/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2F2025%2F01%2FdX4kDMfDAPo6pu1737380971.jpg)
Enige vrouw
Marijn Kuipers wist afgelopen seizoen als enige vrouw de finale van Expeditie Robinson te halen én werd tweede. Hoe trots ze is op deze prestatie? “Supertrots natuurlijk! Ik moet zeggen: met drie vrouwen de laatste proef voor de finale spelen, was voor mij al ultiem", zegt ze in de nieuwste Grazia. "Het gaf zo’n krachtig en bijzonder gevoel dat ik daar met Nouchka (Fontijn, red.) en Ouassima (Tajmout, red.) stond, dat het niet meer uitmaakte wie zou winnen. We wisten dat we alle drie blij voor elkaar zouden zijn. En dat ik toen ook nog die finale mocht spelen tegen twee van die sterke mannen, was voor mij de kers op de taart.”
Trots op mindset
Dat ze niet gewonnen heeft, daar baalt Marijn helemaal niet van. "Welnee, ik gun het Kiran (Badloe, red.) zo, hij is echt een winnaar. Dat ik vóór Timor (Steffens, red.) ben geëindigd, was voor mij al de winst – ik vond dat geweldig", vertelt ze. "Ik ben zo trots op mijn mindset. Ik wist wel dat ik fysiek en mentaal redelijk sterk was, maar de expeditie heeft me wel echt uitgedaagd. De laatste dagen was ik heel misselijk en ging het niet zo lekker met mij."
"We hadden de laatste avond ook een barbecue gehad op winnaarseiland en ik kan je zeggen: van dat half rauwe vlees met hete pindasaus slaat je lichaam behoorlijk op hol", blikt ze terug. "Ik had dus weinig geslapen en ging met buikpijn naar de laatste proef. En dan vind ik het wel lekker om aan mezelf te merken dat ik mentaal zo sterk ben dat die lichamelijke klachten me eigenlijk niet in de weg stonden."
Het geheim van de nagels
Hoewel iedereen het ontzettend knap vond dat Marijn als enige vrouw de finale wist te bereiken, was er één ding dat iedereen wilde weten: hoe kon het toch dat haar nagels ruim een maand lang zo perfect bleven? "Dat was abnormaal hè. Ik was er zelf ook verbaasd over", zegt Marijn. "Ik had ze heel kort laten vijlen en in een salon een stevige basis van acryl erop laten zetten", verklapt ze. "Daaroverheen heb ik PinkGellac gedaan, in mijn favoriete blauwe kleur, wat uiteindelijk ook de kleur was van kamp Zuid." Aha!
- Jasper Suyk