Jantine Jongebloed: ‘Ik heb helemaal geen plan voor mijn baarmoeder’

Ooit wist ze zeker dat ze moeder wilde worden, maar toen sloeg de twijfel toe. Jantine Jongebloed (35) schreef hierover het boek Soms wil ik een kind. Over haar persoonlijke onderzoek en die niet zo vanzelfsprekende kinderwens.

Waarom wilde je dit boek schrijven?

“Het idee ontstond op een belangrijk moment, mijn drieëndertigste verjaardag. Ik kan me nog goed herinneren dat ik die dag verdrietig wakker werd. Dat kwam niet doordat ik geen kind had, maar doordat ik dacht: ik heb helemaal geen plan voor mijn baarmoeder. Ik was al een paar jaar aan het twijfelen of ik moeder wil worden. Tot mijn dertigste wist ik dat zeker, maar de jaren erna merkte ik dat het voor mij veel minder vanzelfsprekend werd om een kind te krijgen. Ik begon me af te vragen: wat wil ik echt? Past dit wel bij mij?”

Je wilde het nooit op zijn beloop laten?

“Nee, op die verjaardag dacht ik: ik moet hiermee aan de slag. Ik wilde het niet langer voor me uit schuiven en de tijd laten beslissen, want als vrouw heb je natuurlijk ook te maken met een biologische tijdsdruk. Ik merkte dat ik niet de enige ben die met deze vraag worstelt, en ik vond geen goed boek over het proces voorafgaand aan de keuze om wel of geen kinderen te willen. Daarom wilde ik dit maken.”

Hoe heb je je persoonlijke onderzoek aangepakt?

“Ik begon zoals iedereen tegenwoordig begint als-ie een vraag heeft: op Google, met de zoekopdracht: wil ik een kind? Nog een beetje in de ijdele hoop dat ik op een site zou belanden met een soort quiz die een antwoord zou geven op mijn vraag. Al snel vond ik de contactgegevens van een kinderwenscoach – ik wist niet eens dat die bestond – en met haar heb ik een aantal gesprekken gevoerd. Zij gaf mij ook huiswerkopdrachten, bijvoorbeeld om twee toekomstscenario’s te schrijven, eentje mét en eentje zonder kind. Verder heb ik veel artikelen gelezen en met mensen gepraat. Ook over wat ik belangrijk vind in het leven en waar ik mijn tijd en aandacht aan wil besteden. En als dat niet aan het ouderschap is, zijn er dan dingen die daarvoor in de plaats komen?”

Het is een onderwerp dat momenteel enorm leeft...

“Ja, ik durf wel te zeggen dat dit heel breed speelt onder twintigers en dertigers. Er is daarin echt wel een verandering gaande. Tien, twintig jaar geleden was het iets vanzelfsprekender om moeder te worden, maar inmiddels weet ik dat het niet voor elke vrouw een logische of passende keuze is. Of voor elke man, want bij hen speelt het net zo goed. Ik ben zelf getrouwd en mijn man twijfelt met mij mee. Toch vind ik het ook belangrijk om te onderzoeken wat ik zelf wil, los van hem en van ons samenzijn. Ik wil niet over tien jaar spijt krijgen dat ik hier niet grondig ben ingedoken.”

Ligt er een taboe op het uitspreken dat je geen kinderen wilt?

“Ik merk dat het taboe aan het afbrokkelen is, al zijn de vrouwen die besluiten geen kind te willen nog steeds een uitzondering. Volgens de CBS-statistieken is inmiddels een op de tien vrouwen bewust kinderloos, en ze voorspellen dat dit aantal zal groeien de komende jaren. Wat ik vooral gemerkt heb tijdens het schrijven, is dat er een taboe ligt op twijfelen. Mensen horen liever ‘ja’ of ‘nee’. Ikzelf ook, ik zou liever gewoon een helder idee hebben. Het boek gaat daarom ook over jezelf toestaan om de tijd te nemen voor een keuze. Het is een onderwerp dat je, zeker als vrouw, niet kunt negeren, omdat je nu eenmaal een baarmoeder hebt. Ik wil een gesprek op gang brengen over die enorme beslissing.”

Merk je ook maatschappelijke druk?

“In mijn boek onderzoek ik ook de moederschapspropaganda. Zolang wij bestaan, en zolang de kerk bestaat, is er heel erg op gehamerd dat vrouwen kinderen moeten krijgen. Dat dit de logische route is en dat je spijt krijgt als je het niet doet. Terwijl de vraag of je misschien spijt kan krijgen van het moederschap net zo legitiem is. Ik voel de druk vanuit mijn eigen omgeving gelukkig niet, maar ik ben wel gaan onderzoeken of mijn eerdere kinderwens vanuit mezelf kwam of een verhaal is dat ik ken, en logisch voelt. Ik verlang soms naar de intimiteit van een moeder-kindrelatie, maar dit staat op gelijke voet met mijn verlangen naar vrijheid en autonomie – dat maakt het ingewikkeld. Ik probeer in mijn boek uit te zoeken of die twee samen kunnen gaan of dat je als ouder toch altijd offers brengt. Maar ook de andere kant: wat mist een vrouw die geen moeder wordt?”

Heb je antwoorden gevonden op de vraag of je een kind wilt?