Leeftijdstaboe eindelijk doorbreken: 'Vrouwen worden weer als sensuele wezens neergezet'

"Ik wil niet dat ze wordt gekwetst. Ze is mijn moeder”, zegt Zara (Joey King) tegen haar oma in A Family Affair. In de Netflix Original valt haar moeder Brooke (Nicole Kidman) voor de charmes van Zara’s veel jongere baas en beroemde acteur Chris (Zac Efron). Haar oma reageert: “Ze is naast jouw moeder ook een vrouw. Dit is háár leven.” Dit thema, waarbij een oudere vrouw een relatie aangaat met een jongere man, komt steeds vaker voor in Hollywoodfilms. Anno 2024 draait het allemaal om de WHIP – the ‘Woman who is Hot, Intelligent and in her Prime.’ Was het voorheen Leonardo DiCaprio die bekend stond om het daten van vrouwen onder de vijfentwintig, nu zijn de rollen omgedraaid. Vrouwen – in ieder geval in dit nieuwe genre Hollywoodfilms – gaan los en doorbreken alle generatie taboes. Alleen al dit jaar zijn er minstens vijf films uitgebracht over moeders (gescheiden, weduwe of getrouwd) die een jonge hunk veroveren.

Leeftijdsverschil

Anne Hathaway deed het met een popster die vijftien jonger is in The Idea of You op Prime Video. Vervolgens had het personage van Nicole Kidman in A Family Affair op Netflix een leeftijdsverschil van zestien jaar met Zac Efron. En dan was er nog de film Last Summer, over een advocate die verliefd werd op haar stiefzoon, en Between the Temples waarbij de hoofdrolspeler een relatie aangaat met zijn voormalige lerares. Daar stopt het niet mee. In oktober bracht Netflix de film Lonely Planet uit, over de dertigjarige finance bro Liam Hemsworth die valt voor de vijftigjarige Laura Dern op een schrijversretraite in Marokko. Bovendien staan er nog meer Hollywoodfilms op de planning waarin de vrouwelijke hoofdrolspeelster een significant leeftijdsverschil heeft met haar tegenspeler.

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Denk aan het kinky Babygirl, waarin – wederom – Nicole Kidman (57) een sensuele affaire aangaat met Harris Dickinson (28), en I Want Your Sex, waarin Olivia Wilde (40) een romance heeft met Cooper Hoffman (21). Diezelfde Oliva Wilde werd voor The Wolf of Wallstreet overigens op haar 28e ‘te oud’ bevonden. How the tables have turned. Natuurlijk werden er vroeger ook wel films gemaakt waarin oudere vrouwen met een jongere relatie op een respectvolle manier werden weggezet. In 1996 hadden we How Stella Got Her Groove Back, een film over een succesvolle 42-jarige vrouw die voor vakantie naar een eiland vliegt en verliefd wordt op een 21-jarige, met wie ze uiteindelijk trouwt. Of Thelma and Louise uit 1991, waarin Thelma (Geena Davis) het bed deelt met de veel jongere J.D. (Brad Pitt). En laten we Samantha Jones en Smith Jerrod uit de serie Sex and the City niet vergeten.

Geen sexscènes

Deze nieuwe generatie romcoms en erotische thrillers plaatsen oudere vrouwen weer in romantische verhaallijnen, een genre waarin ze lange tijd massaal ondervertegenwoordigd werden. Entertainment- en Hollywooddeskundige Eric de Munck vindt het een geweldige ontwikkeling. “Vroeger speelde een vrouw van veertig of daarboven automatisch de rol van huisvrouw of moeder, compleet met truttige parelkettingen en schoudervullingen. In die tijd was veertig een cut off point; daarna speelde je geen sexscènes meer.” Dit is een obstakel waar maar weinig mannelijke acteurs, zo niet helemaal geen, mee te maken krijgen. Mannen worden vaak gezien als competenter en aantrekkelijker naarmate ze ouder worden, terwijl vrouwen hun aantrekkingskracht en waarde verliezen in de ogen van de industrie en het publiek. Kijk maar naar enkele van de meest klassieke Hollywoodfilms, waar vaak oudere mannelijke acteurs met veel jongere actrices spelen: Gary Cooper (51) en Grace Kelly (23) in High Noon, Gwyneth Paltrow (26) en Michael Douglas (54) in A Perfect Murder; en Tom Cruise met ... nou ja, bijna al zijn recente tegenspeelsters.

