Sinterklaas vaart al bijna de haven binnen, maar eerst moeten de kinderen nog even in verwarring gebracht worden met een andere Sint: Sint-Maarten. Vandaag is het zo ver. Dan is het de elfde van de elfde. En dan komen al die kleine kindertjes weer langs de deuren.
En dus heb ik gisteren al wat ingekocht.
Want Ehhh
sorry… ik heb écht niks geschikts in huis, alleen een eh
ananas geloof ik, een reep chocola, wat komkommer of een stukje kaas misschien, dat schiet natuurlijk niet op.
Ik moest er best even over nadenken. Wilde geen lollys of spek. Dat komt er hier normaalgesproken ook niet in. Dacht aan mandarijntjes of rozijntjes. Maar als ik eerlijk ben: was ik daar vroeger zelf nou echt blij mee? Wat zouden die smachtende kindergezichtjes wensen? (Snoep, snoep, snoep!). Maar eigenlijk ben ik daar nog steeds een beetje tegen. En tegen grote zakken vol al helemaal.
Wat is handig? Wat is verantwoord?
Wat wordt verwacht en wat willen we zelf?
Moet het gezond of moet het lekker? Moet het lekker-maar-toch-gezond?
Moet het verpakt of maakt dat niet uit? Alles hetzelfde of juist wat keus?
Hoe oud zijn de kindjes en hoeveel komen er langs? Wat koop ik in en wat gaat het kosten?
Of we met Bo en Jippe en een lampionnetje langs de deuren gaan, weten we nog niet. Er komen nog genoeg jaren dat het kan. Maar rond etenstijd even naar Sunny Court, het parkje hier in de buurt, dat willen we wel. Sprookjesachtig is dat altijd, met lichtjes, glühwein en warme chocomel. (Oké, en modder, gemorste chocomel op kinderjasjes en haren die bijna in de fik vliegen, maar toch).
Ik denk ineens aan vroeger, aan die waxinelichtjes in van die beschilderde jampotjes die je dan met een ijzerdraadje aan een stokje droeg. Dat zie je eigenlijk nooit meer
Eigenlijk was dat het schattigst van allemaal. Al die lichtjes en daarboven die gezichtjes.
Nu nog even een liedje instuderen, zodat Bo straks meezingen kan, als ze wil.
Vroeger zong ik deze:
Sinte Sinte Maarten
De koeien hebben staarten
De
ehm
Eh
eh
De varkens?
Ik moest er echt even voor googelen.
En vond toen ook deze, die me ook bekend voorkwam (hoewel ik alleen het eerste couplet kende):
Elf november is de dag,
dat mijn lichtje
dat mijn lichtje
Elf november is de dag
Dat mijn lichtje branden mag
Twaalf november is de dag
dat ik mag snoepen
dat ik mag snoepen
Twaalf november is de dag
dat ik mag snoepen de hele dag.
Het mooist vond ik deze, die ik nog niet kende:
(op de melodie van Op een grote paddenstoel)
Duizend voetjes lopen ’s avonds laat op straat
Glunderende snoetjes door de hele straat
Met mijn lampionnetje lijk ik wel een zonnetje
11 november is de dag, die je niet vergeten mag.
Leeft het bij jou in de buurt/stad/provincie?
Vind je het leuk of denk je stiekem O nee, krijgen we dat ook weer en verstop je je dan het liefst?
Koop of geef je iets? Zo ja, wat dan?
En als je zelf kinderen hebt die langs de deuren gaan: wat wil je dan het liefst dat ze krijgen en wat liever niet?
En ken je nog een leuk of mooi liedje dat iedereen kennen moet?
