Nadia werd verkracht door de persoon van wie ze zeker wist dat hij haar geen haar zou krenken. "Hij was als een broer voor me."
Nadia (25): "Tegenwoordig weet ik dat in veruit de meeste gevallen van verkrachting de dader een bekende van het slachtoffer is. Dat is iets wat ik me voorheen nooit kon voorstellen. Er was niemand in mijn omgeving van wie ik me ook maar enigszins kon indenken dat ze tot iets dergelijks in staat zouden zijn. Maar degene van wie ik absoluut zeker wist dat hij nooit zoiets zou doen, was degene die me verkrachtte."
Sister from another mister
"Ik kende Philip al jaren, sinds mijn zestiende. We deden dezelfde HBO-opleiding en zaten elke dag bij elkaar in de trein. Hij was een knappe vent, maar niet het type waar ik op val. Ik dacht dat hij er hetzelfde in stond, want naarmate we elkaar beter leerden kennen, grapte hij altijd dat ik zijn ‘sister from another mister’ was. Dat vond ik een goede omschrijving, want we hadden inderdaad superveel raakvlakken. Alles was zo vanzelfsprekend tussen ons dat het soms voelde alsof we familie waren. Na een tijdje maakten we soms zelfs elkaars zinnen af. We werden goede vrienden, Philip sliep zelfs soms bij me als het laat was geworden. En hij heeft nooit een move gemaakt of een poging gedaan om onze vriendschap in iets anders om te zetten. Sterker nog: we gaven elkaar tips over onze wederzijdse relaties. Hij zei wel eens dat hij een vriendje dat ik had een klojo vond, maar ik had nooit het idee dat hij zoiets zei uit jaloezie. Hij wilde me beschermen, dacht ik. Zoals een broer zou doen. Ik voelde me gekoesterd en veilig bij hem. Nu denk ik: Welke signalen heb ik gemist? Het is toch niet mogelijk dat hij al die tijd toneel speelde, of ben ik echt zo naïef geweest?"
Beschermend gedrag
"Op een avond ging ik met een stel collega’s – ik was inmiddels twintig en werkte bij een grote kledingketen – een drankje doen na het werk. Het was vrijdag, en een warme, zwoele zomernacht. Iedereen was heel vrolijk en uitgelaten. Ik ook, en al helemaal toen ik ineens een bekende stem achter me mijn naam hoorde zeggen. Het was Philip. Wat een toeval, dacht ik bij mezelf. Ik kwam nooit in dit café; een collega had ons meegenomen omdat haar vriend achter de bar werkte. Na een paar drankjes besloten mijn collega’s naar een club in de buurt te verkassen. Philip vroeg of het goed was dat hij meeging. Om eerlijk te zijn had ik daar niet zo’n zin in. Niet zozeer om hem, maar omdat er een jongen bij het groepje was, Jasper, in wie ik interesse had. Ik had al gezien dat Philip dat in de gaten had, en nogal afkeurend naar Jasper keek. Dit keer had ik echter geen zin in zijn beschermende gedrag. Ik vond Jasper echt leuk, al een hele tijd. En als ik het mis had en hij bleek een eikel, wilde ik daar toch echt zelf achter komen. Ik kreeg het echter niet over mijn hart om Philip te zeggen dat ik hem er liever niet bij had. Nu wens ik dat ik dat wel had gedaan, of dat ik desnoods stilletjes was weggeglipt met de smoes dat ik hem niet meer kon vinden, maar het liep helaas anders."
Nachtmerrie
"Eenmaal in de club probeerde Philip zich telkens tussen mij en Jasper in te werken. Het begon me steeds meer te irriteren, maar Philip deed net of hij mijn hints niet snapte. Ik ging even naar de wc, en toen ik terugkwam pakte ik het glas wodka-jus dat Philip net voor me had gehaald. Ik klokte het uit frustratie in een paar slokken naar binnen. Dat bleek het startsein voor een nachtmerrie."
"Ik weet nu dat op een gegeven moment – vermoedelijk terwijl ik op het toilet was – mijn drankje werd verrijkt met Rohypnol. Dat staat ook wel bekend als de date rape drug die wordt gebruikt als een hypnotische, kalmerende spierverslapper, tien keer zo sterk als valium. Inmiddels weet ik dat de bijnaam de ‘forget me’-drug is. En ik snap ook waarom. De bijwerkingen zijn slaperigheid, spierzwakte, duizeligheid, verwarring, moeheid en dubbelzien. En: geheugenverlies. Zeker wanneer het gecombineerd wordt met alcohol. Wat er daarna gebeurde, is een wazige herinnering."
Flashbacks
"Blijkbaar ben ik flauwgevallen toen ik op weg naar buiten was om frisse lucht te happen. Ik dacht toen nog dat de drank gewoon verkeerd was gevallen, in combinatie met de warmte. Het volgende wat ik weet, is dat Philip me hielp opstaan en me naar buiten leidde. ‘Ik breng je naar huis’, zei hij, terwijl hij me stevig vasthield. Ik wilde wel wat zeggen. Roepen. Dat het helemaal niet goed ging met me. Maar ik kon het niet. Het voelde alsof mijn mond verlamd was, zoals na een verdoving bij de tandarts. Ineens zaten we in een taxi. De chauffeur vroeg of ik in orde was, maar Philip antwoordde voor mij. ‘Ze heeft wat te veel gedronken, maar ik zorg wel voor haar.’ De taxichauffeur mompelde nog iets over dat ik niet moest gaan overgeven, maar verder herinner ik me niet veel meer van de rit naar huis. De Rohypnol werkte nu op volle kracht en wat ik me verder herinner is een warrige reeks van flashbacks. Wanneer ik mijn ogen sluit zie ik flarden, dat we op mijn etage waren en dat Philip me uitkleedde. Het volgende wat ik weet is dat ik op een gegeven moment wakker werd en hem naast me zag liggen slapen, al begreep ik niet waarom. Ik sleepte me naar de badkamer en merkte dat ik bloedde. Dat was het moment dat Philip binnenkwam…"
Het hele verhaal lees je HIER voor €0,49 via Blendle.
