Het wordt weer kouder en dat betekent: extra aandacht voor de gevederde vriendjes.
Of: voor de schijtvogels, zoals Paul de mezen, vinken en borstjes in onze tuin liefkozend noemt. Maar dat achter die stoere houding een lieve, zéér gevoelige man schuilgaat, bleek weer eens toen hij vanochtend met een karrevracht vogelparafernalia thuiskwam. Twee voedertorens, een kilo vetbolletjes, een paar zakken pindas en zélfs een paar potten goedkope pindakaas had de lieverd ingeslagen.
Ga je een vogelopvang beginnen? vroeg ik verbaasd. Of ga je hennep kweken? * (Just checking!)
Paul wees op onze nieuwe tuindeuren. Jij zegt toch dat je nu zo leuk de tuin in kan kijken? Nou, ik denk, zo valt er ook nog wat te zien. Vinden die meiden ook leuk. Vogeltjes kijken. Als jij nou even een zak strooivoer haalt, dan zet ik die voedertorens in elkaar. Fantastische dingen, kostten maar twee euro bij de Dirk!
Afijn, een half uur later vluchtte ik het huis uit omdat Paul dusdanig ruzie had met zijn fantastische torens dat ik vreesde voor een Ground Zero wanneer ik er nog één woord over zou zeggen. Overal lagen losse stukken karton, stokjes en buisjes. Mijn man stond grommend met een tube secondelijm over deze plastic hel gebogen en zag eruit alsof hij elk moment kon ontploffen.
Wonderlijk genoeg hing en stond alles op de juiste plek tegen de tijd dat ik weer terugkwam. Het appelboompje voor het raam was veranderd in een calorierijke kerstboom met vetbollen, pindaversiering en pindakaaspasta. In het vogelhuisje lag strooivoer en zelfs de voedertorens had hij in elkaar gekregen.
Zo, zei Paul tevreden, terwijl hij een stoel richting de tuindeuren trok. Dat is klaar. Voldaan staarde hij naar zijn ‘project’. Hij sloeg één been over het ander en vouwde zijn handen achter zijn hoofd. Hij zakte achterover en bleef enkele tellen zo zitten. Daarna boog hij zich wat dichter naar het raam toe. Hij sloeg het andere been over het ene en liet zijn kin een beetje rusteloos op zijn knokkels rusten.
“Nou,” hoorde ik hem zuchten, terwijl ik de kamer uit liep om de rest van de boodschappen op te gaan ruimen, “waar blijven die klotevogels!
(Dat wordt hennep kweken!)
* Het is een publiek geheim dat vogelvoer hennepzaad bevat
