De carrière van Nikkie de Jager gaat als een speer! Haar YouTube-kanaal NikkieTutorials bestaat volgend jaar maar liefst vijftien jaar, en in al die jaren heeft Nikkie miljoenen volgers verzameld. Ze heeft de grootste sterren mogen opmaken en een eigen beautymerk gelanceerd. Wat valt er nog te dromen?
Adele
Precies een jaar geleden ging een van Nikkie’s grootste dromen in vervulling: ze interviewde Adele en mocht de zangeres opmaken. Daarna zei ze dat ze droomloos was. Hoe is dat nu? “Adele was samen met Eurovision het hoogtepunt van mijn carrière en hetgeen waar ik het meest trots op ben”, vertelt ze in de nieuwste Grazia. Dat betekent echter niet dat ze geen sterren meer op haar lijstje heeft staan. “Natuurlijk heb ik nog wel dromen. Denk aan Rihanna, Taylor Swift of Lizzo. Die lijken me ontzettend leuk om op te maken. Maar ja, ze zijn geen Adele.”
15 jaar Grazia: Nikkie de Jager siert de cover van ons jubileumboek
Relaxter
De lat ligt nu dan ook iets minder hoog voor Nikkie. “Dat maakt het voor mij wel iets relaxter. Ik heb die grote doelen al bereikt, en wat er nu nog op mijn pad komt – op YouTube of televisie – is vooral leuk”, legt ze uit. Daarnaast heeft ze haar eigen beautymerk, genaamd Nimya – óók een dream come true voor de beautygoeroe. “Met Nimya hebben we net een oogschaduwpalette gelanceerd. Heel spannend natuurlijk, en ook een droom die uit is gekomen.”
Droomleven
Of ze, naast het opmaken van wereldsterren, nog andere dromen heeft? Eigenlijk niet. “Ik ben blij met het leven dat ik nu heb. Eigenlijk is dat ontzettend corny, ik weet het. Maar ik leef al in een soort van droom, waarin ik mag doen wat ik het leukste vind en ik kom op de mooiste en meest bizarre plekken”, aldus Nikkie. “Daarnaast heb ik mijn eigen merk waar ik al mijn creatieve talent kan laten zien. En ik ben getrouwd, ik ben gelukkig en heb fijne mensen om mij heen.”
In de nieuwste Grazia lees je het hele interview met Nikkie de Jager, waarin ze openhartig vertelt over haar carrière, eigen beautymerk en droombruiloft. Nu in de winkel!
Tekst: Agnes Hofman | Beeld: Ruud Janssen
