Zo vreemd ben ik niet

Hoewel ik dat wel altijd dacht! Ik ben namelijk bang voor vlinders...

Het begon allemaal toen ik ongeveer dertien jaar oud was en in de tuin lag te zonnen. Om me heen fladderden vlindertjes en ik voelde me alsof ik in een Disneyfilm speelde. Eentje landde sierlijk om mijn schouder. Voorzichtig, want ik wilde het tere beestje niet laten schrikken, draaide ik mijn hoofd zodat ik een volledige close-up kon krijgen. En ik schrok me wild! Vlinders zien er namelijk niet uit zoals in een Disneyfilm. Ze zijn verschrikkelijk harig met hele enge poten en vieze voelsprieten. Het maakte me niet uit hoe mooi gekleurd te vleugels waren, dat ding moest direct van me af! Sindsdien houd ik mijn adem in wanneer er een vlinder in mijn buurt komt en ren ik gillend weg als hij te dichtbij komt.

Iedereen die ik vertelde over mijn angst moest hard lachen. "Hoe kun je nou bang zijn voor vlinders?" Ik weet het niet. Ik weet dat ze niks doen, maar van dichtbij zag die ene vlinder er echt gruwelijk uit. Een soort harige spin (jak!) met voelsprieten en vleugels. Maar toen ik tijdens een van mijn internet-momenten (= niks echt te doen hebben op internet, maar gewoon een beetje rondkijken) Google gebruikte om te kijken of ik de enige ter wereld was die bang was voor vlinders, kwam ik erachter dat het een heuse erkende fobie is! Zo vreemd ben ik dus niet.. ;)