/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2F2024%2F12%2FWH6oCB0661zweh1733837834.jpg)
Waar gaat je nieuwe documentaire God, ik ben gay over?
"Ik groeide op in een conservatief-christelijke gemeenschap waar gay zijn niet echt gebruikelijk is. Toen ik op mijn vijftiende uit de kast kwam, was dat voor mijn omgeving een grote schok. Mijn ouders wisten niet zo goed wat ze met mijn geaardheid aan moesten en spraken er in het begin weinig over. Op school probeerde ik het nog geheim te houden, maar mensen waren niet achterlijk, wat resulteerde in een nare schooltijd. Uiteindelijk verhuisde ik op mijn achttiende naar Amsterdam, waar ik wel mezelf kon zijn. Daarna overtuigde ik mezelf ervan dat mijn verleden me niks meer deed, totdat ik een paar jaar geleden dacht: is dat echt wel zo? Met documentairemaakster en goede vriendin Linda Hakeboom sprak ik er regelmatig over. Zo ontstond het idee om in een documentaire de confrontatie met mijn verleden aan te gaan."
Hoe vond je dat?
"Doodeng. Ook omdat het meteen met camera was. Tegelijkertijd was dat voor mij een extra stok achter de deur, want nu moest ik wel. Samen met Linda ging ik terug naar mijn geboorteplaats waar ik periodes best ongelukkig was geweest. Ik sprak met mijn ouders en andere familieleden over hoe ik en zij mijn coming-out hadden beleefd. Mijn moeder vertelde bijvoorbeeld dat het voor haar echt een proces was geweest. Haar liefde voor mij bleef na mijn coming-out hetzelfde, maar ze wist op dat moment niet zo goed hoe ze ermee moest omgaan. Iets wat ik wel begrijp. In onze kerk werd regelmatig gezegd dat je best homo mocht zijn, maar dat het niet de bedoeling was dat je er wat mee deed. Als jonge jongen wist ik al heel sterk dat dat niet de route was die ik wilde bewandelen en dat vond mijn omgeving in het begin best lastig."
Ga je in de documentaire ook langs bij je oude, christelijke middelbare school?
"Zeker. Van een oud-docent had ik namelijk een document van elf pagina’s gekregen. Hierin stonden allerlei regels waar je je als docent aan moest houden als een leerling gay bleek te zijn. Eén regel was om de ouders in te lichten. Een andere regel was verwijdering van de school als een leerling met iemand van hetzelfde geslacht een relatie aanging. Bizar! In de documentaire confronteer ik er een paar docenten mee, maar zij zeiden zich niet in het document te herkennen."
Wat heeft de documentaire jou gebracht?
"Erkenning. Helemaal toen ik dat document van school zag. Als kind had ik duidelijk gemerkt dat docenten anders naar mij keken. Ze spraken het nooit uit, maar ik voelde dat gewoon. Nu weet ik dat mijn gevoel juist was. Ik ben er nog steeds niet helemaal over uit hoe ik over het geloof denk, maar het voelt als een opluchting om eindelijk te vertellen hoe mijn coming-out voor mij is geweest. Door mijn verhaal te delen en me kwetsbaar op te stellen, hoop ik anderen die met dezelfde dingen worstelen te inspireren en het gevoel te geven dat ze niet alleen zijn."
In Open Kaart stellen andere BN'ers zich juist kwetsbaar op naar jou...
"Ik vind het altijd een eer om deze mooie en bijzondere gesprekken te voeren. Omdat we echt de tijd nemen, kunnen de mensen die ik interview in een veilige en rustige setting hun verhaal doen. Ik denk dat dat de kracht van Open Kaart is. Ik ben zo trots op het succes ervan. Daan (Hoogervorst, red.) en ik hebben het from scratch opgebouwd en er verschillende prijzen mee gewonnen."
Dit seizoen was je ook te zien als presentator van Dames in de Dop. Hoe heb je die opnames ervaren?
"Als één groot feest. In dezelfde periode draaiden we ook voor de documentaire, waarvoor ik veel zware gesprekken voerde, dus Dames in de Dop was voor mij een fijne afwisseling. Er gebeurt van alles op zo’n set en ik heb echt genoten. Ik hoop dat ik de komende jaren een mix mag blijven maken van entertainmentprogramma’s en human-interestprogramma’s met een diepere laag. Die combinatie vind ik voor nu heel fijn werken.”
Hoe is het eigenlijk om als bekende man te daten?
“Momenteel ben ik niet actief aan het daten – ik vind het wel even lekker rustig zo – maar in het verleden gebruikte ik weleens een datingapp. Toevallig kwamen de laatste jongens met wie ik datete uit het buitenland, waardoor ze mij niet echt kenden. Iets wat ik wel fijn vond. Vooral omdat ik er soms in de podcast Maandag Klaagdag wat uitgooi waarvan ik later denk: waarom zeg ik dat nou? Maar ik sluit een Nederlandse date niet uit, hoor. Als ik hier iemand tegenkom die ik echt leuk vind, sta ik daar zeker voor open. Nu hoeft het alleen niet per se voor mij. Ik heb genoeg aan mijn werk en alle leuke mensen om me heen – daar ben ik happy mee!”
God, ik ben gay is 12 december om 21.30 uur te zien bij KRO-NCRV op NPO 3 en te streamen via NPO Start.
Het volledige interview met Robbert Rodenburg lees je in de nieuwste Grazia, nu in de winkel en te bestellen via tijdschrift.land!
- Tekst: Renée Brouwer
- NL Beeld