren ook pas om half twaalf wakker, tja, dan zijn de dagen gauw om!
Ik hoop dat jullie een fijne Kerst hebben gehad. Hier was het heerlijk! Ik vond het fantastisch toen ik op eerste kerstdag de gordijnen opentrok en overal sneeuw zag! Een echte witte Kerst, wie had dat kunnen denken. Oké, het ging in de loop van de dag dooien (Paul zei, toen we naar de auto ploegden, Het is meer een bruine Kerst!). Toch voelde ik me kerstiger dan ooit.
Onder de boom lagen een paar cadeautjes. En dat terwijl ik had gezegd dat er écht niets zou liggen. Echte verraste gezichten, die zijn toch het mooist! Tijdens de brunch maakten we de cadeautjes open. Tuffy kwam helpen en nam ondertussen een duik in het kommetje poedersuiker. Geschrokken fladderde hij weg; een witte wolk achterlatend. Wat leuk, zei Lizzy. Tuffy is verkleed als kerstengel!
We vierden Kerst met jong en oud. Oud in de vorm van Pauls oma (van zesennegentig) die ons wederom verbaasde met haar scherpzinnigheid. (Haar verhalen over hoe Kerst vroeger werd gevierd zijn super!)
De jongste telg was mijn verse neefje Alek. Hij lag vooral lekker te slapen. Annabel versleepte de reiswieg tot hij precies onder de kerstboom stond. Zo, zei ze. Nu hebben we een écht kindje Jezus. Aleks grote zus Elena probeerde ondertussen alle kerstkransjes uit de boom te gappen. Gelukkig dat haar nichtjes Lizzy en Annabel een oogje in het zeil hielden. (Annabel: O, wat is Elena toch een dondersteen!)
Derde kerstdag, gisteren dus, gingen we naar de film. (Paul had me niet helemaal goed begrepen en zei: Ja! Gaan we naar Avatar! Waarop ik zei dat die vást een beetje te moeilijk was voor Annabel.) Het werd Alvin en de Chipmunks. Twee uur later stuiterden we de bioscoop uit, achter een krijsende Annabel (lopend op handen en voeten) aan. Ze had besloten dat ze vanaf nu een Chipmunk zou zijn.
En nu is het alweer maandag. Nog maar vier dagen tot het nieuwe jaar. Waarom gaat de tijd eigenlijk sneller als je iets leuks doet? vroeg Lizzy vanmorgen. Ik moest haar het antwoord schuldig blijven. Waarom gaat de tijd zo snel als je iets leuks doet. Ik weet het niet. Ik weet alleen dat het hele jaar is omgevlogen. Tja, dat zal dan wel betekenen dat ik het hele jaar iets leuks gedaan heb.
Ons eigen kindeke Jezus onder de boom.
