Dit is waarom we Emily in Paris blijven bingen

Emily in Paris

Emily in Paris is sinds 2020 een van de grootste hits van Netflix. Alleen al door de spectaculaire outfits is deze serie vanaf het eerste seizoen enorm populair. Toch zijn er meer factoren die bijdragen aan het succes van de show. Emily, gespeeld door Lily Collins, is het voorbeeld van een typische millennial: volop (internationale) kansen in haar carrière, altijd een telefoon in de ene hand en een coffee-to-go in de andere.

Toch wijkt ze ook flink af van de typische millennial: Emily bezit een zonnige nonchalance, een zorgeloos optimisme en een eindeloos budget. Economische onrust en klimaatverandering? Die bestaan niet in Emily’s wereld. Emily is gewoon een vrouw die vertrouwen heeft in de toekomst terwijl ze haar droombaan in haar droomstad Parijs uitvoert, waar toevallig de twee knapste mannen om haar strijden. Emily in Paris is escapisme – de Netflix-definitie. Terwijl wij de wereld in brand zien staan en de lat veel te hoog leggen, is Emily uiterst kalm en snel tevreden. Schrijver Darren Star heeft Emily daarmee een groot voorrecht gegeven: een leven zonder rompslomp van hypotheken, financiële crisissen en stress over de woningmarkt.

In balans

Bij Emily lijkt alles in balans: het leven zit haar maar zelden echt tegen, je ziet haar geen een keer huilen en als ze al een keer werkstress heeft, vindt ze nog diezelfde aflevering een oplossing. Werk en privé zijn in evenwicht, ze heeft altijd tijd voor een kir royal. En als ze eens relatieshit heeft, staat er altijd wel weer een potentiële nieuwe lover klaar. Emily laat zien dat je met goede intenties en minimale inspanningen een heel eind komt. Daardoor lijkt ze naïef en onverschillig, maar is ze dat ook? Mais non! De kracht van Emily is dat ze lacht om haar faux pas. De kritiek die ze krijgt van haar vinnige Franse collega’s – die het niet zo hebben op Amerikanen – ontgaat haar niet, maar ze blijft er evenmin bij stilstaan. Ze is dus niet onwetend als het gaat om haar misstappen; ze is gewoon volkomen onaangedaan door blunders en fouten (een tip voor ons allen!). Bovendien laat ze haar baan zo makkelijk lijken dat je bijna zelf zin krijgt om nog even je laptop erbij te pakken voor wat werk. Emily, marketingtijger die ze is, heeft het vermogen om op zowat iedere hoeksteen in Parijs inspiratie te vinden voor de allerbeste pitches. Ze loopt er spontaan tegenaan, alsof het haar superkracht is. Emily is goed in haar werk en ze is ambitieus, maar niet op de poeha girlboss manier. Ja, ze grijpt de kans om in het buitenland te werken met beide handen aan, maar ze heeft niet de ijver noch de intentie om het bedrijf te leiden. En dat inspireert ons allemaal.

Spice Girls-trucje

En over die collega’s gesproken, dat is nog een van de succesfactoren van de serie. Mindy, Camille, Sylvie, zelfs Luc, het zijn allemaal krachtige bij-personages. Daarbij hebben creator Darren Star en kostuumontwerper Patricia Field handig gebruik gemaakt van het Spice Girls-trucje: van de stijlvolle Sylvie tot de excentrieke Mindy, elk personage brengt zijn eigen unieke flair, stijl en dynamiek naar de serie. En samen spreken ze dus een groot publiek aan. Bovendien voelt iedere aflevering als een modeparade, waarbij je getrakteerd wordt op chique designerjurken en gedurfde streetwear-combinaties. En geef maar toe: je krijgt helemaal zin om je eigen stijl een boost te geven. Immers, als Emily een baret draagt alsof die altijd al op haar hoofd heeft gezeten, lukt het jou ook. En laten we ook haar liefdessprookje met Alfie en Gabriel niet vergeten. Emily raakt steeds verder verstrikt in deze ingewikkelde en meeslepende liefdesdriehoek – of vierhoek, als je Camille meerekent... De chemie, de conflicten, al die verwarrende gevoelens, het is allemaal zo heerlijk herkenbaar. En wat moet het heerlijk zijn als dit je voornaamste problemen zijn in het leven. Voor wie kiest Emily: de charmante Franse chef of de knappe Britse bankier? Je vraagt je als vanzelf af voor wie jij zou kiezen. Hmm, interessant!

Clichébeeld

Toch is er maar een echte ster van de show en dat is de stad Parijs. De pittoreske straatjes, de romantische cafés, de iconische monumenten... de stad van de liefde wordt als een heus Pinterest-bord in beeld gebracht. Vol met jaloersmakende momenten die je inspireren om je eigen leven net dat beetje meer glamour te geven. Toch is dat ook waar het schuurt. Parijzenaren hebben gemengde gevoelens over de manier waarop hun stad wordt afgebeeld en de Amerikaanse visie waar- mee alles wordt neergezet. Ze klagen dat de serie een te idyllisch en stereotype beeld van Parijs schetst. De stad wordt gepresenteerd als een romantisch paradijs, zonder de echte problemen en complexiteiten van het dagelijks leven. Dit heeft geleid tot een debat over de authenticiteit van de serie en de verantwoordelijkheid van de media om een genuanceerder beeld van steden en culturen te presenteren. Gelukkig is er in Emily in Paris geen sprake van dit soort cynisme. Het is laissez-faire geserveerd in een glitterpakket met de geur van macarons. Geen wonder dat we deze serie massaal bingen: we kunnen met al die ellende in de wereld wel wat lekkers en luchtigs gebruiken.