"Merel vertelde me vaak hoe blij ze met me was. Als collega en als vriendin. Toen ze net op onze scholengemeenschap werkte, voelde ze zich erg verloren. Onder docenten heb je nogal wat kliekjes. Er zijn spanningen op onze school, zowel met onhandelbare leerlingen als met de directie, en iedereen is er vooral op gefocust om het voor zichzelf een beetje leuk te houden. Voor nieuwkomers staat niemand klaar. Maar ik had met haar te doen, hoe ze daar in haar eentje zat in de lunch-pauze. Na een paar dagen kon ik het niet meer aanzien en ging bij haar zitten."
Tegenstelling
"We hadden meteen een klik en werden goede vriendinnen. We spraken ook af buiten werktijd en gingen vaak samen stappen. Daar bleek Merel een totaal andere vrouw. Op school kwam ze niet echt zeker over, en ook niet erg sociaal, maar als we uitgingen was ze de queen van de avond. Sexy kleding, haren los, met iedereen praten en flirten. Ik wist dat haar relatie nog maar net uit was en ze piekerde nog veel over haar ex. Bij het stappen kon ze hem vergeten. Dan nam ze een cocktail en zo nu en dan een snuif coke. Ik genoot van onze stapavonden, al stond ik er wel van te kijken hoe los Merel kon gaan. Wat een tegenstelling met de brave schooljuf overdag!"
Wilde kant
"Natuurlijk vertelde ik mijn beste vriendin Karen erover, die bij ons op de administratie werkt. We delen alles met elkaar. Niet op school, dan zijn er te vaak anderen bij. Nee, onze manier van communiceren is door elkaar lange voiceappjes te sturen. Zij heeft een tweeling van anderhalf en als ze ’s avonds bij hen bed zit, spreekt ze van alles voor mij in. Of op andere momenten dat het haar goed uitkomt. Ik doe dat ook voor haar. We vinden het allebei prettig om op die manier te communiceren."
"Karen smulde van mijn verhalen over Merel. Juist omdat zij nu zelf zo aan huis gebonden is door haar kids. Ze kende Merel ook en kon zich haar wilde kant haast niet voorstellen. Ik vond het leuk haar te vermaken en vertelde alles tot in detail, soms nog wat aangedikt. Niet lullig bedoeld, gewoon voor de fun. Wat geeft dat nou, iedereen roddelt toch?"
Uit de doeken
"Het gebeurde op een maandagavond. Op zaterdag was ik weer uitgeweest met Merel. Ze had dit keer gezoend met een vrouw – en was met haar naar huis gegaan. De volgende dag hadden we gebeld en had ze me uitgebreid verteld wat er was gebeurd. Ik had er geen enkel oordeel over, ze moet lekker doen wat ze wil. Maar ik had wél zin om het allemaal uitgebreid door te kletsen aan Karen. En dat deed ik, liggend op mijn bank. Veertien minuten sprak ik in. Alle privédingen van Merel deed ik uit de doeken. Zelfs dat ze vier keer was klaargekomen. Toen verzond ik het bericht, legde mijn mobiel weg en zette mijn tv aan. Toen ik even later een pieptoon op mijn telefoon hoorde, verwachtte ik een voice-app van Karen."
"Maar ik zag een bericht van Merel. ‘Vies vuil rotwijf,’ schreef ze. Ik begreep het meteen, en zag het ook: de voiceapp was per ongeluk niet naar Karen, maar naar Merel gestuurd. Shit! Ik belde haar meteen, maar ze nam niet op. Met trillende handen luisterde ik mijn ingesproken bericht nog eens af. Dat was niet best. Het moet afschuwelijk zijn om te horen dat alles wat jij in vertrouwen met iemand denkt te delen, op zo’n lacherige manier wordt doorgeklept."
Confrontatie
"De dag erna was Merel niet op school. De hele week was ze ‘ziek’. Met lood in mijn schoenen ben ik naar haar huis gegaan. Na een hoop protesten liet ze me erin, maar ze was en bleef woedend. Ze was zó teleurgesteld in mij. Toen haar relatie uitging hadden veel vriendinnen haar laten vallen; ze was zo blij geweest met ons contact. Door mij was ze nu al haar vertrouwen kwijt; niet alleen in de liefde maar ook in vriendschap. En naar het werk durfde ze niet meer; wie weet dat ik nog meer over haar aan collega’s had doorgebriefd? Karen was de enige, zei ik, maar dat geloofde ze niet. Wat ik ook verder ook probeerde, mijn excuses kwamen niet binnen. Uiteindelijk ben ik afgedropen."
"De week erna hoorde ik dat ze ontslag had genomen. Wat voelde ik me schuldig! Toch was ik ook opgelucht. Nu hoefde ik de confrontatie tenminste niet meer aan. Maar ik heb hier wel van geleerd. Niet alleen kijk ik voortaan heel goed uit dat ik geen appjes naar iemand anders stuur, ook roddel ik niet meer zoveel. Wat iemand mij in vertrouwen vertelt, blijft bij mij."
Lees ook: 'Als ik eerder mijn mond had opengetrokken, had ze hulp kunnen zoeken'
