Margje in de Mama magazine (featuring Maik de Boer) make over!

“Ha, jij moet Margje zijn. Ik herken je van de foto’s die je gemaild hebt. Ik shop al dagen met jou in mijn hoofd!”. Met een big smile komt Maik de Boer op me af lopen als ik de trap in de kapperszaak van Rob Peetoom ben opgelopen en de ruimte instap waar de Mama Magazine make over gaat plaats vinden. Ik geef hem een hand. Dan doet hij een stap achteruit en kijkt nog eens goed naar me. “Is dat wat je aantrekt voor de ‘voor-foto’?” vraagt Maik. “Dat is veel te goed. Heb je niet iets anders bij je? “.

Mijn spijkerbroek en oude blauwe vest die in mijn weekendtas zitten worden wel goedgekeurd. Ze zijn goed genoeg, maar dus eigenlijk slecht genoeg, om aan te trekken voor een voor-foto. Zie je wel, denk ik, zo werkt het dus. Bij een make over mag je er natuurlijk niet te leuk uitzien van te voren. Want anders is het na-effect niet groot genoeg. Ik verkleed me in mijn verkeerde voor-outfit en kijk in de spiegel. Zonder make up en met mijn haar in een staart kijkt er een vermoeide moeder terug. Dit wordt zo’n voor-foto, denk ik, waarbij de lezers van het tijdschrift straks denken 'Tjemig, had niet eerder iemand tegen haar kunnen zeggen dat ze eens wat aan haar uiterlijk moet doen?'.

De fotograaf komt me halen voor de voor-foto. “Even een poedertje op, en je haar los, en dan maken we daar beneden een foto’ legt hij uit. “Niets ervan hoor,” roept Maik naar ons “geen poedertje en gewoon die duffe staart. Niet te mooi op de voor-foto”. Ik grinnik. Een minuutje later moet ik nog eens grinniken als de assistente van de fotograaf snel wat poeder over mijn gezicht smeert. “Het zijn wel mijn foto’s “ mompelt de fotograaf “mijn naam komt er bij te staan”. Ik mag niet te veel lachen, maar ik ben te vrolijk om serieus te kijken. De rest van de dag blijf ik me verbazen over hoeveel tijd en energie er in zo’n shoot gaat zitten. Maik die al dagen van te voren outfits voor ons heeft uitgezocht. Alle medewerkers van de kapsalon die ons haar en visagie verzorgen. Je bent niet zomaar een ster of gemakeoverd!

Het eindresultaat? Geen idee nog. Ik heb mezelf in de spiegel gezien. En een paar foto’s op het toestel van de fotograag mogen bekijken. Maar verder heb ik geen idee hoe het er in het tijdschrift uit gaat zien. Ik heb geen sneak preview gekregen en heb dus geen idee of ik straks nog wel zonder rode wangen van schaamte over straat kan lopen.

Ik hoop maar dat ik kan blijven lachen. Want dat heb ik op die dag zelf wel gedaan. Vooral om Maik de Boer. Wat een ontzettend leuke, aardige, enthousiaste en vrolijke man is dat. En alles deed hij zelf, het shoppen, het stylen, adviezen geven. Met een goed gevoel voor humor en verstand van zaken (voor zover ik dat als beautyleek kan inschatten tenminste). “Meid,” zei hij, toen ik me stond te verkleden in zijn nabijheid en de spaans uitziende jurk met stippen aantrok. “Dat valt reuze mee toch allemaal? Je past er prima in!”. Om vervolgens met een dikke knipoog te grappen dat “Iedereen altijd denkt dat ik homo ben, maar dat is helemaaaaal niet zo. Al die vrouwen, die kleden zich gewoon uit waar ik bij sta. Time of my life!”.

De echte make over bestaat vooral uit heel veel make up. Want ik krijg geen nieuwe haarkleur en er wordt ook niets geknipt. Ze zijn namelijk ‘dol!’ op mijn lange dikke haar en gaan het alleen maar stylen. “Je wordt een beetje een blonde Caro Emerald’ leggen ze me uit. Wassen, highlighten, föhnen, krullers. Urenlang wordt er getut en gefrut met mijn haar dat zo “heerlijk dik” is. Mijn haar past dus goed bij mijn lijf, denk ik. En glimlach nog maar eens naar de ge-make-upte mij in de spiegel.

Morgen op het schoolplein zal er niets meer te zien zijn van deze make-over, weet ik. Want mijn haren in de krul, dat kent iedereen wel. En die laag make-up, die overleeft een nachtje slapen niet. Helaas pindakaas. Mijn make over bestaat alleen nu, en straks in het tijdschrift. Daarna ben ik weer gewoon mezelf. En geen Margje Emerald.

Deze laatste foto maakte ik thuis. Nadat ik in de trein enorm veel sjans had gehad. Mannen, simpele zielen; dikke laag make up, knalrode lippenstift en je kunt ze zo mee naar huis nemen. Maar niet gedaan. Lief wachtte thuis op mij. :-)

Dit is deel 2 van de Make Over Trilogie. Deel 1 vind je hier: KLIK

Klik HIER voor deel 3.