The break-up: ‘Op een dag zouden we samen zijn, dat geloofde ik’

Benthe verbrak haar romance met een getrouwde man.

Benthe (34) verbrak na bijna drie jaar haar romance met Jasper (39), omdat hij weigerde bij zijn vrouw weg te gaan. “Ik wil een man niet dwingen om voor mij te kiezen.”

“Waarom hoorde ik niets van hem? Jasper had nog zo beloofd om me even te bellen, afgelopen kerst. Al was het maar vijf minuten, tijdens het wandelen met de hond. Ik zag het helemaal voor me hoe hij inderdaad Simba aan het uitlaten was, maar met háár: zijn vrouw Erica. Ik probeerde mijn tranen te verbijten terwijl ik alleen bij mijn ouders aan de eettafel zat. Ik had hem zo graag meegenomen, zo graag voorgesteld. Ik weet zeker dat ze ook dol op hem zouden zijn. Dat ze begrepen waarom ik als een blok voor die getrouwde man was gevallen.”

Ontmoeting

“‘Eh, dat zijn geen grote porties’, had Jasper drie jaar eerder over mijn amuses gezegd die ik opdiende op een event van zijn werk. ‘Jammer, want het ziet er heerlijk uit.’ We raakten aan de praat en kletsten over zoete olijven, wijn en ons werk. Het viel me op hoe we op elkaar reageerden. Elkaar met onze ogen volgden, door die grote, volle ruimte. ‘Het zou eigenlijk gek zijn om zomaar weg te gaan’, zei hij op het einde. ‘Zonder afscheid te nemen of misschien zelfs nummers uit te wisselen.’ En zo gezegd, zo gedaan.”

Eerste dates

“Ik dacht oprecht dat Jasper vrijgezel was. Volgens mijn vriendinnen was dat naïef. Maar als je wordt aangesproken en iemand je nogal publiekelijk versiert, dan is er toch geen reden om te vermoeden dat hij een relatie heeft? Dat kwam op onze eerste dates ook niet aan de orde. Pas na een maand biechtte Jasper op dat hij getrouwd was. Zijn vrouw Erica woont de helft van de tijd in het buitenland, dus vandaar dat hij ook gewoon kon blijven slapen, wat intussen al een paar keer was gebeurd.”

“‘Echt, ik wilde alleen een praatje maken. Even goed in je mooie ogen kijken. Maar ik vond je meteen leuker dan goed voor me is.’ Ineens vielen dingen op zijn plek. Dat ik na een maand nooit bij hem thuis was geweest, terwijl hij wel regelmatig bij mij sliep. Dat hij liever bij mij at, dan in fijne restaurants. En dat hij af en toe ’s avonds en zelfs een keer ’s nachts telefoontjes kreeg, en dan in de auto ging zitten om te bellen. Ik had hem toen meteen uit mijn huis moeten zetten. Maar ik kon het niet. Zeker niet omdat de tranen over Jaspers wangen stroomden. Hij had zich al zo lang niet zo fijn gevoeld, als met mij. En net als ik nooit eerder zulke goede sex gehad. ‘Het is nu een beetje ingewikkeld,’ zei hij.”

“‘Omdat Erica op dit moment niet zo lekker in haar vel zit. Maar zodra zij zich beter voelt, kan ik weg.’ Ik was al te verliefd en geloofde echt dat we op een dag samen zouden zijn. Ik wist het zeker. Mijn vriendinnen wilden er niets over horen. We hebben er zelfs weleens ruzie om gehad. Ik wilde begrip voor mijn situatie, maar ik werd uitgemaakt voor egoïst. Gelukkig kon ik op dat soort momenten uithuilen bij Jasper, zij het soms alleen via Whatsapp: ‘Ze snappen niet wat wij hebben, schat.’”

Eigen gezin

“Ik moet zeggen, voor een vreemdgaande man deed hij echt zijn best. Maar het was niet voldoende. Door de lockdowns hadden we al iets minder contact omdat zijn vrouw altijd thuis was. Al waren wandelingen met de hond het perfecte excuus om elkaar dagelijks toch ruim een uur te spreken. Of hij parkeerde de auto ergens bij een veld om even te FaceTimen. Door die momenten hield ik het steeds weer even vol. Maar eind vorig jaar werd het me toch te veel.”

“Bijna al mijn vriendinnen hadden in de tijd dat ik Jasper kende, ook iemand ontmoet. De een was verloofd, de ander getrouwd en eentje zelfs zwanger. Dat wilde ik ook. Maar ondanks dat ik alle emoties en liefde van een relatie ervaarde, was ik gewoon een single vrouw. Een gezamenlijke toekomst hadden Jasper en ik niet. Ineens was de maat vol.”

“Begin januari gooide ik mijn frustratie eruit. Ik heb hem geen ultimatum gesteld, ik wil een man niet dwingen om voor mij te kiezen. ‘Binnenkort lieverd’, probeerde hij nog. Maar dat hoorde ik al bijna drie jaar. Intussen ben ik 34 en verlang ik naar een eigen gezin. Jasper begreep het, al was hij net zo verdrietig als ik. We hebben die avond toen ik hem vertelde dat ik dit niet meer wilde, gevreeën, gehuild en geknuffeld. En toen was het klaar. ‘Bel me alsjeblieft niet meer’, vroeg ik hem, toen hij de deur uitstapte. ‘Tenzij je situatie echt is veranderd.’ Jasper knikte. ‘Snel’, zei hij. Maar we zijn nu al een paar maanden verder en ik heb nog niks gehoord.”

Tekst: Agnes Hofman | Beeld: iStock

Laatste nieuws