“Sinds het begin der tijden zien we in films mannen met veel jongere vriendinnen. Best wel cringe. Maar dat werd lang als normaal beschouwd, ook in de maatschappij.” De dynamiek is anders als het gaat om oudere vrouwen met jongere mannen. Tot voor kort werd dat nog vaak weggezet als een freakshow. Denk aan de klassieker Mrs. Robinson uit 1967, die ons als eerste het archetype gaf van de oudere vrouwelijke minnaar: een roofzuchtige verleidster die vaak een oogje heeft op een bijna volwassen tienerjongen. Of denk aan Jennifer Coolidge in American Pie (1999), de film die de term MILF lanceerde. “Goddank wordt dat nu minder, en zien we steeds meer verhaallijnen met complexe en realistische liefdesverhalen tussen oudere vrouwen en jongere mannen. Zoals Nicole Kidman zei in een interview over Babygirl: “Mannen mochten altijd al zulke relaties hebben, maar voor vrouwen was het iets vreemds. Het is fantastisch dat dat taboe nu verdwijnt en dat oudere vrouwen in Hollywood als vrouw mogen worden gezien, inclusief hun verlangens en sensualiteit.”

Vooruitgang

De problematische houding van Hollywood tegenover ouderdom, vooral bij vrouwen, lijkt volgens De Munck deels te keren door de verandering van de rol van vrouwen in de filmindustrie. “Steeds meer vrouwen nemen belangrijke posities in de filmwereld in, zoals Halina Reijn als regisseur en schrijver. Vroeger was het bijna onvoorstelbaar dat een vrouw in zo’n positie zou zitten. Nu werken vrouwen samen om films te maken waarin vrouwelijke personages driedimensionaal zijn, niet alleen als sexobject of als huisvrouw aan het fornuis. Dat is een enorme vooruitgang.”

Hoewel er meer representatie is van oudere vrouwen op het scherm, is de diversiteit binnen deze groep vaak nog beperkt. Ga maar na, hoe vaak zie je oudere vrouwen in series of films met zichtbaar grijs haar, rimpels of een minder strakke huid? Het beeld dat nu vaak wordt getoond, is van vrouwen die weliswaar ouder zijn, maar zich nog steeds kleden en gedragen alsof ze dertig zijn. Dit leidt ertoe dat ouder worden in Hollywood nog steeds grotendeels wordt geframed als iets wat moet worden vermeden of gecorrigeerd, in plaats van omarmd. Een voorbeeld hiervan is duidelijk te zien in de HBO-serie And Just Like That, waarin het personage Miranda Hobbes (Cynthia Nixon) in het begin verschijnt met grijs haar. Het is een statement dat ouder worden niet hoeft te worden verdoezeld. Maar tegen het einde van het seizoen besluit ze haar haar weer rood te verven, met als excuus dat ze ‘zin had in verandering’.

Dit soort wendingen toont hoe weinig ruimte er in de media is voor het tonen van ouder worden in al zijn facetten. Dat heeft er volgens De Munck mee te maken dat we nog steeds met een kritische blik kijken naar hoe vrouwen ouder worden. “Wanneer een actrice als Nicole Kidman of Shania Twain er goed uitziet, wordt er vaak gezegd: ‘O, die heeft vast veel laten doen. En aan de andere kant, als iemand als Yasmine Bleeth (ex- Baywatch-vamp, red.) er anders uitziet, wordt ze bekritiseerd omdat ze ‘oud’ is geworden of ‘is aangekomen’. We bevinden ons nog steeds in een tijd waarin vrouwen bekritiseerd worden, of ze nu ‘te strak’ of ‘te oud’ zijn. Dit is wat ik zo goed vind aan deze nieuwe trend: vrouwen zoals Nicole Kidman worden weer als sensuele wezens neergezet, met verlangens, maar ook als objecten van bewondering. Jongere mannen kijken op een seksuele manier naar hen, en dat is oké.”