De sneeuw knerpt onder onze voeten.
Iedere stap klinkt als een hapje uit een schuimkoekje. Liz sloft een beetje, haar snowboots zijn net iets te groot. Maar ze zijn vet cool en dat is natuurlijk belangrijk.
Even kijken, zeg ik, ter hoogte van een grote schoenenwinkel. of ze hier snowboots voor Annabel hebben. Ik wil al doorlopen naar de kinderafdeling als Liz aan mijn mouw trekt.
Kijk dan, zegt ze. Roze hakkenschoenen!
Wauw!
Op ooghoogte staan ze: pumps van mijn favoriete merk. Geen al te hoge hak en een heerlijk voetbed. Ze zijn er in alle kleuren en inderdaad ook in het roze. These pumps are made for walking …
Die ga ik echt wel kopen van de zomer! zeg ik tegen Liz. En ik weet nu al dat het mijn lievelingsschoenen worden.
Je kunt ze ook nu kopen.
Nee joh, er ligt snééuw buiten!
Straks zijn ze uitverkocht.
Een beetje geschrokken kijk ik van de schoen naar mij dochter. Denk je?
Ja, dat denk ik.
O.
Doe het nou maar, mam. Anders krijg je spijt hoor!
Als ik even later sta af te rekenen pinnen of contant? zie ik dat Liz is afgedwaald naar de accessoires. Met twee tassen om haar schouder en een sjaal om haar nek staat ze zichzelf te bewonderen. Onze blikken kruisen elkaar in de spiegel en we beginnen tegelijkertijd te lachen.
Wat is het toch heerlijk om een dochter te hebben.
