Jessica haar borstimplantaten waren door haar hele lichaam gelekt: 'Wat had ik mezelf aangedaan?'

“Zo’n tien jaar geleden stond mijn leven in het teken van perfectie. Ik deed obsessief aan fitness en nam deel aan wedstrijden waarbij ik in een glanzende bikini op een podium stond om mijn spieren te showen. Elke millimeter van mijn lichaam werd kritisch beoordeeld door de jury, door andere deelnemers, en vooral door mezelf. Mijn dagen bestonden uit strenge diëten, intensieve trainingsschema’s en een eindeloze drang om beter en mooier te worden. Mijn obsessie met mijn uiterlijk was toen mijn hele wereld. Maar wat ik niet zag, was dat dit eigenlijk een manier was om controle te houden. Controle over mijn lichaam, over mijn gewicht en over mijn gevoel van eigenwaarde. Ik had een eetstoornis, maar dat besefte ik niet. Het enige wat ik zag, was mijn spiegelbeeld dat nooit goed genoeg leek. Mijn waarde als persoon werd bepaald door hoe ik eruitzag en hoe strak ik in mijn vel zat. Door al het trainen en mijn lage vetpercentage waren mijn borsten vrijwel helemaal verdwenen. Een cup A, zo plat als een plank – ik haatte het en voelde me incompleet, alsof mijn vrouwelijkheid samen met mijn lichaamsvet was weggetraind. Een borstvergroting leek me de enige oplossing.”

Vage klachten

“Ik herinner me nog de opwinding toen ik op die operatietafel lag, ik was toen 24. De arts verzekerde me dat alles goed zou komen. Het was precies wat ik nodig had om het plaatje compleet te maken. En dat deed het. Jarenlang was ik blij met mijn nieuwe, vollere borsten – een cup C, zoals ik dacht dat het hoorde. Mijn uiterlijk was eindelijk in lijn met de versie van mezelf die ik wilde presenteren aan de wereld. Rond mijn 27e ging ik in therapie. Langzaam begon ik in te zien hoe mijn fixatie op uiterlijk en controle me eigenlijk kapotmaakte. Voor het eerst begon ik mezelf los te zien van mijn lichaam en te werken aan wie ik werkelijk was. Stukje bij beetje bouwde ik aan een sterker zelfbeeld. Toch hield ik vast aan mijn borsten. Ze waren inmiddels een deel van mijn identiteit geworden."

"Het duurde nog een jaar voordat de fysieke klachten me opvielen. Ik weet niet meer precies wanneer het was begonnen, maar zo’n drie jaar na de operatie kreeg ik steeds vaker eczeem, voelde ik me constant uitgeput, had ik hoofdpijn en last van hersenmist. Mijn buik was steeds vaker opgezet en ik kon me soms nauwelijks concentreren. Ik dacht dat het aan mijn werk lag, ik had het immers erg druk als marketingmanager bij een start-up. Ik besloot een stapje terug te doen, werkte minder uren, nam meer rust en probeerde gezonder te leven. Maar niets hielp. De klachten bleven en werden zelfs erger.”

Bekijk ook

Gevaarlijke trend? Celebs beunen bij als health expert | Grazia

Van zetpillen voor dikke billen tot gummies voor een schone vagina: celebs en influencers zien big business in health-producten. Maar artsen maken zich zorgen.

Rouwproces

“Ik had er nooit over nagedacht dat mijn implantaten de bron van mijn klachten zouden kunnen zijn. Totdat ik op een dag mijn zorgen deelde met een goede vriendin. Ze vertelde me over een Amerikaanse influencer die haar borstimplantaten had laten verwijderen vanwege iets dat Breast Implant Illness heette. De symptomen die zij beschreef, waren bijna een kopie van wat ik meemaakte. Het leek absurd, maar haar woorden bleven hangen. Zou het echt? Een paar weken later zat ik bij de cosmetische arts, die ik sinds de borstvergroting niet meer had gezien. Hij bevestigde dat mijn klachten inderdaad veroorzaakt konden worden door mijn implantaten. Dat besef sloeg in als een bom. Wat moest ik nu? Mijn borsten waren zoveel meer geworden dan alleen een fysieke verandering. Ze gaven me zelfvertrouwen, een gevoel van vrouwelijkheid. De gedachte om ze te verliezen voelde bijna als het verlies van een deel van mezelf. Zou ik nog wel mooi zijn zonder hen?"

