Ik weet niet hoe het bij jullie is, maar ik schiet rond deze tijd bij het minste of geringste vol. Echt, ik hoef maar een mandarijntje ruiken of ik krijg weke benen.
Misschien ligt het aan de donkere dagen, aan het feit dat met de Sint het einde van het jaar zo dichtbij komt. Of het zijn de herinneringen aan mijn eigen jeugd, de weemoed en belofte van de Sinterklaasliedjes, ik weet het niet precies. Ik weet alleen dat ik vanaf half november regelmatig ogen op sap heb, zoals ik iemand dat eens zo mooi hoorde omschrijven.
Gisteren stond ik op de kade in Monnickendam. Toen de boot – met daarop ‘de échte Sint’ – binnenvoer, en ik alle kindjes (inclusief atheïst Liz) zo verwachtingsvol zag kijken, voelde ik het vertrouwde decemberbrok mijn keel alweer binnensluipen. (En nee, dit was geen klont achtergebleven speculaas.). Klein Neefje wapperde uitbundig met zijn vlaggetje en riep “Klaas, Klaas!”. Annabel stak een van Piet gekregen pepernoot in haar mond. Deze zijn véél lekkerder dan die wij thuis hebben, zei ze.
s Avonds tijdens het schoentje zetten zongen de meiden de longen uit hun lijf. Annabel bouwde een compleet altaar rondom de schoorsteen en Liz schreef een keurig briefje bij hun verlanglijstjes. Wat een heerlijk feest is het toch en wat jammer dat het maar zo kort duurt. Annabel gaat volgend jaar naar groep vijf, hét omslagpunt qua Sintgeloof. Echt, ik baal daar nu al van.
Na het zingen was Liz stiller dan normaal. Was ze vorig jaar nog zo trots was op het feit dat ze het grote geheim van Sinterklaas kende, zag ik haar nu af en toe weemoedig naar haar zusje kijken. Alsof ze zich opeens had gerealiseerd dat groter worden ook zo zijn nadelen had. Dat de wereld niet eeuwig de veilige sprookjesplek bleef waarop ze jarenlang vertrouwd had.
Annabel, zei ze opeens, Annabel, je moet écht proberen dit jaar extra van Sinterklaas te genieten. Ze keek haar zusje doordringend aan. En toen Annabel (die druk was met haar altaar, zich totaal niet bewust was enig naderende onheil) niet direct reageerde: Annabel, beloof je dat je dit jaar heel erg van Sinterklaas gaat genieten? Annabel reageerde niet. Die zat in haar eigen sprookjeswereld.
Mamma reageerde wel. Mamma moest even haar neus gaan snuiten.
