Fausia kreeg op haar zestiende een hartstilstand: 'Ik trad buiten mijn lichaam'

Een lange witte tunnel, wonderschone engelen of heel mooie muziek. Hoe is het om bijna te sterven? De 36-jarige Fausia weet er alles van, zij had een bijna-doodervaring. Zestien jaar was Fausia toen ze een hartstilstand kreeg en buiten haar lichaam trad. En ook op haar twintigste overleed ze bijna.

Bijna-doodervaring

“Op mijn zestiende kreeg ik mijn eerste bijna-doodervaring. Tijdens een operatie kreeg ik teveel morfine, waardoor ik na de ingreep een hartstilstand kreeg. Mijn moeder was op dat moment bij me en moest noodgedwongen toekijken hoe een team artsen mijn hart weer op gang probeerde te krijgen. Het gekke was dat ik toen buiten mijn lichaam trad en naast mijn huilende moeder stond en op de situatie toekeek. Ik probeerde tegen haar en de artsen te zeggen dat ik er nog was, maar niemand leek mij te horen."

"Plotseling hoorde ik zelfs de stem van mijn opa die zes jaar daarvoor overleden was. Hij zei: ‘Je gaat een moeilijke weg tegemoet, maar je hebt een reden om verder te leven. Ga maar naar je moeder toe.’ Daarna bevond ik me opeens weer in mijn lichaam. Mompelend vroeg ik aan de artsen of ze niet zoveel herrie wilde maken. Ze haalden opgelucht adem.”

Donkere tunnel

“Ook rond mijn twintigste overleed ik bijna. Ik was op reis in Egypte toen ik werd aangereden door een auto. Keihard kwam ik op de grond terecht en voor de tweede keer trad ik uit mijn lichaam. In tegenstelling tot de ervaring op mijn zestiende, zag ik daarna niet mezelf, maar een donkere, lange tunnel. Het leek op een vortex of een soort gat dat was opengegaan. Ik stond ervoor en er kwamen allemaal zwarte gedaantes op mij af. Ook had ik het gevoel dat ik naar binnen werd getrokken. Terwijl ik me verzette, merkte ik dat ik automatisch een paar stappen richting het gat deed. Daarom was ik ontzettend bang, want ik had geen idee wat ik moest doen."

"Gelukkig kon ik weer rekenen op de stem van mijn opa. Hij riep dat ik moest volhouden en terug moest gaan. Voor mijn gevoel leek het heel lang te duren. Hoelang precies, dat weet ik niet, maar ineens kwam ik weer bij bewustzijn in een Egyptisch ziekenhuis. De artsen vertelden dat ze heel veel moeite hadden moeten doen om mijn leven te redden. Ik kon het bijna niet geloven. Voor de tweede keer in mijn leven was ik door het oog van de naald gekropen.”

Niet meer bang

“Daarna heb ik me lang afgevraagd of ik tijdens die laatste bijna-doodervaring in de hel ben geweest. Kwam ik daar dan terecht als ik ooit echt zou overlijden? Een Italiaanse priester die ik tijdens een vakantie ontmoette, stelde mij gerust. Hij nam het heel serieus wat ik had meegemaakt en zei dat die donkere gedaantes in die tunnel ook konden staan voor zware, negatieve invloeden in mijn leven. Iets wat ik zeker kon plaatsen, want een aantal mensen in mijn omgeving waren niet echt een positieve factor in mijn bestaan. Nadat ik met hen had gebroken, voelde ik me een stuk lichter en meer in balans."

"Nu ben ik niet meer bang voor de dood en de hel. Ik ben gelovig en in mijn hart voel ik dat wat er hierna ook komt, ik er klaar voor ben. Ik denk ook niet meer in termen van een hemel, maar weet wel dat er meer is na de dood. Hoe dat eruitziet, zal per persoon verschillen. Het ligt er denk ik ook aan hoe je als mens bent geweest. Ik hoop er voorlopig niet mee hoeven te dealen, want ik heb nog heel veel te doen. Zoals mijn werk voor sociale rechtvaardigheid. Ik wil daarin nog zoveel betekenen, ik denk echt dat dat de reden is waarom ik steeds weer terug ben gekomen. Mijn taken hier op aarde zijn nog lang niet volbracht.”

In de nieuwste Grazia vertellen ook Joy en Trodessa over hun bijna-doodervaring. Nu in de winkel! 

Tekst: Renée Brouwer | Beeld: Empire Studio's