“Barbara lag naast me in het ziekenhuis toen ik herstelde van een liesbreukoperatie. We waren kwetsbaar, zo in onze pyjama’s en zonder make-up, er was meteen een klik. Ons eerste etentje, nu zeven jaar geleden, eindigde diep in de nacht. Die eerste tijd leken we wel verliefd. We wilden alles van elkaar weten. Zo kwam ik erachter dat Barbara flinke schulden had. Ze had een aanrijding gehad met haar splinternieuwe, nog niet verzekerde auto. Haar ex plunderde hun gezamenlijke rekening voor hij het uit- maakte. Haar fiets was gestolen. Allemaal ellende. Toch stond Barbara zelden toe dat ik iets voor haar afrekende. “Ik verdien prima,” zei ze dan, “dat komt wel goed.” Ik vond haar dapper, maar vroeg me regelmatig af hoe Barbara zo veel geld kon verbrassen, terwijl ze schulden had – onze talloze uitjes waren niet bepaald gratis. Maar doorvragen naar haar financiën durfde ik niet.”
Contract getekend
“We kenden elkaar vier jaar toen Barbara op een avond verdrietig was. Ze had een belasting- aanslag ontvangen waar ze als zzp’er meer inkomsten voor had moeten reserveren. Jaren had ze het financieel gered, maar deze laatste rekening kwam als een mokerslag. Haar schuldenlast bedroeg 6000 euro. Ook was ze net haar grootste opdrachtgever kwijtgeraakt. Ik had Barbara nog nooit zien huilen. Nu brak ze. Zo sneu vond ik het!
Ik was aan het sparen voor mijn bruiloft, maar helaas deed mijn vriend vooralsnog geen aanzoek. Als ik nou eens zou helpen? Als we niet meer uit eten zouden gaan, of zouden borrelen of winkelen, en Barbara zou het geld dat we daarmee bespaarden aflossen, dan kwam ik op 200 euro per maand. Daarmee was het geld binnen twee jaar terugbetaald. Ik maakte een contract, dat Barbara in tranen tekende. Dezelfde dag nog maakte ik de helft van mijn spaargeld over en kreeg ik van Barbara een enorme bos bloemen.”
Dure sneakers
“De week erna wilde Barbara uit eten ‘om het af te leren’. Daarna was er telkens iets anders. Steeds vaker vroeg ik me af wanneer Barbara ging beginnen met terugbetalen. Waarom sushi bestellen of dure sneakers kopen? Ik legde mijn twijfel voor aan mijn vriend. Die vond dat ik me niet met haar financiën mocht bemoeien. ‘Dan moet je een afbetalingsregeling treffen en Barbara erop aanspreken als ze zich daar niet aan houdt.’
Ik vroeg Barbara nog een paar keer of ze budget had om maandelijks alvast 50 euro af te lossen. Maar ze wimpelde me telkens af en zei dat ze tijdelijk krap zat. Ik voelde me krenterig. Langzaam maar zeker besefte ik dat Barbara gewoon een gat in haar hand had. Telkens koos ze voor zichzelf. Bij elk glas wijn dat ze bestelde, dacht ik: dat is weer 4 euro minder voor mij. Opnieuw begon ik over afbetalen, deze keer feller. Barbara beloofde beterschap. Maar twee maanden later had ik nóg geen cent gezien.
En toen kreeg ze een nieuwe vriend, met wie ze doodleuk naar Parijs ging. Ik zag op Instagram flessen prosecco voorbijkomen, en een nieuwe Guess-tas. Woedend was ik. De boel klapte echter pas toen Barbara een tuinset kocht. “Ik wilde hem al zo lang, en nu was hij enorm afgeprijsd”, zei ze. Wéér 400 euro die ik niet terugkreeg. Ik raadpleegde een advocaat, die zei dat ik met het getekende contract elke rechtszaak hierover zou winnen. Wel had ik dan zo’n 1600 euro aan kosten voor de rechtbank, deurwaarder en advocaat. Ik vond het te heftig om het zo te spelen.”
Loonbeslag
“Toen Barbara vertelde over een nieuwe, grote klant, greep ik mijn kans. Ik eiste dat ze per maand 100 euro zou terugbetalen, anders overwoog ik loonbeslag. Dat blufte ik, maar ze ging gelukkig schoorvoetend akkoord. Tot op heden houdt ze zich aan deze regeling. Soms spreek ik nog met haar af, in de hoop dat ze daardoor door blijft betalen. Maar de rek is wel uit onze vriend- schap.
Het erge is dat ik later hoorde dat haar ex hun gezamenlijke rekening plunderde, omdat Barbara ook bij hem een lening had. Dat ze me dat niet heeft verteld en mij twee jaar aan het lijntje heeft gehouden, had ik nooit van haar verwacht. Geld is blijkbaar belangrijker voor haar dan vriendschap. Inmiddels ben ik ten huwelijk gevraagd. Ik heb weer gespaard, dus mijn trouwdag wordt een feest. Maar of ik Barbara uitnodig…”
Tekst: Eveline Karman Beeld: IStock
