Julia Veer (25) is ondernemer en de co-founder van Clay And Glow. Van Mascha Feoktistova en Monica Geuze: alle influencers zweren bij haar producten. Maar wie is het gezicht achter dit beauty-imperium? In haar column neemt Julia Veer je elke maand mee in haar spannende leven als beauty business woman. Dit keer vertelt ze meer over hoe een nieuw product tot stand komt.
Nieuwe lanceringen
“Elke maand een nieuw product lanceren? Was het maar zo simpel. Het liefste lanceer ik elke maand een nieuw product. We hebben zoveel leuke productideeën, en onze community geeft ons dagelijks nog meer inspiratie. Helaas is het lanceren van een huidverzorgingsproduct best complex, tijdrovend en komt er veel meer bij kijken dan je denkt. En dat is dan het normale proces, want er gaat ook zoveel mis!”
Een kijkje achter de schermen
“Onze producten worden in Nederland gemaakt, dat vind ik zelf een fijn idee omdat ik dan precies weet hoe het gemaakt wordt en ik nauw betrokken ben bij het proces (controlfreak, wie ik?). Voordat het productieproces van start gaat, moet er heel veel gebeuren – en daarbij gaat er altijd wel iets fout. Inmiddels ben ik wel gewend dat er van alles mis kan gaan, maar bij ons eerstvolgende product – dat wij in december willen lanceren – is ALLES misgegaan wat er mis kan gaan.
Oeps, misverstand
“Wij hebben verschillende leveranciers die voor ons verpakkingen maken. Begin van dit jaar hebben we onze eisen (die zijn streng) aangegeven en alles zou gaan lukken; het was geen probleem om voor 15 oktober de flesjes te leveren. In augustus kreeg ik echter tijdens een belletje te horen dat het onmogelijk was om de flesjes voor 15 oktober te leveren. Ik gaf aan dat wij dit al maanden geleden hadden besproken en het antwoord was: ‘oeps misverstand’. Ja, dan zit je dus als ondernemer op vrijdagavond toch tot diep in de nacht achter je computer om ervoor te zorgen dat we een nieuwe leverancier vinden die én dit product kan maken én dit voor 15 oktober kan leveren.”
Work-life balance: ‘Leven als ondernemer blijft een dans op een dun koord’
Ding dong, de postbode
“Na veel stress, heen en weer gebel en manifesteren, is dit toch gelukt. Dan denk je: Oké, probleem opgelost. De items zijn in productie, ik ben blij met hoe het eruitziet, productie is gereed en alles is onderweg. Let’s go. Maar dan komt probleem nummer twee (en drie, vier en vijf, zo bleek).”
“Alle items werden verstuurd en ik kreeg de Track & Trace. Toen las ik echter dat de producten in Den Haag worden geleverd. Dat is ons kantooradres, maar de producten moesten naar ons productieadres. Ik belde halsoverkop met de bezorgdienst, en kreeg gelukkig te horen dat het bezorgadres was aangepast naar ons productieadres. Pfieuw, net op tijd!”
“Als we de dag erna in een meeting op kantoor zitten, wordt er echter aangebeld; de bezorgdienst staat op de stoep met tienduizenden flesjes. OMG! Hebben ze het dus toch fout gedaan. ‘Geen probleem, het kan mee terug en we brengen het morgen allemaal naar het juiste adres’, kregen we gelukkig te horen.’ De dag erna worden we gebeld dat de helft van de zending is afgeleverd en de rest op andere depots staat. Ik besluit daarom het heft in eigen handen te nemen en zelf naar het depot te rijden om de rest op te halen. Als ik naar de bezorgdienst bel met deze oplossing krijg ik echter te horen dat de dozen allemaal INDIVIDUEEL op allerlei verschillende depots door het land afgeleverd zijn. Wie verzint dit?!”
Ruilen?
“En net als je denkt dat het niet erger kan, komt er weer een nieuwe uitdaging op ons pad. Tijdens het schrijven van deze column, kreeg ik namelijk een mail. Hierin staat dat een ingrediënt voor ons nieuwe product mist, en de productie nog niet gedraaid kan worden. De productie wordt dus uitgesteld – BRB, even tot tien tellen hoor. Weet ik nu zeker of het product begin december in de winkels ligt? Absoluut niet. Terwijl het echt een perfect cadeauproduct is (spoiler alert: iets tegen droge lippen).”
“Wil je een dag met mij ruilen? Graag! Al moet ik zeggen dat – ondanks dat er van alles mis kan gaan – ik niks liever zou doen dan wat ik nu doe. Nou, ik duik weer in m’n mail, tot de volgende keer, dan hoop ik beter nieuws met jullie te delen.”
Beeld: Clay And Glow
