Opgesloten in eigen gezicht
“Botox heeft minimaal een week nodig om volledig in te werken, daarom duurde het even voordat ik doorhad dat er iets mis was gegaan. Maar toen het eenmaal zo ver was, sloeg de paniek toe. Ik werd ’s ochtends wakker en voelde al snel dat er iets was veranderd. Mijn hele gezicht voelde strak en gespannen. Ik probeerde te lachen, maar dat lukte amper omdat tegelijk mijn nek aanspande. Ik voelde het overal trekken, bij mijn kin, mijn wenkbrauwen, mijn lippen, alles zat vast. Het was alsof ik opgesloten zat in mijn eigen gezicht. Ik snapte het niet, wat was er gebeurd?"
"Omdat ik vaker botox heb gehad, wist ik wel dat het effect tijdelijk zou zijn. Met die gedachte probeerde ik mezelf te kalmeren. Het is vast maar voor even, hoe erg kan het zijn? Maar ook de volgende dag zette het door. Toen ik wilde praten, kwamen mijn woorden er heel onduidelijk uit. Ik voelde me zo beperkt in mijn articulatie dat ik liever niets zei. Ik vond het er al zo raar uitzien, zo’n gespannen gezicht, ik wilde niet dat het mensen ook nog zou opvallen dat ik ineens gek praat. Mijn eerste reactie was: verstoppen, niet meer naar buiten, wat als mensen dit zien? Maar dat is natuurlijk geen oplossing."
"Toen bleek dat het niet binnen een paar dagen overging, besloot ik om er het beste van te maken en open te delen wat er aan de hand was. Mijn omgeving reageerde heel lief en begripvol. Met mijn vrienden kan ik er inmiddels ook wel om lachen, zeker omdat het uiteindelijk wel weg zal gaan. Online is dat wel een ander verhaal, daar kunnen mensen echt brutaal zijn.”
Eerste afspraak
“Dat wist ik zo’n tien jaar geleden al. Toen had ik een eigen YouTube-kanaal, waar ik veel opmerkingen kreeg over mijn uiterlijk. Positief en negatief. Er werd bijvoorbeeld vaak gezegd dat ik gekke kuiltjes in mijn kin had. Op jonge leeftijd komt zoiets natuurlijk hard binnen, maar bij mij wel extreem. Ik heb OCPD, wat staat voor obsessive compulsive personality disorder, een dwangmatige persoonlijkheidsstoornis die zich bij mij uit in een extreem perfectionistische drang rondom mijn prestaties, gezondheid, maar ook mijn uiterlijk. Toen ik achttien was, oud genoeg voor botox, maakte ik dan ook vrij snel een afspraak om die kuiltjes in mijn kin aan te pakken. Dat was het begin van een hele reeks botoxbehandelingen. Rond mijn twintigste liet ik ook buccaal vet uit mijn wangen verwijderen om van mijn babyface af te komen. Ik voelde me direct volwassener, daar was ik onwijs blij mee. Mijn vrienden maakten weleens grapjes dat het bij zo veel ingrepen vast een keertje mis zal gaan. Daar geloofde ik natuurlijk niets van.”
Veel te veel
“Tegenwoordig deel ik op TikTok over mijn mislukte botoxbehandeling, maar ook over OCPD en dat ik daarvoor behandeld wordt. Er komen veel negatieve reacties binnen, maar ik probeer het niet meer persoonlijk te nemen. Ik wil juist een open gesprek voeren over toch vaak onzichtbare worstelingen. Inmiddels weet ik dat ik te veel zones tegelijk heb laten behandelen. In één middag werd er botox gespoten in mijn voorhoofd, frons, lippen voor een lip flip, mondhoeken en kin. Daar kwam iets later ook nog mijn nek bij. Dat is gewoon te veel. Als het goed is, neemt het effect de komende drie maanden af en kan ik mijn gezicht steeds beter bewegen."
"Ik heb er zelf bij de cosmetisch arts om gevraagd, daarom zie ik het ook als mijn eigen verantwoordelijkheid. Het was mijn keuze. Ik heb ervan geleerd en zou het niet weer op dezelfde manier aanpakken. Maar ik zeg nu ook niet dat ik nooit meer iets laat doen. Ik ben er zelf nog niet uit wat ik nou eigenlijk vind van cosmetische ingrepen en het feit dat ik hier zo mee bezig ben. Ik zit midden in het proces van mezelf leren kennen en mijn eigen patronen reguleren. Het zit zo diepgeworteld, mijn uiterlijk blijft een continue strijd in mijn hoofd. Ik doe het innerlijke werk met mijn psycholoog en ik zou iedereen, die zich in mijn verhaal herkent, aanraden hetzelfde te doen.”
Een goede kliniek
“Het voelt een beetje hypocriet om advies te geven. Ik vind het prima als mensen iets aan zichzelf willen veranderen. Zeker als je al lang met een specifieke onzekerheid rondloopt, kan een ingreep wellicht helpen. Tegelijkertijd vind ik het ook belangrijk om open te zijn over de risico’s van cosmetische ingrepen. Probeer eerst jouw eigen motivatie te achterhalen en wees je ervan bewust dat een fysieke verandering niet per se je onzekerheid of negatieve gevoelens wegneemt. Als je dan voor een ingreep gaat, bereid je goed voor. Weet waar je aan begint. Doe onderzoek naar de beste kliniek. Als student heb ik het niet al te breed, daarom ben ik deze keer niet naar de beste kliniek gegaan. En kijk wat het mij heeft opgeleverd. Bij een betere kliniek met meer certificaten was dit waarschijnlijk niet gebeurd.”
- Franziska Mueller
- Adobe Stock