"Het hielp dat ik op dat moment eindelijk in een gezonde relatie zat. Mijn vriend steunde me volledig. ‘Ik hou van jou, van wie jij bent als persoon’, zei hij. ‘Je cupmaat heeft daar niets mee te maken. Als je die dingen eruit wilt laten halen, dan doen we dat. Je gezondheid gaat voor.’ Zijn woorden raakten me. Voor het eerst durfde ik na te denken over wie ik was zonder al die uiterlijke opsmuk. Toch voelde het proces als een rouwperiode. Ik moest afscheid nemen van het beeld dat ik van mezelf had opgebouwd. De implantaten stonden symbool voor een periode waarin ik dacht dat mijn waarde vooral in mijn uiterlijk zat. Maar uiteindelijk besefte ik dat het verwijderen ervan een cadeau aan mezelf zou zijn – een gebaar van zelfliefde, een afsluiting van een ongezonde periode, en een begin van iets nieuws.”

Eindelijk vrij

“Vier maanden voor mijn 30e verjaardag liet ik de implantaten verwijderen. Toen bleek dat die dingen al die jaren lek waren, de siliconen waren door mijn hele lichaam verspreid. Ik moest hard huilen toen ik dat hoorde. Wat had ik mezelf aangedaan? Fysiek herstellen van de operatie kostte tijd, maar mentaal was het een bevrijding. Binnen enkele weken voelde ik me beter: ik kon weer vrij ademen, de eeuwige hoofdpijn verdween, en de mist in mijn hoofd trok langzaam op. Zelfs mijn gezicht zag er anders uit. Minder opgeblazen, en het wit van mijn ogen was helder, alsof er een sluier van vermoeidheid weg was gevallen. Ik voelde me meer mezelf dan ooit tevoren. Nu zijn we vier jaar verder. Ik ben gezond, sterker dan ooit, en heb eindelijk vrede met mijn lichaam. Ik heb jarenlang gewerkt aan mezelf en ben verlost van mijn obsessie en eetstoornis. Mijn lichaam is sindsdien keer op keer veranderd, en soms is dat nog steeds moeilijk. Maar nu ben ik dankbaar. Twee jaar geleden ben ik moeder geworden van een dochter. Als ze straks oud genoeg is, wil ik haar mijn verhaal vertellen. Niet om haar af te schrikken, maar om haar mee te geven dat echte schoonheid van binnenuit komt. Dat je waarde niet afhangt van hoe je eruitziet, maar van wie je bent.”

Cijfers en risico's

De afgelopen tien jaar is het aantal cosmetische klinieken in Nederland vervijfvoudigd: van 38 klinieken in 2013 naar meer dan 200. De meeste daarvan zijn in de randstad te vinden. Met zo’n forse stijging is uiteraard ook het aantal ingrepen gestegen.Zo werden in 2019 in Nederland 250.000 behandelingen met botox uitgevoerd, in 2022 steeg dit naar 550.000. Ook het aantal filler-behandelingen is gestegen: van 162.000 in 2019 naar 294.000 in 2022. Daarmee groeit helaas ook het aantal complicaties. Dat zien artsen vooral bij het Erasmus MC, waar een speciaal complicatiespreekuur voor cosmetische ingrepen wordt aangeboden.

Hoe vaak een cosmetische ingreep gemiddeld misgaat, is niet duidelijk, maar de openingstijden bij het Erasmus MC spreken voor zich: een paar jaar geleden was dat spreekuur maar een halve dag per week. Inmiddels kunnen mensen hier vijf dagen per week terecht en is een wachttijd van drie tot zes maanden. Met name mislukte fillers worden bij het Erasmus MC behandeld: hobbels en bobbels in het gezicht of de lippen, hangende oogleden, ontstekingen en extreme zwellingen door infecties, maar ook gezichtsdelen die afsterven omdat de filler per ongeluk in een bloedvat is gespoten.