Het lekt hier lekker

Drup… drup… drup… Net toen ik donderdagavond eens had besloten vroeg naar bed te gaan en op het punt stond het rolgordij...

Drup… drup… drup…

Net toen ik donderdagavond eens had besloten vroeg naar bed te gaan en op het punt stond het rolgordijn naar beneden te doen en lekker onder mijn dekbed te duiken, hoorde ik iets. Gedrup. Vreemd. Ik keek waar het vandaan kwam. Boven het kozijn in mijn slaapkamer drupte water waar het niet druppen moest. Kennelijk kwam het dwars door de muur, vanaf het dak van de uitbouw.

Het druppen ging maar door. Het ketste op de verwarming en op het stukje vloer waar net geen vloerbedekking lag. Daar hoorde je het althans. En het spatte tegen de muur, die al best vochtig aanvoelde. Ik legde mijn hand op de grond, de vloerbedekking was ook al een beetje nat. Hmmm… hier moest iets gebeuren, dat was duidelijk.

Ik pakte een bakje uit de keuken maar het bleef niet staan. Het moest namelijk net half tussen de radiator en de muur. De gieter misschien? Ja, de gieter. Die was wijd van boven en had een lange tuut, en die kon ik met zijn handvat dan precies zo klemmen dat hij ertussen bleef zitten. Het lukte. Goed opgelost vond ik zelf.

Druppels spatten erin. Gedrup werd geplok. Plok… plok… plok… Eindeloos geplok. Niet supersnel achterelkaar maar wel vaak genoeg om er waarschijnlijk horendol van te worden. Hmm, dat zou geen fijn nachtje worden.

Ik liep weer naar de woonkamer, pakte mijn camera, maakte een paar foto’s, laadde ze in en mailde de beheerder. Ik besloot oordopjes in te doen, en toen weer niet (de kinderen konden wel naar me toe komen als er iets was, maar stel je voor dat er ineens een tsunami door mijn kamer zou razen en ik het niet zou horen), en bedacht me vervolgens dat als het echt te erg werd dat ik dan wel in de woonkamer zou gaan liggen.

Het was niet de eerste lekkage. Toen ik hier net woonde, nog geen jaar geleden, had ik een gigantische lekkage in de keuken. Ik had het huis krap een paar dagen en liet net vol trots m’n huis aan een vriendin zien. Water liep langs de pasgeschilderde witte muren naar beneden. Al snel breidden bruingelige vochtplekken zich uit over het plafond. Het liep zelfs door tot in de gang.

In de maanden erna lekte het een paar keer bij het raam in de kamer van de kinderen, elke keer als het fiks regende. Ook was er een keer nattigheid door een ongelukje in de meterkast, maar dat was mijn eigen schuld. Laatst was er het probleem van de extreme verfloslatende en gebobbelde vochtplekken aan de andere muur van de kinderkamer, grenzend aan de badkamer van de buurman (waar ik geen tijd voor had om ook nog over te bloggen) en nu dit weer.

Ach, op de een of andere manier went het. Alsof het er bij dit soort huizen een beetje bij hoort. Vriendin H appte me gisteren ook al een foto van een lekkage bij haar door. En ach, ik ben nog steeds heel blij dat ik dit huis ‘heb’. Ook al maken mensen er vaak grappen over als ‘Volgens mij moet dat huis van jou opnieuw gebouwd worden’.

Meteen de volgende dag kwam de beheerder langs. Fijn. Maar echt iets doen kon hij niet. Met zijn uitschuifbare ladder schuifelde hij door de sneeuw en keek op het dak. Hij schoof de flinke sneeuwlaag weg om de situatie te kunnen bekijken. De dakgoot was één grote klomp ijs. Hij bikte er wat van weg, maar dat was onbegonnen werk. Dat snapte ik ook wel. Want zelfs dan kon hij nog niks doen. Het moest eerst gesmolten zijn.

En tja, iedereen die logisch nadenkt snapt dat als het gaat smelten dat het dan dus tijdelijk alleen maar erger kan worden.
En dus liet ik de gieter staan, kieperde die gisteren tussendoor een paar keer leeg (mazzel dat ik toch de hele dag thuis achter de computer moest –los van een paar uur(!) door de sneeuw banjeren om Bo van en naar school te krijgen) en vroeg me af hoe de nacht zou gaan.

Om 12 uur ging ik naar bed. Het lektempo was toen zoals op onderstaande filmpje. Moest ik misschien voor de zekerheid om de zoveel uur de wekker zetten om te kijken of de gieter niet al overstroomde? Nee toch? Ik gokte erop dat ik er wel wakker van zou worden.

De vraag aan jullie is nu:

1. Hoe laat zat vannacht de gieter vol?
2. Hoe kwam ik daar achter?

En verder:

3. Wat gebeurde er vervolgens om half 6 ook nog?
4. En dank zij wie kwam ik daar op tijd achter?

Laatste nieuws