Abigail (37) had een relatie van twee jaar met Nils (41). Vier maanden geleden ging het uit, nadat ze hem verliet voor zijn oudere broer Sven (44).
Boos
“‘Jij vuile bitch’, schreeuwde Nils naar me, toen ik hem vier maanden geleden opbiechtte dat ik verliefd op een ander was geworden. En dat ‘die ander’ zijn eigen broer Sven is. Trillend van woede beende Nils door de kamer."
"Sven en ik hebben het er vaak over gehad: hoe moeten we dit Nils vertellen? Na die eerste kus op de bruiloft van hun nichtje, vorig jaar zomer, wuifde ik eventuele drama weg. Het was gewoon een onschuldige zoen, achterin de tuin van het kasteeltje. We waren tipsy en natúúrlijk was er niet meer aan de hand. Nou ja, dat hielden we onszelf en elkaar voor. Net als Nils is Sven lang en blond, maar net iets ruiger. Iets passioneler. En, als ik heel eerlijk ben, ook beter in bed."
"‘Neuken jullie ook?’ vroeg Nils toen. Ik schrok op uit mijn gedachten. Wat moest ik zeggen: dat ik soms een paar uur spijbelde op werk, om me in de auto van Sven te laten nemen, langs de snelweg? Of onze sexmarathon, toen ik zogenaamd op vriendinnenweekend was. ‘We doen een social detox, schat’, had ik bij het weggaan geroepen. ‘Dus verwacht geen selfies of telefoontjes!’ Dat gaf me alle tijd om me op Sven te focussen."
Leven samen
"In het door hem geboekte hotel kwam een eventueel leven samen ter sprake. Sven vertelde dat hij met mij verder wil. Dat hij met mij een toekomst ziet, met daarin een of twee kinderen. Gehuild heb ik, omdat Nils het gesprek over kinderen steeds afkapt."
"Ondanks dat Nils en ik vrij snel samen gingen wonen, stond onze relatie al vroeg op de rem: geen gezamenlijke rekening, geen aanzoek en dus ook geen kinderen. Het voelde voor mij te vrijblijvend. Op mijn 37e vind ik dat lastig: ik heb nu eenmaal niet onbeperkt de tijd om rustig aan te lummelen in een relatie. Wil ik nog wel bij Nils blijven, vroeg ik in de auto naar die bruiloft af. Iedereen om ons heen beleefde allerlei romantische mijlpalen, en wij bleven steken. Nils leek daar gelukkig mee, maar ik wilde meer."
Blote schouders
“Misschien stond ik daarom open voor Sven, die – in tegenstelling tot Nils – zag dat ik niet helemaal happy was. ‘Je ziet er te mooi uit vandaag, voor die trieste blik’, had hij gezegd. We liepen samen door de tuin van het kasteel. Zwijgend. En toen pakte hij ineens mijn hand... Nog steeds voel ik zijn vingertoppen over de mijne glijden, het kippenvel op mijn blote schouders..."
"Sinds ik je voor het eerst zag, heb ik gevoelens voor je’, fluisterde Sven. ‘Daar kon en wilde ik niks mee, omdat je met mijn broertje bent. Maar als hij je niet gelukkig maakt, wil ik toch een kans wagen’, had hij gezegd. Gek genoeg was ik niet in shock. We hebben altijd een fijne vibe gehad. Familiefeestjes waren sowieso leuker als hij er ook was. En waar Nils me in discussies te vaak liet vallen, nam Sven het altijd voor me op. Maar achterin de kasteeltuin bestond Nils even niet. Sven kuste me zachtjes voor het eerst. Ik voelde me gezien. Begeerd zelfs. Maar, vond hij me niet gewoon heel aardig? Ik ben immers zijn schoonzus. Misschien is hij gewoon eenzaam na zijn scheiding een paar jaar geleden, dacht ik in het begin. Ook mijn gevoelens voor hem wuifde ik weg.”
Therapie
“Nu weet ik dat ik doodsbang was voor wat er zou komen. Dat ik echt een relatie met mijn zwager heb en dat tegen mijn vriend moest vertellen. ‘Wil je dat ik het tegen hem zeg?’ had Sven aangeboden. Maar dat leek me niet verstandig. Want ondanks dat hij blijkbaar niet de liefde van mijn leven is, wil ik Nils niet kwetsen. En dat heb ik natuurlijk wel gedaan. ‘Waarom heb je niet gezegd dat je niet gelukkig was?’ vroeg Nils. ‘In plaats van bij mijn broer te klagen en daarna op hem te klimmen. Die klootzak. Wat zullen jullie gelachen hebben om mij zo te belazeren.’"
"Ik zat op de bank, en Nils stond boos voor me. ‘Weet je wat je hebt gedaan? Je hebt niet alleen mij kapot gemaakt, maar ook mijn familie ontwricht. Ik wil jou niet tegenkomen op familiefeestjes, en Sven hoef ik helemaal nooit meer te zien’, schreeuwde hij. Ik knikte begripvol. Hier had ik goed over nagedacht. Misschien dat we ooit met zijn allen in therapie moeten, om hier overheen te komen. En ja, de ouders van Nils en Sven zullen woest zijn, net als hun twee andere broers. Maar mogen Sven en ik niet voor elkaar kiezen omdat het anderen kwetst? Tranen biggelden over de wangen van Nils: ‘Donder op’, wees hij naar de deur. ‘Nu. Ik zet je spullen wel ergens in een loods, want hier kom je er niet meer in.’”
Dit verhaal was eerder te lezen in Grazia 3 2023.
- Tekst: Agnes Hofman
- Adobe Stock