Wake-up call: 'Van wekelijks partydrugs werd ik geen leuker mens'

"Het was op een avond dat mijn vriendin niet mee ging stappen omdat ze zich niet lekker voelde. We hadden kaartjes voor een heel gaaf feest, maar ze zag het niet zitten om mee te gaan. Ook niet toen ik voorstelde een envelopje coke te bestellen – dat sleept je er altijd wel doorheen, toch? Geïrriteerd dat ze me in de steek liet, ging ik zelf. Ik zou er een groepje vrienden treffen en me ook zonder mijn beste vriendin wel vermaken. Maar ook die vrienden vond ik niet en ze reageerden niet op app’jes. Ik liep verdwaasd rond op het feest en kon niet in de sfeer komen. Het was megadruk en bier smaakte me niet. Verbeten haalde ik mijn telefoon weer tevoorschijn. Als ik mijn vrienden zou vinden kwam het wel goed, alleen al omdat ik wist dat zij pilletjes bij zich hadden. Ik verheugde me op dat lekkere, wazige gevoel van euforie en iedereen lief vinden. Plotseling viel mijn telefoon uit; ik besefte dat ik was vergeten om hem goed op te laden. Ook dat nog."

Lekker vaag

"Gelukkig raakte ik aan de praat met een leuke jongen. We waren amper tien minuten in gesprek of ik polste hem of hij een pilletje voor me had. Hij gaf me er twee. ‘Allebei nemen,’ zei hij, ‘ze zijn niet zo sterk’. Niet te geloven dat ik luisterde. Maar ik had zin om lekker vaag te worden en deze jongen leek betrouwbaar."

"Nog voordat de pillen insloegen, stonden we te zoenen. Eerst leek het allemaal nog te gek. Maar toen ik naar de wc ging, voelde ik me raar worden. Mijn hart begon heel snel te kloppen. Daarna werd ik duizelig, had moeite om mezelf overeind te houden. Ergens rustig gaan zitten hielp niet. Toen ik me bijna voelde wegzakken, ben ik naar een beveiligingsman gestrompeld. Net op tijd, want daarna werd het zwart."

Eerste hulp

"Ik kwam bij op de eerste hulp. Verpleegsters waren met me in de weer en vroegen wie ze moesten bellen. Eerst raakte ik in paniek, omdat mijn telefoon het niet deed en ik dus ook niet bij mijn nummers kon komen, tot ik me herinnerde dat het nummer van mijn beste vriendin op haar site staat. Ze kwam – rillend van de koorts. Ik was op dat moment alweer wonderbaarlijk helder, en woedend op mezelf."

"Toen ik haar zag aankomen, stortte ik helemaal in. Het was alsof ik mezelf van een afstandje zag. Liggend in het ziekenhuis, omdat ik zomaar de eerste de beste zooi had geslikt van een jongen die ik helemaal niet kende. Ik had wel dood kunnen zijn; je hoort wel vaker dat mensen overlijden aan xtc. Hoe had ik zo stom kunnen zijn? En wat lief dat mijn vriendin naar me toe was gekomen, terwijl zij zo beroerd was. Ik schaamde me kapot dat ik bij ons laatste contact best lullig tegen haar had gedaan, omdat ze mijn ‘vriendelijk aanbod’ van coke als medicatie niet had geaccepteerd. Wat bezielde me in godsnaam? Was stappen en drugs nu echt zo belangrijk?"

Slap als een vaatdoek

"Tja, ik moest eerlijk toegeven dat het dat voor mij wel was. Sinds het was uitgegaan met mijn vriend, een maand of acht eerder, was ik helemaal losgegaan. Voordat ik hem ontmoette, gebruikte ik zelden partydrugs, ik had genoeg aan een drankje. Maar hij gebruikte best vaak en ik had als vanzelf met hem meegedaan. Dat was gaaf geweest, vooral omdat de sex dan waanzinnig was. Toen het uitging, was ik doorgegaan met elk weekend drugs gebruiken. Als vlucht, als remedie tegen mijn liefdesverdriet. Ik had er best last van; door de week voelde ik me vaak zo slap als een vaatdoek, en ook gedeprimeerd. Maar ik genoot er zo van om lekker te stappen in het weekend dat ik de negatieve bijeffecten wegdrukte."

"Mijn beste vriendin gebruikte soms ook, maar veel minder dan ik. Zij had al vaker gezegd dat ik weleens wat rustiger aan mocht doen, dat ze zich zorgen maakte. Ik had nooit geluisterd. Tot ze nu met haar witte gezicht aan mijn ziekenhuisbed stond, in tranen, onwijs bezorgd. Op dat moment wist ik dat ik mijn levensstijl moest veranderen. Ik moest kappen met wekelijks partydrugs en weer gewoon genieten van een drankje."

Het roer om

"Deze gebeurtenis is nu twee jaar geleden. Het roer is inderdaad omgegaan. Dat was best lastig, de eerste maanden vond ik uitgaan helemaal niet leuk meer en voelde ik me sowieso somber. Het liefdesverdriet om mijn ex kwam er nu eindelijk pas echt uit. Maar daarna werd ik mezelf weer. Happy met een wijntje. En ik werd weer een lievere, betrouwbaardere vriendin. Ik neem af en toe nog een pilletje maar alleen bij heel speciale gelegenheden, zoals met Oud en Nieuw of Koningsdag – en alleen als ze getest zijn. Want op de eerste hulp wil ik nooit meer belanden."