Moeder Anne Faber spreekt in de rechtbank

''Hoe durft hij te spreken over zijn pijn", aldus Anne's moeder.

Gisteren begon het proces in hoger beroep tegen Michael P., die Anne Faber op gruwelijk wijze om het leven bracht. De ouders van Anne en haar broer maakten gisteren gebruik van hun spreekrecht tijdens het proces.

Pijn

"Ik verwacht nog steeds een appje van Anne: ‘Mama, wil je me ophalen bij het station?'', begint Moeder Elza in de rechtzaal. "Een tas wordt op de achterbank gegooid, ze komt naast me zitten en geeft me een kus op mijn wang. Die kus kan ik soms bijna voelen. En steeds opnieuw realiseer ik me dat dit niet gaat gebeuren, nooit meer gaat gebeuren. Dat het echt waar is dat mijn dochter dood is. Dat doet verschrikkelijk veel pijn. Deze pijn zou ik graag willen ruilen voor een schouderblessure."

Machteloos

"Maar ook de pijn die ik voel, valt volkomen in het niet bij de angst, de pijn en de vernederingen die Anne, volledig machteloos tegenover zoveel geweld, urenlang heeft moeten doorstaan op de avond van 29 september 2017", gaat ze verder.

"Hoe durft de verdachte te spreken over zijn pijn. Het staat in geen enkele verhouding tot de pijn die hij veroorzaakt heeft. Hij wil zelfs strafvermindering vanwege ‘zijn hardhandige aanhouding’. Hij had het kunnen laten bij de 'artikel 12 procedure' die loopt bij het gerechtshof in Amsterdam. Maar… opportunistisch als hij is, kiest hij ook deze weg, die voor ons als nabestaanden het meest belastend is."

Lees ook: Vriend Anne Faber reageert in rechtbank

Onrust

"Ondertussen worstelen wij, de nabestaanden, ons verder door het leven. Ieder op zijn manier, dus laat ik voor mezelf spreken. Soms lijkt het van buitenaf dat het wat beter met mij gaat, terwijl de onrust door mijn hoofd spookt. Ik probeer er, samen met de mensen van wie ik houd, het beste van te maken. Ik probeer op alle mogelijke manieren de onrust uit mijn hoofd te verjagen. Ik ga sporten, werken, laat me behandelen, troosten.''

Ze eindigt haar spreekrechtverklaring met: ''Anne, de wereld is niet mooi, maar jij kan hem een beetje mooier kleuren’ zingt Herman van Veen. Dat is zo mooi en nog altijd zo waar. Niet alleen in onze herinneringen maar ook in het echt, doordat Anne een symbool is geworden van het falende rechtssysteem, de falende forensische psychiatrie en het falende gevangeniswezen. Nederland is wakker geschud en het is tijd voor verandering. Daar wil ik graag in geloven, want niemand zou ooit nog mogen overkomen wat Anne is aangedaan.''

Bron: RTL Boulevard Beeld: ANP

Laatste nieuws