Real Life: Vals beschuldigd van kindermishandeling

Uit recente cijfers blijkt dat van 100 verdenkingen van mishandeling er 92 onterecht zijn. Wat het met je doet om vals beschuldigd te worden, vertelt Sanne (26).

Oordeel

"De laatste tijd lijkt het wel alsof ik overal verhalen hoor en lees over kindermishandeling. Mensen staan zo snel klaar met hun oordeel als het gaat om kleine kinderen die een minuutje alleen in de auto zitten, of die zelf naar een speeltuin in de buurt mogen lopen. Vooral de discussies op Facebook zijn eindeloos en lijken steeds ongenuanceerder te worden. Ik voel me daar zo ongemakkelijk door, dat ik zulke discussies het liefst helemaal vermijd. Niet omdat ik het onbelangrijk vind, maar ik ben echt paranoïde geworden."

Onderzoek

"Ik was vierentwintig toen ik zwanger werd. Tess was niet gepland, maar wel heel gewenst. Helaas liep mijn relatie met de vader van Tess al stuk voordat ze geboren was. We hadden altijd al een knipperlichtrelatie en door mijn ongeplande zwangerschap kwam die nog eens extra onder druk te staan. Gelukkig hebben we inmiddels wel een goede modus gevonden om met elkaar om te gaan, en is hij er op zijn manier ook voor Tess."

"Omdat ik best jong was en ook nog eens alleenstaand, voelde ik extra de druk om te laten zien dat ik alles onder controle had. Daarbij wilde ik ook blijven werken. Om Tess alles te kunnen geven, maar ook voor mijn eigen ontplooiing. Vanaf dat Tess twee maanden was, bracht ik haar drie dagen per week naar een kinderdagverblijf. Ik had enorm veel onderzoek gedaan, en bij dit verblijf had ik een goed gevoel. De leidsters leken echt betrokken, en op één lijn te zitten met hoe ik de opvang van mijn dochter in gedachten had."

Blauwe plekken

"Met Tess ging het goed. Ze was een rustige baby die alleen huilde als ze honger had of een schone luier moest. Wat me wel opviel, was dat ze vaak blauwe plekken had. Maar omdat Tess mijn eerste kindje was en ik geen vergelijkingsmateriaal had, maakte ik me er niet echt zorgen over."

"Op een dag haalde ik haar na een dag werken op toen Marije, één van de leidsters, zei dat Tess uit haar mond had gebloed. Ik schrok natuurlijk, maar ik schrok nog meer toen ik de blik van de leidster zag. Heel onderzoekend, was die. Ik had geen idee waar de bloeding door veroorzaakt kon zijn, maar Marije zei heel nadrukkelijk dat er niets was gebeurd waardoor Tess de bloeding bij hen had kunnen oplopen. ‘Ze heeft ook vaak blauwe plekken he?’, voegde ze eraan toe. Omdat ik me ongemakkelijk voelde onder haar blik en haar toon, nam ik Tess snel van haar over en stapte ik in de auto..."

Het hele verhaal lees je in de nieuwe Grazia of HIER voor €0,49 via Blendle