Petra: ‘Die lafbek zadelde mij op met het afzeggen van de bruiloft'

Petra (31) telde de dagen tot haar bruiloft met Edward (33) af. Tot hij haar drie weken voor de grote dag plotseling in de steek liet. ‘Ik ga bij je weg’, fluisterde hij zonder haar aan te kijken.

Vijf jaar

"De vragen vanuit mijn omgeving, die vind ik nog het moeilijkst. Of ik het echt niet had zien aankomen? Of er een ander in het spel is? Of is hij afgeknapt op mijn bridezilla-attitude? Echt, alsof het mijn schuld is! Want nee, ik had het niet zien aankomen. En mijn moeder en mijn tantes zeiden nog dat ik de meest relaxte bruid was die ze ooit hadden gezien. Ik was ook niet zenuwachtig, ik had er juist ontzettend veel zin in. Edward en ik zouden trouwen op de dag dat we elkaar precies vijf jaar kennen."

Reizen

"We ontmoetten elkaar op een blind date, via Facebook. We zaten allebei in een groep voor solo-reizigers en zo gleed hij op een dag in mijn DM. ‘Anders ga je mee naar Afrika’, had hij gegrapt. Avontuurlijk als ik kan zijn, accepteerde ik zijn uitnodiging. We gingen op onze eerste date wat drinken, op de tweede een hapje eten, op de derde stonden we in de Decathlon outdoorjacks te shoppen en op onze vierde date vetrokken we richting Tanzania. Vanaf dat moment waren we onafscheidelijk. Ik zegde mijn huurhuis op en trok bij hem in. Dat voelde ontzettend logisch. Dat vonden onze familie en vrienden ook: ‘Jullie kloppen gewoon’, zei zijn vader toen we onze verloving aankondigden, bijna twee jaar geleden. ‘Ik wist vanaf die allereerste dag dat jij het voor me bent’, had Edward op het strand gezegd. Toen haalde hij een prachtige ring tevoorschijn. Ik sprong op en neer van blijdschap: natuurlijk wilde ik mijn leven met Edward delen.”

Pijn en ellende

“En dat wil ik eerlijk gezegd nog steeds. Nou ja, een deel van me wil dat nog steeds. Het andere deel wil hem flink

hoeken, voor alle pijn en ellende die hij heeft veroorzaakt. Voordat hij met vrienden naar Kroatië vertrok, was er niets aan de hand. Ik maakte me ook geen zorgen over zijn vrijgezellenweekend, ruim een maand voor de bruiloft.

Strippers, een escort… Daar ben ik vrij makkelijk in. Edward en ik waren heel verbonden in liefde, maar niet monogaam. We geloven allebei dat je een ander niet kunt bezitten. Dat je niet kunt eisen dat je de komende zeventig jaar alleen sex met elkaar hebt. Als hij of ik een keer spanning met een ander heeft, moet een avontuurtje kunnen.

Ik kuste hem dan ook enthousiast gedag, vlak voordat hij naar Schiphol reed. ‘Ik hou zo intens veel van je’, had hij in mijn oor gefluisterd. ‘Tot over vijf dagen’, zwaaide ik hem uit. En dat was het. Na vijf dagen landde hij weer in Nederland, maar hij kwam niet naar huis. Hij besloot nog een paar dagen langer weg te blijven, geen idee waar hij was. Natuurlijk heb ik al zijn vrienden die mee waren meteen gebeld: ‘Waarom komt hij niet meer thuis? Wat heeft hij tegen jullie gezegd? Weten jullie iets?’ Niemand had een goed antwoord. Alleen zijn neef durfde op te biechten dat Edward twijfels had geuit. ‘Over mij? Over ons huwelijk? Wat?’ had ik door de telefoon gebruld, maar die neef klapte meteen dicht. ‘Praat gewoon met Edward’, had hij gezegd, waarna hij me ophing. Nu, drie weken later, weet ik nog steeds niet waarom Edward alles heeft gecanceld. Hij is één keer naar huis gekomen, als een gebroken man. Zijn huid was grauw, zijn schouders gebogen. ‘Ik wil niet meer’, zei hij. ‘Ik ben er niet aan toe.’"

Verder lezen? Het hele verhaal van Petra lees je in de nieuwste Grazia. Nu in de winkel! 

De namen in dit verhaal zijn gefingeerd op verzoek en ter bescherming van Petra.

Tekst: Agnes Hofman | Beeld: Adobe Stock