Kim Kardashian liet pillen fabriceren van haar eigen placenta. Willeke (26) ging een stap verder: zij maakte er een smoothie en hachee van.
Paleo-principe
“Ik ben al heel lang bezig met gezonde voeding volgens het Paleo-principe: eten zoals onze verre voorvaderen. Dus eet ik geen bewerkte producten, maar hoofdzakelijk vlees, groente, fruit, noten en zaden. Dat is onderdeel van een natuurlijke, bewuste levensstijl, waar ik me prettig bij voel. Tijdens mijn zwangerschap ben ik me daar verder in gaan verdiepen, ik wilde zo veel mogelijk vertrouwen op de natuur. In het boek Vrije Geboorte las ik over een lotusbevalling. Daarbij wordt de navelstreng van de baby niet doorgeknipt, zo blijft het kind verbonden met de placenta totdat de navelstreng vanzelf loslaat. En kan het bloed uit de placenta naar het kindje blijven stromen, waardoor het extra voedingsstoffen binnenkrijgt. Dat was de eerste keer dat ik dacht: Wat is er eigenlijk allemaal mogelijk met de nageboorte?”
Placenta eten
“Ik kwam erachter dat het in de dierenwereld heel gewoon is om de placenta op te eten. Instinctief voelen dieren aan dat het gezond is, de placenta bevat veel ijzer en vitamine B12. In landen als China zijn ze er ook niet vies van: daar wordt de placenta vaak verorberd door de kraamvrouw en haar familie. De traditionele Chinese geneeskunde beschouwt de moederkoek al duizenden jaren als een medicijn vol levenskracht. Het eten ervan zou de kans op een postnatale depressie verkleinen en de melkproductie verhogen. Ik heb zelfs gelezen dat het verjongend zou werken, omdat het je poriën verkleint en je huid hydrateert. Ondanks een verbod op de verkoop van moederkoek in China, bestaat er nog steeds een levendig handeltje in. Hoe meer ik over de placenta te weten kwam, hoe meer ik dacht: Zonde om weg te gooien.”
Paniek
“Onze dochter was na 37 weken zwangerschap nog niet ingedaald, wat leidde tot paniek bij mijn verloskundigenpraktijk. Ik werd doorverwezen naar een gynaecoloog en bang gemaakt met een ziekenhuisbevalling en keizersnee. Ik dacht: Dit klopt allemaal niet. Ik raakte er zo gestrest van, dat ik op het laatste moment naar een andere praktijk ben geswitcht, waar mijn wens thuis te bevallen wel werd gerespecteerd. Uiteindelijk is het alsnog anders gelopen, omdat tijdens de bevalling de ontsluiting maar niet doorzette. Na twee dagen hevige weeën kwam ik ten einde raad toch in het ziekenhuis terecht. Ik riep: ‘Het maakt me niet uit wat jullie doen, het kind moet er nú uit.’ Maar er waren zo veel vrouwen aan het bevallen, dat ik niet geholpen kon worden en er ook geen pijnstilling beschikbaar was. Achteraf ben ik daar heel blij mee, maar toen en daar kon ik wel door de grond zakken…”
Bloederige homp vlees
“Op een gegeven moment ging ik naar de wc op de gang – naakt, maar dat kon me tegen die tijd niet meer boeien – en zag ik dat er in die ruimte een bad stond. Ik vroeg of ik er even in mocht en een half uur later werd onze dochter Tess in bad geboren. Alles gebeurde in een roes, gelukkig had ik van tevoren bij de verloskundige aangegeven dat ik de nageboorte wilde houden. Zij heeft ervoor gezorgd dat-ie veilig thuiskwam en door de kraamhulp werd schoongemaakt. De volgende dag lag mijn eigen placenta keurig in de koelkast. Een grote, rauwe, bloederige homp vlees, niet echt appetijtelijk. Mijn eerste reactie was: Getver, hier heb ik geen trek in. Maar hoe vaak krijg je nou de kans om je eigen moederkoek te proeven?
Ik besloot door te zetten. Mijn verloskundige sneed een stukje af voor ons allebei, maar hij was zo taai dat je er bijna niet op kon kauwen. Daarom hebben we er in de blender een grote, roze shake van gemaakt met amandelmelk, banaan en aardbeien. Willekes placentasmoothie, noemden we ’m.
Het hele verhaal lezen? De nieuwe Grazia ligt vanaf nu in de winkel!
Tekst: Anette de Vries, Beeld: iStock
