Opgebiecht: ‘Bijna had ik mijn man verlaten voor een wilde nacht met een ander’

Bijna had de 33-jarige Irina een affaire met haar aantrekkelijke collega Hans. Echter, die avond op het strand bracht verandering in de wilde plannen van Irina…

Collega’s

“Al twee jaar was ik hopeloos verliefd op mijn collega Hans. Hij was zoveel spannender en slimmer dan mijn man Maurice. Een paar keer probeerde ik tevergeefs een move te maken, maar deze avond ging het lukken. Met mijn collega’s was ik op teambuildingsuitje. We hadden net met een grote groep gegeten toen iemand vroeg wie er een strandwandeling wilde maken. Zodra ik Hans’ hand in de lucht zag gaan, stak ik die van mij op. Buiten zorgde ik ervoor dat ik naast hem liep. Het was bijna donker en de rest van de groep liep al een flink stuk voor ons. Nu moest het lukken, dacht ik. Ik deed of ik mijn evenwicht verloor en ik haakte mijn arm in de zijne. Zijn reactie verraste me compleet.”

Fantaseren

“Ik was acht jaar getrouwd toen ik een nieuwe baan kreeg op het hoofdkantoor van een groot schoonmaakbedrijf. Hans was er onderdirecteur. Ik vond hem een beetje sullig. Maar hoe beter ik hem leerde kennen, hoe interessanter ik hem vond. Hij is intelligent en grappig. Mijn man Maurice is niet van de cijfers, hij is journalist. Het verschil tussen deze mannen was enorm. Maurice maakte makkelijk contact, Hans was een verlegen intellectueel. Steeds vaker tutte ik me op voor Hans. Een eleganter jurkje, meer aandacht voor mijn make-up. Toen ik bij een personeelsfeestje zijn vrouw ontmoette, wist ik dat Hans op mijn type valt want ik leek best op haar.”

“Ik liet mijn haar hetzelfde knippen als zijn vrouw en Hans complimenteerde me. Als ik sex had met Maurice fantaseerde ik over Hans. Ik deed mijn ogen dicht en zag hoe Hans’ vingers over mijn lijf gleden. Een fantasie mag toch? Wel betrapte ik mezelf op de gedachte dat als Hans me zou verleiden, ik mijn man zou bedriegen. Ik verbeeldde me hoe Hans zoende, en of hij net zo dominant in bed was als dat hij soms tijdens vergaderingen liet zien.”

Strandwandeling

“Toen ik hoorde dat de Ondernemingsraad maandelijks in zijn kantoor met hem vergaderde, werd ik secretaris. Als Hans dan naar me lachte, wist ik het zeker: hij vond mij absoluut net zo leuk als ik hem. Als verrassing werd de teambuilding in een hotel gehouden. We hadden die ochtend een cursus gevolgd en ’s middags liepen we een puzzeltocht. Hans zat in het winnende team. Toen hij bij de prijsuitreiking juichte en mij met z’n handen in de lucht aankeek, voelde ik dat hij mij ook wilde. Ik besloot dat ik hem die avond zou krijgen.”

“Een paar uur later – op dat strand in de avondschemering – liet ik me tegen hem aan vallen en pakte zijn arm stevig vast. Zacht streelde ik zijn onderarm en kneep in zijn vingers. Hans liet echter meteen los en deed een stap naar achteren: ‘Ik ben gelukkig getrouwd.’ Ik werd knalrood, hakkelde nog iets over dat ik dat wist, maar dat ik onhandig strompelde op mijn hakken in het zand. Hans gaf me een arm, maar was direct afstandelijk. Toen we terugkwamen in het hotel ging hij aan een andere tafel zitten.”

Opgelucht

“De volgende dag meed hij me. Pas bij de eerstvolgende OR-vergadering deed hij weer normaal, ook al was zijn vriendelijkheid afgekoeld. Ik schaamde me vreselijk. In elk aardig gebaar van Hans had ik signalen gezien dat hij meer wilde. Die waren er blijkbaar totaal niet geweest. Toen ik daar later over nadacht, moest ik toegeven dat Hans tegen alle collega’s even vriendelijk was. Nooit had hij met me geflirt of een dubbelzinnige opmerking gemaakt. Ik had mezelf voor de gek gehouden.”

“Bij thuiskomst van het hotelweekend wachtte Maurice op me. Mijn lievelingsbloemen stonden in een vaas en hij had sushi besteld. Meteen vroeg hij hoe de twee nachten zonder hem waren geweest. Hij rook zo vertrouwd en ik was zo blij dat ik hem zag, dat ik vertelde dat ik hem gemist had. En dat wás ook zo. Want pas toen besefte ik dat ik als Hans op mijn avances was ingegaan, ik Maurice keihard bedrogen zou hebben. Ik was onmiddellijk in een stiekeme affaire gestapt. Nu ik die tweede nacht alleen op mijn kamer had kunnen reflecteren, besefte ik dat ik veel te ver was gegaan. Ik hield écht van Maurice! De gedachte dat ik ooit niet meer bij hem zou horen, schudde me wakker. Maurice was misschien niet zo spannend meer na elf jaar samen, maar was ik daar zelf ook niet schuldig aan met mijn fantasieën over Hans? Bijna had ik de perfecte man verlaten voor een paar wilde nachten. Ik ben zo blij dat er niets gebeurd is in het hotel wat ik niet meer kan goedmaken. Hans heeft tot mijn opluchting nooit meer iets over dat ene moment gezegd. Ik weet nu zelfs niet eens meer wat ik ooit in hem zag.”

Bron: Grazia (Eveline Karman) | Beeld: Unsplash