Nog niet jarig

"Nog vijf nachtjes!" vertelde Oudste me gisterochtend. Nog vijf nachtjes? Oh ja, nog vijf nachtjes. Over vijf nachten was het mijn verjaardag. Ik vergeet steeds dat ik bijna jarig ben. Niet dat ik niet wil weten dat ik weer een jaartje ouder word. Ik heb niet zo'n moeite met dat feit. Beter ouder worden dan niet toch? Want dat laatste zou betekenen dat je er niet meer bent. Dan maar liever weer jarig zijn!

Dinsdag word ik 43. Een maand geleden kwam ik erachter dat ik een beetje in de war was. Ik ontdekte dat ik al een paar keer ergens had gezegd of ingevuld dat ik 43 jaar was. Maar ik had nog maar 42 eigen verjaardagen meegemaakt. Hoe vaag is dat zeg, dat je je eigen leeftijd verkeerd invult en jezelf al onnodig een jaartje ouder maakt!

Gisteravond belde vriendin P. Hoe het nu met mij en mijn ingewikkelde lijntjes ging. En of ik nog iets aan mijn verjaardag ging doen. Best goed eigenlijk, antwoordde ik op de eerste vraag. En over die tweede vraag had ik nog helemaal niet nagedacht. "Kom anders gezellig langs, als je tijd hebt, zondag?" Dat ging ze misschien wel doen. ze woont in Amsterdam, niet echt om de hoek, dus we zien elkaar niet zo vaak en het zou gezellig zijn als het zou lukken. "Ik zorg voor thee, taart en wortels" beloofde ik (ook vriendin P. probeert op haar lijn te letten).

"Nog vier nachtjes" dacht ik vanochtend. Dan ben ik jarig. Ik kwam al een beetje in de stemming.

Vlak voordat Lief naar zijn werk vertrok verbood hij me nog het pakket dat vandaag bezorgd zou worden open te maken. "Eigenlijk mag je al niet eens naar de verpakking kijken" waarschuwde hij. Want dan zou ik misschien al zien wat mijn verjaardagscadeau ging worden. Ik overweeg nu geblinddoekt en al de deur open te doen voor elke bezorg die aanbelt. Ik las de boeken niet (en hoef ze ook niet voor mijn verjaardag!), maar dat klinkt me heel erg Vijftig tinten grijs in de oren ;-)

p.s. Jammer dat ik niet drink zeg, die 43 likeur zou anders een perfect verjaardagscadeautje zijn!