Wat als je een trotse paradijsvogel bent, maar je vriend daar niet mee kan dealen? Juist, weg daarmee. Claudia (33) verbrak onlangs na anderhalve maand haar prille relatie met Lars (39), omdat hij haar niet accepteerde zoals ze is.
Superlike op Tinder
“Zijn bericht op Instagram toverde een glimlach op mijn gezicht: ‘Ik heb je gesuperliket op Tinder. Hangt die nog in de lucht of swipete je per ongeluk naar links?’ Normaliter reageer ik niet op DM’s, maar deze man had moeite gedaan om me online op te sporen. Dus ik biechtte eerlijk op dat ik hem aantrekkelijk vond, maar de match niet zag. Want ik ben, zoals hij op al mijn foto’s kon zien, nogal extra.”
“Een lange vrouw, met de meest volle hairextentions die ik kan vinden, en veel make-up, lange nagels en rode lipstick. Daar gaan – en ik spreek uit ervaring – keurige accountants doorgaans niet echt goed op. ‘Wat een onzin! Ik val juist op excentrieke vrouwen en ik ben echt niet zo degelijk als ik eruitzie’, antwoordde Lars.”
Perfecte match
“Ruim twee weken lang stuurde hij me dagelijks voicememo’s, tot ik uiteindelijk overstag ging. Op de eerste date had ik zowaar spijt dat ik zo lang had gewacht. Wat was hij grappig, genereus en entertaining. ‘Iedereen kijkt’, merkte Lars op toen we het sushirestaurant verlieten. ‘Geweldig!’ Dat deed me wel wat. Te vaak heb ik vriendjes gehad die me wilden veranderen. Iets wat ik niet meer toe wil laten. Ik heb het geprobeerd hoor, dat hele au naturel en bescheiden zijn. Maar het is gewoon niet mijn ding. En als mannen voor mij kiezen, krijgen ze die ordi glamour erbij.”
Extensions en wimpers
“‘Ik vind het prachtig’, zei Lars, toen hij me thuisbracht na een heerlijke vijfde date. ‘En ik wil niet dat je je anders kleedt voor mij. Maar iets meer casual is ook prima hoor.’ Achteraf was dat de eerste rode vlag, al wilde ik dat toen niet zien. Ik vond hem leuk en die nacht bleef hij voor het eerst slapen. Ik werd wakker met zijn armen om me heen. De voornaamste klikmat in mijn haar zat los en een van mijn opgeplakte wimpers fladderde bijna van mijn ooglid. Gelukkig lag ik met mijn rug naar hem toe. Zachtjes schoof ik onder zijn arm vandaan, maar hij werd wakker. ‘Geef me een kus’, zei hij. Als Pasen en Pinksteren op één dag vallen, dacht ik. Lars protesteerde een beetje, toen ik een sprintje trok richting mijn badkamer. Ik kroop na zeven minuten weer opgefrist bij hem in bed, en dat was heel gezellig.”
Blush
“Helaas werd het vanaf die dag steeds iets minder leuk. Lars zei steeds vaker dingen als: ‘Ik wil je zo graag zoenen. Maar ja, die rode lipstick…’ Ik raakte in de war van dat soort opmerkingen. Probeerde hij me te veranderen of was het een onschuldige opmerking? En waarom vond hij het nodig om mijn gezicht zo uitgebreid en intens te strelen? Van pink tot en met wijsvinger op mijn wangen – daar ging mijn blush – en dan met zijn duimen over mijn verse wenkbrauwen. Hij zocht oogcontact, ik vooral een manier om charmant uit die houdgreep te komen.”
“Bescheiden en au naturel zijn, dat is gewoon niet mijn ding”
Weekendje weg
“En dan was er die keer dat we een weekendje weg gingen samen. Net aangekomen bij het hotel opende ik iets te snel een autodeur, waardoor een faux nagel inscheurde. Het deed gemeen zeer, maar op begrip hoefde ik niet te rekenen. ‘Je nagels zijn ook wel overdreven lang, hè’, verweet Lars me. ‘Ja,’ snauwde ik terug, ‘dat wist je vanaf dag één.’ Maar goed, ik had echt zin in ons weekendje samen en probeerde het los te laten.”
“Nadat ik mijn nagel had geplakt, zocht ik mijn toilettas met haarstukjes. ‘Nee’, zei hij, terwijl hij die tas oppakte. ‘Ik wil dat je vanavond zo naturel mogelijk bent, zonder nephaar of make-up.’ Dit sloeg nergens op. Zeker niet toen hij een preek afstak over zelfacceptatie en de term ‘ziekelijk ijdel’ in zijn mond nam. Hoe durfde hij!”
Verder kijken
“Lars pretendeerde een openminded man te zijn, maar hij bleek dus net zo burgerlijk als zijn doodsaaie ruitjes blouses, stationwagen en dagelijkse kop earl grey. Nooit heb ik daar iets van gezegd: ik weet immers hoe vervelend het is wanneer mensen niet verder kijken dan alleen uiterlijk. Maar juist omdat ik mezelf accepteer, laat ik me door geen enkele man vertellen hoe ik me moet presenteren.”
“Ik pakte de tas uit zijn handen, verzamelde mijn spullen en holde de kamer uit… Nee, ik heb niks gezegd. Lars had al zes weken van mijn tijd gekregen, meer van mijn energie verdiende hij echt niet. En het erge is, dat wist ik eigenlijk al vanaf het begin.”
*De namen in dit verhaal zijn fictief.
Bron: Grazia (Agnes Hofman) | Beeld: Pexels
