Real life: ‘Die krampen bleken weeën; ik wist niet eens dat ik zwanger was!'

Sanne (22) heeft sinds vier jaar een relatie met Jacco (22). Op 19 augustus 2015 beviel ze van zoontje Tim. Dat ze zwanger was, wist ze tot dat moment niet.

Geen buik

"Werkelijk honderden keren heb ik de vraag ‘Heb je écht niets geweten?’ moeten beantwoorden. Maar, nee. Ik heb wel eens wat voelen rommelen, maar dan dacht ik dat ik gewoon naar de wc moest. Ik heb nooit pijn gehad of gekampt met extreme vermoeidheid. En die paar kilo die ik was aangekomen, kwamen doordat ik net m’n rijbewijs had gehaald en overal met de auto naar toe ging. Dacht ik. Ik zat amper nog op de fiets en dus werd ik wat voller rond mijn heupen. Maar het was ook niet zo veel dat het me verontrustte. Bovendien heeft Tim al die maanden precies achter mijn darmen gelegen, vandaar dat ik geen echte bolle buik heb gekregen."

"De dag voor Tims geboorte had ik toevallig een rustige dag. Ik was net een paar dagen vrij, nadat ik acht maanden stage had gelopen op de afdeling Psychogeriatrie in een verpleeghuis. Ik was tweedejaars studente en deed een opleiding tot verpleegkundige. Ik had weken gemaakt van zes, soms zeven dagen en was kapot. Die stage had ik niet naar behoren gedaan en ik baalde dat ik nu het jaar niet had gehaald. Ik snapte er niets van. Ik werkte keihard, maar op de een of andere manier kon ik niet altijd mijn gedachten bij het werk houden. Op woensdagavond 18 augustus 2015 kreeg ik ineens buikkrampen. Ik besloot vroeg naar bed te gaan. Om elf uur ’s avonds werd ik wakker met hevige pijnen. Ik dacht dat ik buikgriep had en ging naar de wc, maar zonder succes. Ik heb lang liggen draaien, voordat ik mijn vriend wekte. Jacco werkte in die tijd als isolatiemonteur en zijn wekker ging al om vijf uur, dus ik wilde hem niet onnodig wakker maken. Maar tegen één uur hield ik het niet meer en deed ik het toch. Ik zei: ‘We moeten een dokter bellen, ik word knettergek van de pijn!’"

Zes centimeter ontsluiting

"Tegen half twee bereikten we de huisartsenpost in Hengelo. Daar vreesden ze een blaasontsteking en ik moest in een potje plassen. Ze namen bloed af en deden voor de zekerheid een zwangerschapstest. In eerste instantie zei de assistente dat die test negatief was en ik slaakte een zucht van verlichting. Maar tien minuten later moest ik bij de dienstdoende arts komen: ik was wel degelijk zwanger. Hij wilde mijn buik checken om te kijken hoe ver ik gevorderd was in de zwangerschap. Tijd om van deze boodschap te herstellen, had ik echter niet. Voor ik het wist lag ik op de behandeltafel en hoorde ik de arts roepen dat ik al zes centimeter ontsluiting had en dat hij het hoofdje kon voelen. Met andere woorden: ik was al aan het bevallen!"

Gillende sirenes

"Wat er dan door je heen gaat, is bijna niet onder woorden te brengen. Het voelde alsof de grond onder mijn voeten wegzakte. Bevallen? Een kind? Ik was compleet in shock. Het enige wat ik deed, was gillen naar Jacco dat hij me nu niet mocht verlaten. Dat zag ik weleens op tv, bij die tienerzwangerschappen, dat jongens weggingen bij hun vriendin als ze zwanger bleek. Nu was ik geen tiener meer, maar echt lekker kwam deze zwangerschap me ook niet uit. Ik zat nog op school en woonde samen met Jacco bij mijn vader in. Ik wilde ooit wel kinderen, twee, maar later en zeker niet nu, tijdens mijn opleiding. Ik vond het ook vreselijk om mijn vader te moeten opbellen dat hij opa werd. Ik wilde hem niet teleurstellen, hij hoopte dat ik mijn opleiding zou halen en nu werd ik plotseling moeder. Ik kon eigenlijk alleen maar huilen, tijdens het telefoongesprek. Net als Jacco. Ook hij was helemaal van de kaart. Vader worden was, net als moeder worden voor mij, ook nog echt een ver-van-zijn-bedshow."

"Maar veel tijd om ons daar druk om te maken hadden we niet. In allerijl werd ik in een ambulance gelegd, die met gillende sirenes naar het ziekenhuis in Almelo reed, een half uur verderop. Onderweg kreeg ik een infuus aangelegd. Ik ben doodsbenauwd voor naalden en ik was bloednerveus, maar ik mocht absoluut geen sigaret roken van de broeders. Dat was slecht voor de baby. Op dat moment realiseerde ik me dat ik me niet echt voorbeeldig had gedragen tijdens deze onverwachte zwangerschap. Ik had gerookt, biefstukken gegeten en tientallen broodjes filet américain. Een maand geleden hadden we feestweek gehad in het dorp en ik was toen vier dagen volledig losgegaan met drank. Niet direct een ideale levensstijl voor als je zwanger bent. Ineens vloog het me aan: was dit kind in mijn buik wel gezond? Misschien was dat mijn oerinstinct ofzo, maar ik maakte me niet langer druk over het hoe en waarom van deze zwangerschap. Ik wilde alleen nog maar dat het kind gezond ter wereld kwam."

Het hele verhaal lees je HIER voor €0,49 via Blendle.

Tekst: Joan Makenbach, Beeld: iStock