Ik heb geen honderden exen, dus degene díe ik heb, daar ben ik best wel zuinig op.
Ik heb hun fotos netjes bewaard, de herinneringen opgeslagen en zo af en toe haal ik zon jongen eens door Google. Gewoon, om even te kijken of hij niet al te succesvol is geworden. Wat zeg je? Zíek? Welnee, dat doet toch iedereen? Een ex is tenslotte een ex, die moet altijd lijdend achterblijven, bij voorkeur met het beeld van jou als gemiste droom op zijn netvlies.
Groot was dan ook mijn irritatie toen onlangs bleek dat één van mijn exen een tweede huis had gekocht, nota bene op één of ander tropisch eiland! Ik had het Alfamannetje (ik noem hem even X.) eens even door de zoekmachines gesleurd ik ging er vanuit dat hij inmiddels wel gescheiden zou zijn want zijn nieuwe vriendin was lang zo leuk niet als ik en hijzelf was ook nogal narcistisch maar moest constateren dat hij nog altijd samenwoonde, een nieuwe baan had én een tweede huis.
Wat?!
Een tweede huis?!
Op een tropisch eiland?!
Was hij nou helemaal gek geworden?!
Kwam ik dan aan met mijn lelijke sleurhut in Zuid-Frankrijk. Bah. Wat was het leven toch oneerlijk.
Vlak na de Grote Ontdekking (ik zat nog namokkend aan de chocolade, niet dat Paul niet leuk is, maar he, een huis op een tropisch eiland, duh?!) belde mijn moeder. En nou wil het toeval dat mijn moeder nooit zo goed met X. door één deur kon. Laat ik het zo zeggen, als je je nieuwe vlam komt voorstellen en je moeder zegt nog vóór ze hem heeft gezien: Ik vind hem nu al leuk, gewoon omdat hij X. niet is, dan kan je er vanuit gaan dat X. niet in het rijtje favoriete schoonzoons staat.
Afijn, ik vertelde mijn moeder over X. en zijn huis op het tropische eiland. En geen lullig bungalowtje hoor mam, echt een villa met een zwembad. Mijn moeder snoof, zoals alleen moeders kunnen snuiven. Zon minachtende O, die waardeloze gast-snuif. Daarna was ze even stil, bromde wat en zei tenslotte, bijna onhoorbaar (maar ze zei het écht): Drugsgeld.
Drugsgeld.
Ik moest zo hard lachen, ik was X en zijn huis (op tropisch eiland) direct vergeten.
Wat is mijn moeder toch een heerlijk mens.
