The Handmaid’s Tale-actrice Yvonne Strahovski over laatste seizoen: 'Ik had het er onverwachts toch zwaar mee'

June handelde hiervoor vooral vanuit woede en wanhoop, hoe is dat dit laatste seizoen?

Elisabeth: “June leert iets beter om met haar woede om te gaan. Ik denk dat die grote emoties soms nodig zijn geweest om te bereiken wat ze wilde, maar ze krijgt ze dit seizoen beter onder controle en haar meest krachtige moves komen niet vanuit woede en onmacht, maar vanuit liefde en opoffering.”

Vind je het bizar dat de serie steeds meer realiteit lijkt te worden met alles wat er gaande is in de wereld?

Elisabeth: “Ik krijg die vraag vaak en moet altijd uitleggen dat de verhaallijnen minstens twee jaar voordat ze te zien zijn worden geschreven. Het is dus niet zo dat de makers denken: dit gebeurt er in de wereld, laten we dat eens meenemen in de show. Wat het boek van Margaret Atwood uit 1985 en de serie heel goed doen, is waarheidsgetrouwe en gecompliceerde karakters neerzetten, die de wereld om ons heen laten zien. Dat is denk ik de reden dat het verhaal al die jaren relevant is gebleven.”

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

"Ik speelde eerst een iconische supermoeder en werd toen aan het einde zelf moeder"

Hoe vind je het dat vrouwen in de hele wereld de rode mantel nu dragen als symbool voor verzet?

Elisabeth: “Ik had niet meer vereerd kunnen zijn, vooral ook omdat dit in het laatste seizoen een heel belangrijk thema is. De machthebbers in Gilead gebruikten die rode mantel in eerste instantie als symbool van schaamte, maar de vrouwen gaan ’m nu gebruiken om een leger te vormen en zich te verzetten. En dat reflecteert op wat er nu gebeurt in de wereld: vrouwen dragen dat kostuum om te protesteren tegen alles wat hen wordt aangedaan, om te vechten voor hun rechten en zich uit te spreken over de dingen waarin ze geloven.”

Kijk je sinds je vorig jaar zelf moeder bent geworden anders naar de serie?

Elisabeth: “Brad Whitford (Joseph Lawrence in de serie, red.) zei het heel treffend: ‘Jij doet aan omgekeerde method acting.’ Ik speelde eerst een iconische supermoeder en werd toen aan het einde zelf moeder. Ik had me vooraf niet gerealiseerd hoe erg moeder worden mijn kijk op de verhaallijnen zou beïnvloeden. Het is zoveel emotioneler om sommige scènes nu terug te zien, met name als het om kinderen gaat. Vroeger dacht ik: mooie performance. Nu kan ik het niet kijken zonder te huilen. Alles wat June doet uit moederliefde begrijp ik nu pas écht.”

Wat gaat The Handmaid’s Tale de wereld nalaten?

Yvonne: “Ik denk dat het vooral de symboliek van die serie is die door wordt vertaald naar het echte leven. The Handmaid’s Tale is echt een symbool voor verzet geworden, en het geven van een stem aan vrouwen. De serie is zoveel relevanter dan iemand had kunnen bedenken toen Margaret Atwood in de jaren tachtig het boek schreef. Ik vind het fantastisch dat die rode mantel nu wereldwijd wordt gebruikt om verzet aan te duiden. Dit seizoen draait meer dan ooit om vrouwenrevolutie. En hoe gruwelijk het soms ook is – ik kan de serie zelf niet terugkijken – dat is in deze tijd ook inspirerend en hoopgevend.”

Serena krijgt dit seizoen de kans om de Gilead te hervormen. Is zij een pion of juist een machtige speler?

Yvonne: “Serena vormt zich naar wat haar het beste uitkomt. Als ze de macht heeft, gedraagt ze zich als een koningin. Dan zet ze haar kroon op, doet ze haar mantel om en laat ze iedereen voor haar buigen. Maar als het haar beter uitkomt om het slachtoffer te zijn, duikt ze in die rol. Dat is ook het probleem met Serena: ze maakt haar keuzes niet voor het grotere goed, maar voor zichzelf. Dit seizoen heeft ze meer dan ooit de kans om betere beslissingen te maken. Dat is ook waarom we graag naar haar kijken: we hopen allemaal dat ze écht zal veranderen.”

"Hoe erg ik Serana ook haat en ik haar veroordeel, ik ben toch ook van haar gaan houden"

Vind je het lastig om afscheid te nemen van de serie, en van Serena?

Yvonne: “Ik dacht altijd dat ik een feest zou geven wanneer ik van haar af zou zijn, maar ik had het er onverwachts toch wel zwaar mee. Op de eerste plaats omdat ik zo fijn heb samengewerkt met de cast en de crew. Maar ik weet dat ik die mensen weer ga zien, omdat we vriendschappen voor het leven hebben opgebouwd. Serena zie ik hierna nooit meer, en hoe erg ik haar ook haat en ik haar veroordeel, ik ben toch ook van haar gaan houden. Ik denk dat de kijkers die haat-liefde-verhouding met dit personage ook hebben.”

Denk je dat Serena ooit vrede zal vinden met zichzelf?

Yvonne: “We gaan Serena in dit seizoen zien op een manier waarop je haar nooit eerder hebt gezien. Er zit een moment in dit laatste seizoen dat ze oprecht gelukkig is. Maar ik ben blij om te zien dat na dat geluk ook weer een ondergang volgt, want de show laat haar natuurlijk niet wegkomen met alles wat ze gedaan heeft. Je weet bij een serie als deze dat het net zo snel weer kan instorten.”

Elisabeth Moss (geboren op 24 juli 1982) is een Amerikaanse actrice en producer die bekendstaat om haar krachtige rollen in series als Mad Men en The Handmaid’s Tale. Met haar intense, genuanceerde acteerwerk won ze meerdere Golden Globes en Emmy Awards. Moss wordt geroemd om haar talent om complexe vrouwenrollen tot leven te brengen en geldt als een van de meest invloedrijke actrices van haar generatie. Naast acteren produceert ze ook en blijft ze grenzen verleggen in Hollywood.

Yvonne Strahovski (geboren op 30 juli 1982) is een Australische actrice met Poolse roots, bekend van hitseries als Chuck, Dexter en The Handmaid’s Tale. Haar combinatie van kracht, elegantie en emotionele diepgang leverde haar wereldwijd fans én award-nominaties op. Strahovski balanceert moeiteloos tussen actieheld en dramatische leading lady en is ook buiten het scherm een voorvechter van dierenrechten en duurzaamheid.