Ik heb griepverschijnselen zonder griep. Lastig.
Geen koorts, alleen een beetje verhoging, dus niet echt ziek. Maar wel zo slap als een vaatdoek. Nog een beetje eetlust, dus geen echte griep. Maar wel: pijnlijke benen, hoofdpijn, zweetaanvallen en verstopte bronchiën. En sjagerijnig. Vooral naar de kinderen toe.
Het is alsof de griep should I stay or should I go now’ speelt in mijn lijf. Niet ziek genoeg om mijn bed in te duiken maar zeker niet fit. Ik slaap belachelijk veel en dan nog ben ik moe. Gisteravond had ik een wijnproeverij en toen smaakte de wijn me niet eens. (Paul: Jeetje, jij bent echt ziek! )
Liz is weer aardig opgeknapt maar nu kwakkelt mamma. En dat is niet handig. Morgen heb ik trainingsdag BHV, dinsdag ben ik alleen op kantoor en woensdag heb ik een date in Amsterdam. Kortom, ik heb helemaal geen tijd om ziek te worden. Maar ondertussen lig ik s nachts zwetend te dromen dat ik BHV-training vergeet en dat ik verdwaal in Amsterdam. Bah.
Afijn, ik neem nog maar een aspirientje en hoop er het beste van. En wat die griep betreft: doorzetten of oprotten. Doorzetten is natuurlijk niet fijn, maar dan weet ik tenminste waar ik aan toe ben. En dan kan ik maatregelen nemen. Ziek zijn is shit, maar zon pseudo-griep is ook niets.
